KISA KORKU HIKAYELERI

Sizin İçin Geliyor

Uzun zamandır sağlıklı bir uyku uyuyamadım.Ama bu gece uyuyacaktım.Kuzenim bir haftadır bizde kalıyor ve her gece sabaha kadar oturuyorduk.Günde en fazla dört ya da beş saat uyuyabiliyordum.Gözlerim sızlıyıyor ve başım ağrıyordu.Dayanamıyordum.Bu gece sonunda kuzenime uyuyacağımı söyledim.Ama o gene beni ikna etti.Sadece bir film izledikten sonra ikimizde uyuyacaktık.

Tahmin ettiğim gibi korku filmiydi.Ve lanet hava kötü olacağı tutmuştu.Bu benim için çok sinir bozucu bir durumdu.Ben zaten korkak bir insandım.Bir de bu korkunç atmosfer ile birleşince yaşamam bile bir mucizeydi.Kuzenim herşeyi hazılamıştı.Yiyecekleri ve filmi hazılamıştı.Yatağa geçip izlemeye başladık.Gerçi ben filmin büyük bir kısmında gözlerimi kapadım.Sonunda film bitmişti.Ve benim için asıl zor olan bölüm geliyordu.

Kuzenim yemekleri alıp mutfağa gitti.Ben ise yatağıma girdim.Başta hiç bir şey yoktu ama bir anda tüm filmi beynimin içinde tekrar izlemiş gibi oldum.Korku tüm bedenimi sardı.Gözlerim deli gibi odayı tarıyordu.Artık yorganın altına girmeliydim.

Kaç saattir burdayım bilmiyorum.Havasızlıktan öleceğim.Çok sıcak olmaya başladı.Nefes almak için küçük bir yer açsam iyi olur diye düşünüyorum.Parmağımın ucu ile yorganı açıyorum biraz nefes alıyorum korkarakta olsa bakmak için gözümü deliğe getiriyorum.

Gördüğüm şey karşısında donup kalıyorum.Nefesim kesiliyor.Terliyorum ama sıcaktan değil korkudan.Gerçek olması mümkün değil bir rüya olmalı.İnanmıyorum.

Bir şey bana bakıyor.Çok yakın aramızda çok mesafe yok.İğrenç ve buz gibi nefesini hissediyorum.Ona bakarken haraket edemiyorum.Sadece bakıyorum.Çünkü ne yapacağımı bilmiyorum.Her an saldırabilir.En sonunda gözlerimin sızlamasına dayanamayıp gözlerimi aniden sımsıkı kapıyorum ve kurtulmak için dua ediyorum.Bir kez bakmak için gözlerimi açıyorum sandalyemde oturuyordu.Ne zaman onu kontrol etmek için baksam orda oturuyordu.Gitmiyordu.

Sonunda güneş ışıkları odaya giriyor.Gündüz oldu artık güvendeyim.Bana hiç bir şey zarar veremez diyorum.Gözlerimi açıyorum.O hayla benim sandalyem de oturuyodu.Önce ifadesizce boş boş önüne bakıyordu.Sonra beni farkedip bana doğru döndü.Gülümsemeye başladı.Gözleri..Gözleri çok korkunçtu gecenin karanlığından bile daha koyuydu.Yüzünde başka bir şey de yoktu.Ama nedense bana gülümsediğini hissediyordum.Korkuyordum.

Kafasını  önüne çevirdi.Sanırım gidiyordu,kurtuluyordum.

Bir saniye.Bir kez daha bana döndü.Gözleri kıpkırmızıydı.Üstüme doğru atıldı.

Bir şeyi anlamam gerekliydi.Beni almadan gitmeyecekti ve benim için geliyordu.