SİZDEN HALA KARAKTER ÖNERİSİ BEKLİYORUM LÜTFEN OKUYANLAR OY VERSİN ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER İYİ OKUMALAR :) ^^ :*- VE BÖLÜMDE ŞARKILI BİR KISIM VAR VİDEO DA O BÖLÜME AİT -
"Bunu eve taşımamız gerek."
"Hayır ev olmaz!"
"Zeynep annen yok zaten ne olacak?"
Sıkıntıyla iç geçirip kabul ettim. Bir koluna ben, bir koluna Efe girdi ve sarhoş adamı içeriye taşıdık, mutfağa soktuk ve sandalyeye oturttuk. Efe eğilip "Sen nerede oturuyorsun telefonunu falan ver de birilerini arayalım seni alsın."dedi. Adam gevşek gevşek gülümseyip "Aşağı kataaa." dedi uzatarak. Efeyle ben şok olmuştuk demek yeni komşumuz bu çocuktu. "Hadi yürü o zaman seni götürelim."
"Hayır beni bu halde götürmeyin annem kalpten gider." Efe ve ben birbirimize çaresizce bakıp oturduk. "Zeynep acı bir kahve yap da içsin şu, uyanır belki."
"Tamam."
"Evde tek kaldığın ilk geceden kurtlar kapına üşüştü senin kapında nöbet falan mı tutsak?" dedi Efe gülerek ben de "Yaa sorma." diye dalga geçtim. Hala adını bilmediğimiz çocuk sızmıştı. "Korkmuyorsun değil mi? Bana güveniyorsun."
"Anlamadım?"
"Yani şu an, burada olduğum için kendini güvende hissediyorsun?"
"Evet, tabii ki de. Bu yüzden seni çağırdım." Efe gülümseyip önüne döndüğünde, bu sorunun mantığını anlayamamıştım. Kahveyi yapıp fincana döktüm ve sarhoş arkadaşımızın (!) önüne koydum. Efe onu eliyle dürterek uyandırdı ve uyandırdığı gibi gözleriyle fincanı göstererek "İç." dedi. Çocuk önündeki kahveyi içerken ben de "Adın ne?" diye sordum. "Çok mu merak ettin?"
"Hayır sadece seslenebilmek için."
"Toprak," dedi gözlerimin içine bakarak "güzel kız." Böyle bir şey beklemediğim için şaşırmıştım Efe birden "lan" diye Toprağın kafasına vurunca gülesim geldi. Küçük bir çocuk azarlıyor gibiydi. Aradan zaman geçti Toprak ayıldı ve asıl konuşma başladı.
"Ben gerçekten gerçekten özür dilerim. Gecenizi mahvettim, söyledim mi bilmiyorum ama ben Toprak." uzattığı elini tutup, "Söyledin, ben de Zeynep" diye gülümsedim aynı eli Efeye de uzattı Efe de adını söyleyince Toprak tekrar tekrar özür dileyip evi terk etti. Derin bir nefes alıp verdim;
"Ne geceydi ama"
"Bir daha böyle bir şey olmaz inşallah"
"Sinirlenme Efe, o kadar özür diledi işte. Ne yapalım oldu bir kere"
"Ben olmasaydım neler olurdu farkında mısın?"
"Farkındayım da bana neden kızıyorsun? Ne oldu sana?"
"Yok bir şey ben eve gidiyorum iyi geceler."
"İyi geceler." Kapıyı açıp binadan çıkışını izledim tam çıkacakken "Efe sağol her şey için. Sen olmasaydın ne yapardım bilmiyorum." diyebildim.
"Her zaman." Kapıyı kapatıp odama doğru yürüdüm ve nasıl uykum gelmişse artık gözümü kapattığım gibi uyudum.
