Sabah kalktığımda Esra yanımda değildi, telefonuma uzandığımda mesajını gördüm,
" kanka uzaktan bi akrabamız fenalaşmış, buraya gelmek zorunda kaldık özür dilerim"
"Yok, nolcak geçmiş olsun " diye cevap verip aşağı indim. Annemler bahçede kahvaltı yapıyodu,
"Günaydın anne ve baba" gülümseyerek konuşmuştum, ama babam beklemediğim bi karşılık verdi,
"Gel buraya! Gitceğin okulu konuşucaz"
"Peki" suratım asılmıştı, güzelce uyanıp mutluca yanlarına geldiğimde illa ki morali mi bozcak bişey yapıyolardı. "Yatılı bir devlet okuluna gitceksin"
dediğinde, ağlamak istedim, devlet okulu olcağını biliyodum ama yatılı olması çok fazlaydı.
"Ne?" "Baba şuana kadar hep özel okuldaydım, tamam devlet okuluna ver ama yatılı niye ya?" gerçekten ağlamaklı bi sesle konuşmuştum.
"Sınav zamanı çalışıp iyi bi sonuç alsaydın böyle olmazdı"
"Ben odama gidiyorum" sinirli bi şekilde ilerleyerek odama gittim, hemen Esra'yı aradım,
"Alo, Esra?"
"Buyur kanka noldu? Sesin bi tuhaf çıkıyo"
"Liseyi yatılı bi devlet okulunda
okuycam " "Ney? Yuh! Lisenin tamamını öylemi? " diye sorduğunda onunda yatılı olduğunu beklemediğini anladım kısık ve boğuk bi sesle 'evet' dedim.
"Ama, eğer iyi çalışıp iyi notlar alırsam, okulum değişecekmiş"
"Kanka, lütfen çalış, bak yatılı
olduğu için hafta içi hiç görüşemiycez" onunda sesi kötü gelmeye başlamıştı, birbirimize gerçekten bağlıydık, çok yakındık ve normalde okul çıkışı hep bir şeyler yapardık ve haftasonuda genellikle görüşürdük.
"Of! Haftada sadece bi gün öyle mi? Bu çok kötü kanka ya!"
"Kanka, hemen kapatmam lazım, hastanedeyiz demiştim ya, durumu iyice kötüleşti, annem kapat diyo, özür dilerim"
"Önemli değil, Allah şifa versin kanka inşallah bir an önce iyileşir"
Telefonu kapattığımda ağlamaya başladım, ben hem Esra'dan hemde evden uzak kalmaya alışabilcek miydim? Gerçi sürekli 'dır dır' eden anne ve babamdan uzaklaşmak iyi olabilirdi, ama Esra'nın olmayışına alışamıycaktım. Şuana kadar gittiğim okulda her sene farklı kişiler benle dalga geçmişti, ama ciddi anlamda Esra hep yanımdaydı, bu okulda da illa ki bulaşıcak dalga geçicek birileri olacaktı, ve
yanımda Esra gibi biri olmuycaktı, belkide kimse olmuycaktı. Okulun açılmasına iki haftadan az bir süre kalmıştı. Aslında yeni bir okul belki bana iyi gelebilirdi, belki okulumu sevicektim, ama yakın bir arkadaş edinemezsem okulu sevemiycegimi biliyodum. Bunları düşünürken odaya Burak girdi.
"Selam kuzen" neşeli bi sesi vardı, Esra'yla çıkmaya başlamışlardı, ve ikiside halinden memnundu.
"Hoşgeldin, hayırdır?"
"Senle konuşmak istedim"
"Peki, buyur bakalım" az önce ağlıyo olmama rağmen şuan sesim iyi çıkıyodu.
"Esra sence gerçekten beni seviyo mu Ada?" Esra Burağı seviyodu, eskidende beraberken hep bi konu açıp Burağı sorardı, şuan Burak neden böyle soruyodu bilmiyodum ama, ben Burağa sen Esra'yı seviyomusun demeyi düşünüyodum.
"Tabiki seviyo, niye soruyosun?"
"Merak ettim sadece" yalan söylüyo gibiydi, kesinlikle başka bir şeyden dolayı sormuştu, belkide ayrılmak istiyordu.
"Peki, sen Esra'yı seviyo musun Burak?"
"Yani, hoşlanıyorum" dedi, tam olarak sevmiyodu ama ayrılmakta istemiyodu sanırım.
"Peki, sev onu"
Başını salladı, ve odadan çıktı.
Bölüm biraz kısa oldu, iki yazar olarak beraber tatildeydik, dün gece eve geldik ve ikimizin evinde de işler olunca yazamadık. Kusura bakmayın❤
Yeni bölüm 2 gün sonra gelicek görüşürüz :)
