The Rebellious Angel Meets the Obedient Devil

Pre-Chapter--------Chapter Twelve

''Everything that falls breaks''

PRE-CHAPTER---------CHAPTER TWELVE

Angelica's POV

.

.

.

Nakaupo lang ako sa patio. As usual, nakatunganga. Sa ilang araw, magpapasukan na naman. I feel na parang ang dami ng problema ko ngayon. Well, maybe konti lang, but they're all big kasi. After nung malaman ko yung relationship nina Lucas (well, I don't wanna call him that anymore) err... Kuya Luke at ni ate Darlyne, naging ewan na talaga ang buhay ko. Ang hirap palang magmove-on ano? Para akong zombie. Katawan lang ang buhay sakin. Pero, wala eh. Siya lang ang nasa isip ko. Malungkot lang ako palagi. Kahit anong pilit ko, siya pa rin yung naiisip ko. Tapos, umiiyak nalang ako at random. And to think, hindi pa kami. HINDI! Pa'no nalang pag naging kami nuh?

Not only that, kahapon, nagsimula ng magsend and school ng sms sa grades namin. Natanggap yun ng parents ko. Kinwenta nila ang average and guess what? 1.64. Whatthefnck. Ang sakit-sakit sa loob ko. Parang nung midterms lang, wala akong grade lower than 1.5, ngayon, ohmigosh. Di ko inakalang ganun ang mangyayari sa grades ko. Pa'no ako magiging cum laude o magna cum laude o suma cum laude kung dalawang semesters nang 1.60 below ang average ko? And to think, last sem ang pinakamadaling sem sa buong Communication prospectus. Pa'no nalang ako sa mga susunod na semesters? Nakakainis talaga! Pinagalitan nila ako, may pa-promise2 pa raw ako na di na yun (ang pagka-disqualify ko sa dean's list) mauulit, pero, naulit na naman. Syempre, nakatanggap na naman ako ng mga masasakit na salita. Nakakababa ng self-esteem.

Tapos, nung magreunion kami ng mga batchmate ko sa highschool, pinagba-backbite din siguro nila ako dahil ang KJ ko daw. Kayo kaya yung brokenhearted, magkakapuso ba kayo para mag-enjoy at maging carefree. Tsss. Ang yabang-yabang ko na daw, por que may BOYFRIEND na daw ako (kung alam lang nila), sikat na daw ako sa department, tsaka, student leader pa. Tssss talaga! Argh.

Thinking about all of those, isa lang ang nakikita kong sanhi. Natatabunan na nga ako siguro ng galit, because ang nakikita kong may kasalanan nito ay walang iba kundi si Lucas Antonio Mondragon Andrew. Kung di nya lang pinaramdam sakin na special ako. Nag-assume tuloy ako. Dahil hilig nyang magpaasa! Di naman talaga ako masasaktan nang ganito kung alam kong ang pagtrato nya sakin ay same lang sa pagtrato nya sa friends nya. Pero hindi eh! Iba yung treatment nya sakin! Even yung way of saying may name, iba! Yung parang, safe na safe at inaalagaan talaga yung pangalan ko, ganun! Yes, this is all his fault. His and his alone. Di ko kasalanan ang maging tanga. Sya yung paasa. Sya yung... Aaaargh. Pinahid ko ang mga pest*ng luha sa mga mata ko. Angelica, it's about time to prove to everyone that you're tougher than they think you are. It's about time to rise and kick anyone who gets in your way. It's about time to show a fiercer Angelica. It's time, the perfect time, for revenge.

***

AUTHOR'S NOTE:

That ends the part one of my book. Of course, may kasunod pa yan. Weee. Hehe.

First off, I want to thank all those who've read up to this part. I wasn't really up for some ''popularity'' or such, but I just want somebody, or maybe, everybody, to listen to me. Or yung willing, at least. Gusto ko ng may mapaglalabasan ng emotion. Walang nakikinig sakin. They all get bored and sick with my sad story. Por que di nila naranasan yun! >.< Tsaka, di ko rin to shinishare sa family ko nuh! Alam na! Haha! No exaggeration here, totoo lahat yun. Napapansin ko nga na kahit dito eh, marami ang nagbabasa sa simula, but up to the last chapter, konti nalang. Ohwell. Di ko naman kayo mapipilit, like duh! Hahaha. Salamat sa mga nag-stick hanggang dito!

Also, sorry kung nadisappoint ko kayo. Kung hindi ko nabigyang justice ang title or yung prologue, etc. Mianhe. And to add insult to injury, I have to announce something. I think I'll have to add or subtract a little from my plot. Meaning, maaring madagdagan o makunan ko na ng ibang pangyayari FROM THIS POINT FORWARD. Wala lang, I think I need to mobilize my imagination. Of course, I have lots of reasons why. You'll know it soon or kung magtatanong kayo sakin. Mehehe.

Also, pinapangako ko na the next parts will hopefully be waaaaaaaaaayy better than the previous dahil nga madadagdagan/makukunan ko na sya ng ilang pangyayari. Hope you'll still stay tuned. And I hope to see and interact with you until the end. (Lalo na yung mga nagpapakita ng suporta thru their comments at tsaka yung mga nagtatanong at umaasa ng softcopy! Haha.)

Thanks guys!

With love,

Czarina Lofranco (iheartjae) :))