Bir ağacın altında,
Biraz uykusuz, biraz yorgun, birazda düşünceli senin hayalini canlandırıyorum.
Ağaçtan düşmüş yaparakları gözüme kestirerek.
Gökyüzüne kaldırıyorum başımı usulca, ufukta bir parça bulut uzansam tutucakmışım gibi duruyor.
Gözlerimi kamaştıran güneş bilmem neden bugün beni ısıtmıyor.
Denizin suyu bir ileri bir geri gitmek yerine hep aynı akıyor.
Sensiz güneş bile başka duruyor,su bile ayrı akıyor.
Kuşlar bu günlede senin adına şarkılar değilde benim adıma isyan ediyor.
İnce sızımsın benim.
Hiç dinmeyen,durdarak bilmeyen, her kalp atışında yeniden aşık oldugum, yokluğunda karalar bağlayıp matem tuttugum
Ömrümde bir bulduğum, sevdam, aşkım,yüreğim canımdan öte bildiğim tek canımsın benim.
Gel görki felek çarkını hep bizden tarafa dönderiyor..
Kader inadına ayrılın dercesine her güne bahane katıyor.
Galiba kader beni hiç sevmiyor.
Tarifsiz yaşanıyor herşey, anlatılmıyor.
İçim buruk, kalbim kırık,dudaklarım bükük.
Titreyen ellerimle gene beyazlarla inatlaşıyorum.
Ben bahtımı sana kavuşamadığım için kara belledimya sayfalar beyazmı kalsın.
Geçmiyor işte, geçmiyor.
Saatleri bıraktım dakikalar benimle cebelleşiyor.
Yokluğun içimi yakıyor be can parçası.
Dön gel desem dilim varmıyor..
Ama dilimin vazgeçmediği iki kelime var ne yapsam ne etsem vaz geçiremedim....
Çünkü çok sevdim..
Şimdi sana söyleyemiyorum ama sayfalara yazıyorum...
SENİ, SENİ, SENİ ÇOK SEVİYORUMMM...
Ahmet Mücteba Kuşçu
