UÇURUM

1. Boşluk

Kavga gürültüleri uykumu bölmüştü.Hızla yatağımdan kalkıp odamdan çıktım.Sesin geldiği yere odaklandım.Yatak odasından geliyordu.Aslında hiç şaşırtıcı gelmemişti.Herzamanki kavgalar diye düşündüm.Hiç karışmamak en iyisi dedim ve sırtımı dönüp tam adım atacakken. Evi inleten yüksek bir ses gelmişti.Filmlerden hatırladığım kadarıyla bu bi silah sesiydi.Durumu idrak edince koşar adımlarla yatak odasına ilerledim.Kapıyı açmakta bir an tereddüt ettim.Kapının arkasında olanları görmeye cesaretim yoktu.Kapının önünde öylece kalmıştım.Birden kapı açıldı ve babam karşımda acımasızca bana bakıyordu gözüm eline doğru gitti. Silah vardı elinde.Aramızda kısa bir bakışma geçtikten sonra.Hızlı adımlarla aşağı indi. Önümden çekilir çekilmez gözüm yerde kanlar içinde usulca uzanan kişiye gitti. Olamazdı bu gerçek olamazdı .Nasıl yani babam dediğim adam Annemi mi öldürmüştü. Kalbim bir an yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu. Koşarak annemin cansız bedenine dokundum,durmuştu atmıyordu meleğimin kalbi.Yüzüne yöneldim,kanlar tamda alnının ortasından akıyordu.Gözleri açıktı.Yeşil güzel gözleri soğuk bir ifadeyle bana bakıyordu,hiç kıpırdamadan.Anneme sarılmamla feryatlarım bir oldu. Sadece bağırıyordum.Ve gözlerim adeta bir çeşme gibiydi.Dahada sıkı sarıldım.Bi kaç kez salladım. Ama herhangi bir tepki yoktu.Feryatlarım gittikçe artıyordu. Bütün bir evi inletiyordu.Koşarak aşağı salona babamın yanına indim. Hiç bişey olmamış gibi oturmuş içkisini yudumluyordu. Silahıda sehpanın üstündeydi.Içkisini yudumlarken gözüde silahtaydı.Kosarak üstüne saldırdım.Yumrukladım,vurdum,bağırdım,çağırdım ama sesini çıkarmadı.O bir hareketime bile pürüz yaratabilen insandan eser yoktu.Susuyordu.Bağırdım:
"Konuşsana Allahın belası piç herif " dedim.Sadece bana baktı.Yine bağırdım:
"Susarsın tabi.Allah belanı versin senden nefret ediyorum.Nasıl yaptın bunu.Susmasana konuş.Yada dur dur sen en iyisi ilelebet sus " dedim.Okadar çok bağıra bağıra konuşuyordum ki boğazlarımda bir an çok büyük bir acı hissettim.Çok sürmedi. Şuan ki acı neydiki.Hayatımdaki en önemli insan yoktu.Hızla sehpanın üstündeki silahı alıp ona doğrulltum.Gözlerime bakarak:
"Sinirlisin sinirin geçsin oyle konuşalım" dedi. Demesiyle feryadım bir oldu.

"Piç herif,serfsiz köpek yukarda annemin cansız bedeni var.Sen kıydın ona nasıl bu kadar rahat olabiliyosun .Sende ölüceksin."
Tam tetiğe basamak üzereyken.Sinir bozucu zil sesini duydum.Hemen Ardından "Açın kapiyi polis!" Kafamı kapıya doğru çevirmemle babamın elimden silahı alması bir oldu. Silahı pencereden arka bahçedeki çöpe attı.Bana dönerek:
"Sadece sus kızım lütfen " dedi.Hızla kapıya yöneldi.Kapıyı açtığı anda birsürü polisin içeri dalması bir oldu. İçlerinden yaşlı olanı bana baktı.Çok kötü görünüyor olmalıydım.
"Beyefendi komşularınızın şikayeti üzerine burdayız. Silah sesi ve kavga sesi duyduklarını söylüyorlar."dedi.Bir an babamla göz göze geldik .Hemen ardından,
"Şey evet komiser bey evimize hırsız girdi ve eşim vuruldu ambulansı aradık ama hala gelmedi tam ben götürücekken hastaneye siz geldiniz ne olur yardım edin eşim çok kötü " İnanamayan gözlerle ona baktım bu kadar mı sevmemisti annemi bukadar mı bi insan acımasız olurdu.Göz yaşlarım birden durmuştu.Içimden yalan söylüyor demek gelsede yapamadım o an sanki ağzım dilim bağlanmıştı. Şaşkınlıkla babamı izliyordum gözlerinden yaşlar akıyordu. Şuan gördüklerim nefretimi ikiye katlamıştı.Biricik annem yıllarca bu adama nasıl katlanmıştı.Polisler bana dönerek,
"Doğru mu hanımefendi? " dedi. O an ne yapacağımı bilmiyordum.Sadece kafamı sallamakla yetindim.Babam demekten iğreniyordum hem ondan hemde kendimden nefret ediyordum.Onun cezasını çekmesi sadece bir lafıma bakardı. Ama yapamamıştım,yapamamıştım.Polislerle yukarı çıktı,bense öylece duruyordum.Ardından polis telsiz sesleri duydum.Acil bi ambulans çağrıldı.Yoksa gitmemişmiydi meleğim.Benle miydi hala .Koşarak yukarı çıktım.
"Yaşıyor mu ? " dedim .En yakınımdakinin bile zor duyacağı sesle .
"Hayır hanımefendi." dedi genç bir polis.Sonra genç polis babama döndü ve aralarnda birbirlerine birseyler anlatmak isterler gibi bir bakışma geçti.Ardından siren sesleri kargaşa annemi siyah bir şeyin içine koydular.Ve götürdüler.Ben sadece bakıyordum. Hiç birşey yapamıyordum.Herkez gittikten sonra babamla ben tek kalmıştık yine. Bana boş bir şekilde bakıyordu.Hiç bisey demeden odama geçtim .Sonra dış kapının kapanma sesi geldi.Çıkmıştı galiba pislik .Yatağıma uzandım.Öylece duruyordum.Ne ağlıyordum,ne de başka birşey hiç bişey düşünemiyordum.Sanki koca bir boşluğun tam ortasında gibiydim.İstemsizce uykuya kalmıştım.Ve ardından simsiyah dahada büyük bir boşluk...