Een zoen, zonder reden

Hoofdstuk 4// Het ziekenhuis

Heeeyy iedereen, ik ga nu verder met Een Zoen Zonder Reden. Ik heb erg lang moeten wachten op 5 votes maar het is me eindelijk gelukt en ik wil jullie daar voor erg bedanken. Daarom ga ik nu verder met EZZR.

*****

P.O.V Emma

Ik word wakker. Thomas en mama zitten naast mijn bed. Het is een kale kamer met volledig witte muren.

"Ooh, schatje, ze is wakker" zegt Mariska.

Thomas zet hem recht en roept de dokter. Hij moest hem roepen voor nog een extra controle.

De dokter komt binnen en begroet mij. Hij heet, dokter Michiel Spaens. Wow zo een knapperd.

Hij voert een paar controles uit.

'Alles ziet er goed uit. Je zult wel nog even moeten blijven voor als er nog iets veranderd.' zegt de dokter.

Ik kijk een tijdje doelloos voor mij uit.

Plotseling vraagt mama of ik iets nodig heb maar ik antwoordt niet en blijf voor mij uit kijken, ondertussen denk ik aan wat er gebeurd kan zijn. Ik ben duidelijk alles vergeten.

"Mama, waarom lig ik hier eigenlijk?"

"Je bent van de trap gevallen, lieverd", Zegt mama.

Ik antwoord niet en val na een tijdje denken terug in slaap.

***

P.O.V Maarten

'Mama de hoeveelste zijn wij?' vraagt Maarten.

'We zijn de 13de, waarom lieverd?'

'Gewoon, kan ik Emma gaan bezoeken?'

'Ja, tuurlijk.' Antwoordt mama

'Kun je even brengen dan?' vraagt Maarten zo lief mogelijk. Hij heeft niet zo veel zin om naar Emma te gaan maar het moet nog redelijk geloofbaar blijven dat ik er niets mee te maken heb, dus moet ik haar maar even gaan bezoeken.

'Maarten, jongen, ik heb het al zo druk, dat weet je toch.' Antwoordt ze.

'Komaan, mama, breng me?' zegt Maarten harder dan daarnet.

'Nee, Maarten, de uitgever is al aan het zagen achter zijn boek.'

'Hoe moet ik er dan geraken' vraagt Maarten

'Ja, ga met de bus of ga niet'

Mama werkt aan een boek ze is een schrijfster, ze schrijft meestal heel realistische boeken, dus als wij iets heel interessants mee maken dan schrijft ze het is haar boeken. Waarschijnlijk gaat er nu ook wel iemand van de trap vallen in haar boek.

Ik sms Jennifer of ze mij wilt brengen. Ze antwoordt direct, na 5 minuutjes staat ze aan mijn deur met de BMW cabrio van haar ouders, gelukkig is het goed weer en kan de auto open.

Na 1 uur rijden komen we aan bij het ziekenhuis, we stappen naar het loket.

'Wij zijn opzoek naar de kamer van Emma Willebroek.' Vraagt Jennifer vriendelijk.

De mevrouw aan het loket tikt wat in op haar computer en zegt daarna met een piepend stemmetje: 'Ze ligt in kamer 369 op de 4de verdieping.'

Jenn en ik stappen naar de lift en nemen de lift naar de 4de verdieping, als we uit de lift stappen komen we bijna direct in Emma haar kamer.

***

P.O.V Emma

Ik hoor geklop op de deur en schiet wakker. Maarten en Jennifer stappen binnen.

Direct toen ik Maarten zijn gezicht zag kwam het allemaal terug. Het verleiden het duwen.

Jennifer kom naast mij zitten en vraagt hoe het gaat maar ik krijg er geen woord uit. Ik blijf Maarten aanstaren, Maarten zet hem ook neer.

'Mama, ik moet plassen, kun je me helpen?' vraag ik, maar eigenlijk moet ik helemaal niet plassen maar wil ik gewoon even weg van Maarten.

Ik ga op het toilet zitten en als ik klaar ben roep ik mama terug maar niemand antwoord.

Ik ga op eigen houtje terug naar de kamer maar tot mijn grote verbazing is er niemand meer.

***

Dit was weer een deel van Een zoen, zonder reden. Ik hoop dat jullie het goed vinden.

Gr Tess