(jasmine pov)
"Wag na nga..ikaw ang wag makulit.Diba dapat galit ka sa ken?"aniyang nag-iba na ang tono.Sumeryoso ang mukha nito."Jasmine,gusto kong magalit sayo.Gustong-gusto ko.Pero di ko magawa.bakit?kasi mahal kita,mahal na mahal parin kita."garalgal ang boses na.sagot nito.Parang sinasaksak ang puso niya sa narinig at sa nakikita niyang kalungkutan sa mga mata ng taong pinakamahalaga sa kanya..Namalayan na lang niya na nakalapit na pala ito sa.kanya,at hinawakan siya sa magkabilang balikat."And i know you still love me too"
sabi nito at muli niyang naramdaman ang pag-ikot ng mundo dahil pagdampi ng labi nito.Saglit lang ang halik na yon."Pwede naman nating kalimutan ang nakaraan at magsimula muli diba?"mahinahon nitong tanong.Di siya sumagot agad.Hinawakan siya nito sa baba para magkasalubong ang kanilang paningin."Di pwede ang gusto mo.Maiintindihan mo rin ako.Im sorry."lumuluhang sabi niya.Ang totoo natatakot siya na baka husgahan uli siya ng mama nito pati na ng ibang tao kapag pumayag siyang makipagbalikan dito."Why?Jas,bakit di mo sabihin para naman maintindihan ko ang lahat.Di mo na ba ko M-mahal..Ni minsan ba di moko minahal at pinagkatiwalaan?"luhaan din nitong tanong.Umiling siya."Di totoo yan..Ikaw lang ang pinangarap kong makasama,minahal kita ng higit pa sa buhay ko"sagot niya."Kaya nga sabihin mo sakin ang lahat..Kakayanin natin kung magkasama tayo diba?"anito at niyakap siya.Pa'no ba niya sasabihin dito ang lahat..Pa'no niya sasabihin dito na ang Mama nito ang may gusto na lumayo rito.Alam niyang di siya sasaya kung alam niyang magkakasira ang pamilya nito kung ipipilit nila ang relasyon na yon.Kumalas siya sa.pagyakap nito."Tama na namjoon..wag mo kong pahirapan ng ganito."aniya at akma ng tatayo.Bahagyang kumirot ang paa niya idagdag pa ang umiikot niyang paligid dahil sa sama ng kanyang pakiramdam."Sa tingin mo ba ikaw lang ang nahihirapan?Sabihin mo.sa ken,,Di mo na ba ako mahal?"tila galit nitong tanong.Di siya agad sumagot."Hindi na tama?Kasi kung may natitira ka pa na pagmamahal sakin di mo ko pahihirapan ng ganito"pagsuko nito.Gusto sana niyang lingunin ito,subalit nagdilim na ang paningin niya..##############################################
(rapmon pov)
Tarantang inihiga niya ang.walang malay na si jasmine sa kama ng clinic.Agad namang rumesponde ang nurse na naroon.Wala siyang ibang sisisihin kundi ang sarili niya sa nangyari dito.Di sana niya inaway ito.Naiinis siya sa ginawa niya.Alam niyang may malalim itong dahilan kung bakit ayaw nito na maging sila uli,at yon ang aalamin niya.Pinagmasdan niya ang namumutla at tila natutulog na si Jasmine.Parang pinipiga ang puso sa ganitong kalagayan ng kanyang minamahal.Ilang minuto siyang naghintay sa labas ng clinic bago niya naisipang tawagin ang kaibigan nitong bading.Alam niyang di siya gugustuhing makita ng dalaga..Kaya ipagkakatiwala muna niya ito sa kaibigan nito..Ng matawagan ito,umalis na siya at dumiretso sa private room nila.Nang makapasok,,hindi lang ang mga kaibigan ang nadatnan niya.Nandoon din ang Mama niya at si Minah."Sa'n ka galing ha?"bungad ng mama niya.Di siya sumagot.Nagtuloy siyang naupo sa sofa.Namalayan na lang niya si Minah na nakatayo sa harapan niya.."oppa,,I heard na nagkasakit ka.Ok ka na ba?"tanong nito.Tumango lang siya bilang sagot."Namjoon,di mo man lang ba ie-entertain ang bisita?"bulyaw ng mama niya.Nakipagtitigan siya sa ina.Napansin niya ang tila pagkabigla sa mukha ng mama niya.."Mom,alam niyo po na di kaya ang pinagagawa niyo sakin..at alam niyo rin ang dahilan diba?Im sorry"pagsuko niya."G-ganon mo ba siya kamahal?"tanong nito.Tumango siya."Sobra pa sa sobra.I cant live without her..Siya ang nagbibigay buhay saken,,Kaya kong i-give up ang lahat ng meron ako makasama ko lang siya.I want to get her back"lumuluha niyang sagot.Napansin niya ang tila pamumula at paghihirap nito sa paghinga.Agad siyang tumayo at lumapit dito."Mom,,are you.alright?"alalang tanong niya.Pinisil ng mama niya ang kamay niya."Anak,,you're so cheesy para kang Daddy mo..Im sorry anak"lumuluhang sabi ng kanyang ina."Sorry? for what?"taka niyang tanong.DI na ito sumagot.Niyakap niya ang kanyang ina para patahanin ito...
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;(jin pov)
"Di tayo dapat nakatayo lang,,kailangan nating kumilos"aniya ng mapagsolo silang anim.Naiwan sila dahil inihatid ni rapmon ang ina nito.
"hyung what do you mean?"si Jungkook ang nagtanong."kailangan.na nating gumawa ng paraan para magkabalikan silang dalawa."sagot niya."Pero pa'no natin yon gagawin?"tanong ni Jhope.Bahagya siyang napailing.Maging siya ay di niya malaman kung papaano sila makakatulong sa kaibigan."Honestly,wala pa akong maisip na paraan.Kaya ko nga kayo kinausap"sagot niya.
"haish,,ang hirap naman ng sitwasyon ni hyung..kaya ikaw jungkook wag mo kong pahihirapan ah,"singit ni jimin.Sabay-sabay silang tumingin dito."hyung ano ba sinasabi mo?"takang tanong ni jungkook."ahh,,nagbibiri lang ako"nahihiyang sagot ni jimin."aish,,,wala naman maitutulong yang joke.na yan e,,basta hyung kung may maitutulong just call me"sabi ni V.Tumango siya at ngumiti rito.Natuon ang atensyon nila kay Suga,tila may iniisip ito."yo,,anong iniisip mo?"tanong ni jhope.Umiling ito.."Ang ganda niya diba?"tanong nito na parang nanaginip.
"sino?"magkasabay pang tanong nina Jimin at jungkook."Yung kanina"sagot ni Suga na nakangiti pa parang baliw..
Naubo siya.."Yah,,di kayo nakakatulong"maktol niya at di na nila napigilang matawa kay Suga na umaarte ngayon na parang na engkanto.....________________________________________________________
(Suga!!?!??!!!ahahahahahahahhaha,,Swaeg...)
ahahahaha..xori tawa much^^