cesetler evi » bangtan ✅

◇NamJoon, SeokJin und HoSeok◇

Genç adam caddedeki trafiğin artmasıyla yüzünü ekşitti ve bu gürültüye daha fazla katlanamayarak kulaklıklarını kulağına taktı.

Her zaman kendini insan kalabalığından böyle somutlamıştı.

Beklediği araba hala gelmemişti ve ağzındaki şekerli sakızın tadı da iyice kötüleşmişti.
Şuan onu mutlu edecek bir şey yoktu.

Biraz kendine gelmek için ağzındaki sakızı yere attı ve cebinden sigarasını çıkardı. Iki haftalık tatile gittiği için otel yöneticisi onu bugün eşek gibi çalıştırmıştı.

Her şey iki gün önce olmuştu.Ünlü bir firmadan tatil bileti kazandığı haberini almıştı.
Ilk önce gitmeyi düşünmemişti çünkü bir otel görevlisiydi ve tatile gitmek için de bayağı bir çulsuz sayılırdı.

Ama firma izin işlerini halletmiş ve böylece bedavaya tatil yapabilme fırsatı sonunda ayağına gelmişti.

Hergün otelin temizlik ve yiyecek işleriyle uğraşıyordu, bu yüzden tatil yapmaya hakkı olduğunu düşünüyordu.

Sonunda beklediği araba gelince düşüncelerinden sıyrıldı ve henüz yarısını bitiremedigi sigarasını kenara attı.

Şoför onu gülümseyerek karşıladı ve arka kapıyı açtı. Cool bir şekilde arabaya doğru yürürken az önce yere attığı sakızın ayakkabısına yapışmasıyla bir küfür savurdu.

Onda böyle bir şans varken tatil bileti kazanmasına hala inanamıyordu.

Bavulunu şoföre verip arabaya bindi.Kendisinden başka iki kişi daha arabaydı. Gülümseyip sohbet eden ikili,esmer adamın arabaya binmesiyle sohbetlerini kestiler ve esmer adama odaklandılar.

Ortamda oluşan sessizliği sonunda spor kıyafetli olan bozdu. "Merhaba, ben Jung HoSeok"

Kim Namjoon bu adamı tanıyordu.Kore'yi vakti zamanında temsil etmiş ve motosiklet yarışında iyi bir skor yapmıştı.

Yüz kaslarını gerip gergince gülümsedi. "Kim NamJoon"

Daha sonra Jung HoSeok'un yanındaki adam konuştu. "Ben de Kim SeokJin"

Adama da aynı gülümsemeden fırlattı ve kulaklıklarını tekrar kulağına taktı.

Iki adamın da yüksek mevkiden oldukları belliydi ve kendisinin basit bir otel görevlisi olması aşağılık kompleksini devreye sokmuştu.

SeokJin karşısında duran adama dikkatle baktı. Yaklaşık on dakika önce sigara içtiği bariz belliydi.

Bu genç yaşında adamın gözlerinde oluşan kırışıklıklara baktı.Bu her gün bir paket sigara içtiğinin göstergesiydi.

Adamın ciğerlerine acıdı ve kafasını cam tarafına çevirdi, yağmur hafifçe yağıyordu. Aklında yıllar öncesi canlanmıştı.
Yağmurlu bir gün olduğunu hatırlıyordu. Çok içtiğini, ellerinin titrediğini, hemşire sevgilisinin şüpheyle ona baktığını, hepsini hala hatırlıyordu.

Bu sırrı hemşire sevgilisinden başka kimse bilmiyordu.Ondan ayrıldıktan sonra kız herkese yaymakla tehdit etmişti.

Ama onun da icabına bakmıştı.

Saçlarını karıştırıp uçlarından çekti ve gözlerini kapattı, bu konuları hatırlamak ona iyi gelmiyordu.

Jung HoSeok arabanın içindeki sıcaklıkla huzursuzca kıpırdandı ve camı azıcık indirdi.

Ormanlık alandan gidiyorlardı ve sonbaharda oldukları için yağmur atıştırmaya başlamıştı. Esen rüzgar saçlarını karıştırırken gözlerini kapattı.

Bu his onun için dünyadaki en harika şeydi.Motosikletini sürerken esen rüzgarın yüzünü okşaması, hızını artırırken sanki sonsuzlukta yitiyormuş gibi hissetmesi.

Motosiklet onun için her şeydi.
Motosiklet onun her şeyiydi.

Onu hayata bağlayan şeyi kaybetmeye niyeti yoktu. Hiçbir güç onun motosiklet sürmesini engelleyemezdi.

Engelleyene de tepkisi ağır olurdu.

Vaktiyle O'nun engellemeye çalıştığını hatırladı. Her şey sadece bir anda olmuştu.

O'nu özlemişti ama yapabileceği bir şey yoktu.

Şuan ki tek odağı Songbyul denen herifi arkasına alıp olimpiyatlarda sponsor yapmaktı.

Yanındaki iki adama da son kez baktı.

Acaba onların hayatları da kendisininki gibi ağlarla mı kaplıydı?

------

Karakterleri tanıttığıma göre artık hikayeye başlayabilirim.Bir sonraki bölümleri kahraman bakış açısıyla anlatacağım, haydi Bismillah!