Şarkı olarak Meg Myers-Make A Shadow öneririm.Multide var.Bu benim ilk hikayem ve tamamen çevremdekilerden ilham alınmıştır.Yardımcı ilham perime buradan sevgiler.İyi okumalar ve yorum yapmayı unutmayın arkadaşlar.
Onu her şeyden çok severken bana bunu nasıl yapabilmişti? Nasıl gözlerime bakarken yalan söyleyebilmişti? Hiç mi sevmemişti beni?Sana dünyaları verebilirim ,seni her gün severim diyen adam nasıl böyle değişebilmişti? İnanmıyordum,benim sevdiğim beni asla bırakmazdı...
+Bekle bırakmaz malsın kızım sen
Sesli okuduğum kitaptan başımı kaldırım Cerene baktım.
-Eğer aşk kitabıysa böyle şeyler yazması normal 'Bayan Depresyonda'
+Hiçte bile depresyonda falan değilim ben.Alt tarafı insanlarla muhattap olmayı eskisi kadar sevmiyorum.
-Gerçekten hiç depresyonda değilmişsin Ceren dedim gülerek.
Bu dediğime ters bakışlar atarken laptopunu açıyordu.
+İster inan ,ister inanma neyse ne sen ne okuyodun hiç de anlamam, sevmem böyle kitapları sen niye böyle şeyler okuyorsun diye söylenirken gözlerimi devirdim.
-Bu kitabı okumamı sen istedin diye cırladım
+Aman tamam be diyerek üfledi ve laptopuna bakmaya geri döndü
Ben de bu sırada elimdeki cıvık cıvık aşkı anlatan kitaptan kurtulabildiğim için şükrediyordum.Ceren de bende şu sıralarda zor zamanlar geçiriyorduk.İkimizde lisemizdeki son senemize giricektik ve daha hangi üniversiteyi istediğimizi bile bilmiyorduk.Stresle nasıl başa çıkmamızla ilgili konferanslara gideceğimize ders çalışsakdık eminim daha iyi durumda olabilirdik.Evet biz Arya ve Cerendik .Bebeklik arkadaşları,birbirlerinin sırdaşları,birimiz yang diğerimiz ying...Aslında taban tabana zıttık en başta benim kızıl saçlarım,beyaz tenime rağmen onun kumral-sarı saçları,esmer bir teni vardı. O kafaya hiç bir şeyi takmayan anı yaşayan bir Latin kızıydı ben ise doğuştan gelen meraklı yapım ve kafamdaki sorularla bir İrlanda kızılı.İşte böyleydik Cerenle yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.Zamanla ortak yönlerimize yeni şeyler eklemeye devam ettik ve kimselere göstermediğimiz kavonazlarımızda birbirimize yazdığımız o muhteşem sözleri daha hiç okumadık .Çünkü bunlar bilirsiniz acil durum kavonozları.Yollarımız ayrılırsa tekrar bizi birbirimize geri getirecek ışıklar...Ve kulağa çok sıradan gelse bile ortak bir video günlüğümüz vardı .Bugün hiç video çekmediğimizin farkına varınca kameramı açtım ve kayıt tuşuna bastım.
'Merhaba ben Arya ve şu yanımda gördüğünüz güzellik her zamanki gibi Ceren' dediğimde ceren kameraya sırıttı.
"Bizler hayatlarında tek bir aksiyon yaşamayan, normal ,sıradanlıkla lanetlenmiş kızlarız diye devam ettim bunun üzerine Ceren gülerek
"Bu konuda sonuna kadar haklı "dedi
'Ceren ve ben bu videoları 30-35 yaşlarımız için çek-'
'KIZLAARRRR!
Kayıdımı bölen salak kim diye düşünürken kapıya baktım ve süs delisi karşı komşumuz Lara içeri kıvırtarak girdi.Ona sinirli bakışlar atarken kameramı kapattım ama o beni umursamadan ağzındaki sakızı patlata patlata konuşmasına devam etti.
"KIZLAAR! Biliyormusunuz size çok kötü haberlerim var "derken Cerenin dibinde bitmiş laptopda neye baktığına bakıyordu.Ceren laptopunu kapatarak
"İnan senin kötü dediğin şeyler bizi ilgilendirmiyor Lara'cım.Tırnağın kırıldıysa maniküre gidebilirsin dünyanın en kötü şeyi bu değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kızıliçe
RandomÇikolata kahvesi keskin gözleri acımasızlığın şekil almış haliydi.Yaklaşırsan kaybedersin diyordu o gözler.Yaklaşan da kaybediyordu zaten.Ben de yaklaşmadım uzaklaştım,tıpkı istediği gibi.Yada öyle zannettim sanırım uzaklaşırken takıldım yoksa nasıl...
