Kidnapped

21.

21.

Ethan

Jessica had nog steeds niet bewogen. Ze lag nog steeds op de grond, en de bloedplek werd alleen maar groter. Het duurde wel niet lang voor ik een paar mensen naar ons toe hoorde lopen. " Wat is hier gebeurd? " Het was Stuart. Hij duwde me wat uit de weg, zodat ik Jessica kon zien. " Je hebt het weer goed verprutst. Zoals altijd " bromde hij. Hij ging door zijn haar en dacht duidelijk na wat ze moesten doen. " We kunnen niet anders dan haar naar een dokter brengen. Ik weet wel iemand die we kunnen vertrouwen " zei hij. Samen met Jamie pakte ik Jessica op. 

Een kwartier later, waren we bij het ziekenhuis aangekomen. Jamie en ik brachten Jessica naar binnen, terwijl Stuart achter ons aanliep. Er stond al iemand op ons te wachten. Ik wist niet precies wie hij was, maar als Stuart zei dat hij te vertrouwen was, dan was hij dat ook. Stuart zou Jessica niet zomaar naar eender wie brengen. De man bracht ons naar een kamertje, wat verstopt in een gang en daar legden Jamie en ik Jessica op het bed. Ik hoopte maar dat we nog op tijd waren. We hadden het bloeden wel proberen stelpen, maar veel hielp het niet.

Er kwamen nog twee andere mannen de kamer in. Net zoals de eerste, hadden ze dokterskledij aan. Gingen ze haar opereren? Zo zag het er wel naar uit. Ze hadden van alles meegebracht naar de kamer, maar voor ik er iets van kon vragen hadden ze Stuart, mij en Jamie al naar buiten geduwd. Ze zouden Stuart bellen als ze klaar waren. We hadden geen enkele reden om daar tegenin te gaan, dus wachtten we geduldig in onze auto, tot we dan toch eindelijk bericht kregen dat alles in orde zou komen met haar. Natuurlijk was dat een pak van mijn hart!

Jessica

Kreunend werd ik wakker. Mijn hoofd tolde nog een beetje en ik voelde een lichte pijn in mijn onderrug. Wat was er gebeurd? Waar was ik? En vooral, waardoor had ik zoveel pijn? Ik raakte kort mijn voorhoofd aan. Ik hoopte maar dat iemand me pijnstillers ging geven, want deze pijn zou ik echt niet kunnen blijven verdragen. 

" Je bent wakker " Mijn hoofd draaide naar de stem toe. Ethan stond naast het bed. Hij zou wel op mijn vragen kunnen antwoorden. " Waar ben ik? Wat is er gebeurd? " vroeg ik hem. Ik maakte geen aanstalten om rechter te gaan zitten. Daarvoor had ik te veel pijn. 

" Jayden heeft je neergeschoten toen je wou ontsnappen. Een dokter heeft de kogel verwijderd." Mijn hand ging meteen naar de plaats waar ik pijn had. Ik voelde een verband en zodra ik eraan voelde, ging er een pijnscheut door me heen. Snel trok ik mijn hand terug. " Je hebt 24 uur geslapen maar normaal moet je waar helemaal de oude worden " zei hij tegen me. Ik liet zijn woorden even bezinken, tot ik merkte waar ik was.  Een ziekenhuis?

" Ik wil hier weg. Help me, alsjeblieft " zei ik tegen hem. Ik pakte zijn hand vast en kneep erin. Natuurlijk wist hij dat ik gemerkt had dat we niet meer in het huis waren. " Alsjeblieft. Laat me gewoon gaan en zeg dat ik dood ben ofzo. Het maakt me niet uit, maar laat me alsjeblieft gaan " De tranen gleden over mijn wangen terwijl ik het vroeg. Hij was de enige manier om hieruit te geraken. Ik wou echt niet terug naar het huis. Ik wou naar mijn ouders. Mijn vrienden en familie. 

Hij had geen kans om te antwoorden, want Stuart kwam de kamer in. " Je bent wakker, zo te zien " Hij pakte me bij mijn beide armen vast en zette me rechter. Een pijnscheut ging door me heen. Dit was juist hetgene dat ik niet wou ... Rechter zitten, maar blijkbaar werd dat voor mij beslist. Hij duwde een flesje water in mijn hand en ik nam er gulzig een slok van. 

" Rust nog maar goed. Vanavond brengen we je terug naar het huis " Ik moest moeite doen om het water niet uit te proesten. Ze zouden me terug brengen. En aan Stuart te zien was hij niet van plan om de kamer nog te verlaten. Ik moest iets bedenken! Als ik terug in dat huis zou zitten zou ik nooit meer kunnen ontsnappen! En Jayden zou ook nog wel een gepaste straf hebben voor me! De rillingen liepen al over mijn lichaam als ik er alleen nog maar aan dacht. Nee! Ik moet nu ontsnappen! Dit zou echt mijn laatste kans zijn. 

A/N: Net wakker en al terug van plan om te ontsnappen haha :p 

Vote/Comment/Follow