cesetler evi » bangtan ✅

◇neun◇

Kim Taehyung kapı kulpuna tutunarak sakin olmaya çalıştı.Jeon Jungkook'un karşısında duran bedeni, her yerine iğne batırılıyormuş gibi bir hisse kapılmasına sebep olmuştu.

Jungkook'un üzerine bir hakim cübbesi giydirilmişti ve kafasına gri renkte bir saç konulmuştu.Dolaba kilitlenilmiş olan silah, kucağındaki hareketsiz elindeydi.

"Katilimiz çok şakacı."

Yoon Gi göğüs kafesine bir bomba konulmuş gibi hissediyordu.Nefesi kesikleşmiş, beti benzi atmıştı.

"Ama bu nasıl oldu?"

Taehyung sesine vuran korkuyla sorusunu sorduğunda,Seok Jin ifadesiz bir şekilde konuştu.

"O sırada eve büyük bir gürültü hakimdi. Park Jimin yukarıda bağırıyordu, biz koşuyorduk. Zaten onun karnı ağrıyordu.Katil hemen silahını çekip vurmuştur.Elektrikler de olmadığı için en son kim yukarı geldi, ona dikkat etmedik."

Park Jimin soğuk bakışlarını koltukta hareketsiz oturan, başı düşmüş adama çevirdi.Şakağındaki koyuluk sanki bir tılsımmışçasına onu kendine çekerken, Jimin ürpererek başını başka tarafa çevirdi.

Jungkook ölmeyi haketmişti.Gereksiz yargılara varıp, insanları öldürerek kendi idam kalemini kırmıştı.

Park Jimin cesedin üzerindeki cübbeye bakarak istemsizce gülümsedi.

Katil kimse çok akıllıca davranmıştı.

*
*
*
Kim Taehyung bir tabutmuş gibi hissettiren yatağında huzursuzca kıpırdandı.Jungkook'un aşağılayıcı ölümü gözlerinin önünden gitmiyordu.Kafasındaki kana bulanmış gri saç aklına geldiğinde kanının donduğunu hissetti. Kalbinin üzerindeki soğuk taş gittikçe ağırlaşıyordu, bu his çok gerçekti.

Daha iki saat önceye kadar Jungkook'tan şüphelenirken öldürülmesi, ona karşı doğrulttuğu şüphe silahının geri tepmesine neden olmuştu.

Songbyul'un aslında Jungkook olduğu konusunda hislerine fazlaca güvenmişti.Ama o da olmadığına göre bu evdeki ölüm meleği kimdi?

Zihni düşünce balonlarının esiriyken,duyduğu kilit sesiyle yataktan doğruldu.İlk önce aklının bir oyunu olduğunu düşünse de koridorda duyduğu ayak sesleri ikna olmasına yardımcı olmuştu.

Ayak sesleri kapısının önünde durduğunda komodinin üzerinde duran abajuru eline aldı.Abajurun alt tabanı iyi bir silah sayılırdı.Yataktan ses çıkarmadan kalktı ve ruhmuşçasına kapısının önünde durdu. Uğuldayan rüzgarın çıkardığı gürültüyü kulak ardı etmeye çalışarak koridordaki sese odaklandı.

Ayak sesleri merdivenlere yöneldiğinde katilin peşinden gitmek istese de,bu düşüncesinin intihara eşdeğer olduğunu anlaması kısa sürmedi.

Endişeden terleyen saçlarını arkasına doğru itti ve odasında volta atmaya başladı.Bu saatte evin içinde dolanan kişinin iyi niyetli olmadığı kesindi.

Iki eli kafasında akıl yürütmeye çalışırken aklına gelen fikirle belli belirsiz gülümsedi.

Şuan koridordaki odalardan biri boş olmalıydı.

Kapısının kilidini büyük bir ustalıkla ses çıkarmadan çevirdi ve kapı aralığından koridora baktı.Kimsenin olmadığından emin olunca hemen Park Jimin'in kapısının önüne geldi.

Telaşına engel olamayarak kapıyı tıklattığında Park Jimin'in ürkek sesini duydu.

"Kim var orada?"

Taehyung saatlerdir nefes almayı unutmuş gibi derin bir nefes aldı ve hırıltılı bir sesle konuştu.

"Benim, Taehyung. Biraz bekle lütfen."

Hemen karşıdaki Seok Jin'in odasına yönelip kapısına vurdu. Ses gelmemişti.Birkaç kez daha vurduktan sonra eğilip kapı deliğinden baktı.

Seok Jin'in boş yatağını gördüğünde midesine yumruk yemiş gibi hissetti.

Hızlıca Yoon Gi'nin kapısını tıklattığında, Yoon Gi'nin cevap vermesiyle Seok Jin'in katil olduğuna emin oldu.

"Yoon Gi, Seok Jin evden kaçmış."

Yoon Gi bir komut almış gibi hızlıca yatağından kalktı ve kapısının önüne geçti.

"Sana neden inanayım?"

Yoon Gi'nin kararsız sesi Taehyung'un sinirine dokunurken kızgın bir ses tonuyla konuştu.

"Park Jimin de şuan uyanık, katil falan değilim merak etme."

Yoon Gi ikilemde kalsa da sonunda kapısının kilidini çevirdi ve odasından çıktı. Seok Jin'in kapısının kilidinden baktığında, Taehyung'a inanmış gibi görünüyordu.

"Onu yakalamalıyız."

Yoon Gi'nin az önceki kararsız tavrına tezat olan güveni, Taehyung'u şaşırtırken cevap olarak sadece kafasını salladı.

Yoon Gi, Jimin'in odasının önüne geldi ve keskin bir ses tonuyla konuştu.

"Jimin-sshi, sanırım aradığımız katil Kim Seok Jin.Taehyung'la adayı arayacağız, siz de eve gelme ihtimaline karşı odanızda durun ve sakın çıkmayın."

Park Jimin merdivenlerden koşarak inen iki adamın ardından yataktan kalktı ve odanın içinde dolanmaya başladı. Bir yandan da evin içindeki seslere odaklanmaya çalışıyordu.

Cesetlerin bulunduğu bir evde gece vakti tek bulunmak, tüylerinin ürpermesine neden olurken aşağıda hafif cam kırılması gibi bir ses duydu.

Sesin anında kesilmesiyle zihninin ona oyun oynadığını anlamıştı.

Odada telaşla dolanırken yukarı doğru koşan ayak sesleriyle yerinden sıçradı.

"Jimin-sshi kapıyı açın."

Taehyung'un heyecanla karışık endişeli sesi Park Jimin'in yüz hatlarını gererken, Jimin odasının kapısını açtı.

Karşısında duran iki adama bakarken Yoon Gi nefes nefese konuştu.

"Kim Seok Jin kayboldu."