My Second Life

Chapter 7- Thanks, anyway

Chapter 7- Thanks, anyway.

Ok Monday na po. Magthethank you ako sa magbestfriend na nagligtas sakin. Ang reason kung bakit wala si Daddy at si Kuya last Saturday ay dahil nagbigay daw sila ng token of appreciation for their kind concern sakin.

Kaya ngayon, ako naman magpapasalamat sa kanila PERSONALLY.

Hayyy.

Akala ko talaga si Austin ang nagligtas sakin. Siya kasi yung nakita ko that time pero siguro nga si Sean lang yun. Hoho! Parehas naman silang pogi *o* Kaso lang masungit talaga si Austin so there's still a difference. -________-

Ngayon na din pala ang last day ko dito sa school na to. Grabe ilang months palang ako nakakapag-aral dito. Ganto na! Hahaha.

Hindi ko na kasi napigilan si Mommy, she has really gone mad! Tsaka, kesa naman bumalik kami ng Japan lilipat nalang ako ng school. Anytime by now andito na si Mom para kausapin ang Principal about transferring.

Ugh. Nagkakagulo na naman dun!?

-___-

Lagi naman eh.

Dahil sa tinatamad akong makiusisa kung anung pinagkakaguluhan ng mga ka-schoolmates ko, dirediretso lang ako sa paglalakad.

“Reikyyyy!!”

Huh?!

Reiky?

Sino naman kaya yun?!

Hindi naman Reiky pangalan ko kaya hindi ko na nilingon.

O____O

May biglang humawak sa wrist ko kaya napapitlag ako!

Huhuhuhuhu! Mashakit!

>__________<

Nanadya ba siya!!!? Kailangan ba talaga sa mismong SUGAT!?!?!!?

“OUCH! ANO BA!?!!?”

“Shunga ka talaga minsan eh noh Max!!”

*PAK *

Liningon ko sila, at tumambad sakin ang apat na Gwapo-sanang-mga-lalaki-kung-hindi-lang-masyadong-EPAL na mga nilalang!

>____________<

Sila siguro yung pinagkakaguluhan kanina?!

“Ok ka lang ba Reiky? Sorry kung nahawakan ko yung sugat mo, hindi ko sinasadya, Bakit ka ba kasi naglaslas?!”

“WHAT THE FUDGE! HINDI REIKY ANG PANGALAN KO OK!? REI-KA!”

Nagtawanan naman si Rayven at Ralli.

Si Max naman mukhang nagulat. Napahiya ko yata!? =______=

Pero si Austin, nakatingin lang sa wrist ko.

Errrr. Nakakatakot yung tingin niya..

O.O

Kaya nilagay ko sa likod ko yung kamay ko.

“O-ok lang ako. Pano niyo nga pala nalaman yung nangyari sakin!?”

Nagsimula ng maglakad si Austin kaya  naman naglakad na din kami.

“Eto kasi si Max kinukulit kami, gusto daw niya na kasabay ka ulit namin umuwi. Kaso pagpunta namin wala ka eh.” sagot ni Rayven na may matching pang aasar ang mukha kay Max. He even smirked evilly.

“Oh? Pano nyo nga nalaman na nagkaganto ako!?”

“Nakita kasi namin yung couple mong classmates kaya ayun tinanong namin, sinabi naman nila na naglaslas ka daw kaya dinala ka ng parents mo sa hospital para ipa-confine” sagot nya ulet na ngayon ay napalitan ng kunot-noong mukha nya!