ο Αλητης της καρδιας μου

Συναισθημα Χαρας

Γειααα σας ειναι το 1 μου βιβλιο οποτε ελπιζω να σας αρεσειι

Γιατι βαθια μεσα μου δοξασα και πιστεψα στον εαυτο μου οτι θα μπορεσω να περασω σε καποια σχολη στην πολη που αγαπω πολυ την θεσσαλονίκη.
Η χαρα μου δεν λογιαζεται οταν εμαθα οτι περασα στη σε καποια σχολη εκει περα!

Αμετρητους κοπους ειχα κανει και ποσα πραγματα ειχα θυσιασει για να περασω στη σχολη Ιατρικης εκει.
Βυθηστηκα μεσα στις σκεψεις μου οταν ξαφνικα ακουσα την μαμα μ να φωναζει "Μαριαα Μαριαα πρεπει να κλεισεις εισιτηρια στο αεροδρομιο και να αρχισεις τις προετοιμασιες σου για το ταξιδι"

Ηξερα όμως βαθια μεσα μου οτι η μαμα μου ειναι στεναχωρημενη που θα φυγω τοσο μακρυα.
Λογικο το βρισκω,αφου μενω αθηνα και μολις εκλεισα τα 18 .

Οι μερες κυλουσαν και επιτελους εφτασε η μερα που θα εφευγα για τη σχολη μου.
Θα πηγαινα πιο νωρις για να κανονισω για το ενοικιο μου στο σπιτι που θα εμενα και να κοιταξω και τη περιοχη γυρω,και να κανω και καμια βολτα.

Ηρθε λοιπον η ωρα,ημασταν ολοι η οικογενεια στο αεροδρομιο
"Μαμα σε παρακαλω μην κλαις" της ειπα.
Ηξερα παντα με υποστηριζε σε ολα και με προστατευε για αυτον ηταν τοσο ευαισθητη.
"Κορη μου να προσεχεις και να εισαι παντα σοβαρη και προσεκτικη"

"Ναι μαμακα μου" την φιλησα οπως και τον μπαμπα μου και τον μικρο μου αδερφο και πηγα στην αιθουσα αναμονης .

Δακρυα αρχισαν να τρεχουν απο τα ματυα μου.Χαθηκα μεσα στο πληθος για να μην με δουν πως κλαιω.
Μολις εφτασα στη θεσσαλονίκη αν και ο καιρος βροχερος εγω ημουν πολυ ευδιαθετη!

Πηρα την βαλιτσα εφοσον περασε απο ελεγχο και ανοιγω την ομπρελα μου γιατι εβρεχε παρα πολυ!

Βλεπω ενα ταξι και αρχιζω να τρεχω πολυ γρηγορα ετσι ωστε με αυτον τον τροπο να μην βλεπω πολυ καθαρα μπροστα μου και να πεφτω καταλαθος πανω σε ενα σκληρο και μυωδες σωμα.

Εγω όμως παρα τη συγκρουση συνεχισα να τρεχω χωρις να κοιταξω αυτον που χτυπησα αυτος αντιθετα φωναξε:"καλα ποσο ηλιθεια εισαι κοπελα μου δεν βλεπεις μπροστα σου;"

Εγω δεν απαντησα για να μην χασω το ταξι και ευτυχως το προλαβα.
Μπηκα μεσα και αμεσως ηρθαν στο νου μου τα λογια του αγοριου ο οποιος ειχε μια φωνη που μου προκαλουσε ενα συναισθημα περιεργο.
Ανησυχειτικο καπως!
Δεν μπορουσα να καταλαβω εγω η ιδια!

Λοιπον...τελειωσεε το 1 παρτ ελπιζω να σας αρεσε επομενο θ μπει γρηγορα !Σχολιαστε και βαλτε μ αστερακι αν σας αρεσε εχω πολυ αγωνιαα ευχαριστωω..Παντως η συνεχειαα ειναι θεαματικη ✌