Alıştık darbe almaya,
Alıştık acıya,
Alıştık yalnızlığa,
Alıştık umutsuzluğa,
Alıştık be o da geçer demeye,
Alıştık!
Alıştık da nereye kadar?
Yüreğim binlerce parcaya dağıldı. Toplamaya çalıştıkça iyice parçalanıyor.
Can çekişiyor yüreğim elimde
Ama kimse görmüyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Kırıntıları
PoetryBakma yüzümün güldüğüne İçim karanlıktır benim Yanlızlığımla savaşıyorum Çıkmaz sokaklarım öldürüyor beni Tükeniyorum..
