BAŞLANGIÇ

Bölüm :6

Eslem' in ağzından;
Bu oda da kalalı üçüncü günüm olucak.Kaan ve Volkan'ı o günden sonra hiç görmedim.Ihtiyacım olan şeyleri çalışanlarıyla gönderiyorlardı.Bu durum canımı daha çok sıkıyordu.Onlara sormam gerekenler vardı.Belki de bunu bildikleri için gelmiyorlardı bilmiyorum.Burda kalmak resmen beyin fonksiyonlarımı öldürüyor.Hıç bu kadar uzun süre kitap okumamışlığım yoktu.Buraya gelirken herşey iyi olucak derken tepe taklak olmuştu.Şimdi amaçsız yaşıyorum.Kapının çalmasıyla yattığım yataktan kalktım. Daha yemek vaktimin gelmediğini biliyorum.Kapının açılmasıyla hergün gelen kişiyi gördüm.

" Niye geldin? "

"Gitme vakti"

"Nereye?"

"Çok soru sordun başım ağrıdı hadi kalk hemen"

" Bana bak sen senin kölen yok karşında cevap ver yoksa şuradan şuraya gitmem" Kahkaha atmaya başlamasıyla yüzüne dik dik baktım.

" Neye gülüyorsun sen? "

" Söylediğin şey ...çok...komik Bir bana bak birde kendine.Seni tek elimle bile taşırım. "
Ah evet evet benim kesin burda durmaktan beynim işlevini kaybetti.Şaka gibi karşımda ki adama kafa tutuyorum.

" Of tamam hadi gidelim uşak"
Bu söylediğimle yanından geçerken boynundaki damarların inip kalkmasıyla tebessüm ettim.İc sesim ne bu özgüven Eslem hanım derken daha çok gülesim geldi.Arkamdan koca devde sòylenerek geliyordu.Açıkçası hiç umrumda değildi. Merdivenleri yavaş ama emin adımlarla iniyordum.İnerkende etrafa göz gezdiriyordum..Bir kat indiğimizde etrafa baktım.Dört kapı vardı ve hepside kapalıydı.Bir kat daha indiğimizde karşıma iki kızın çıkmasıyla duraksadım.Biri esmer,kestane rengi saçlara sahip açık kahve rengi gözleriyle bana şaşkınca bakıyordu.Masum bir yüz tipi vardı sakin ve iyi birine benziyordu.Yanında ki kız ise kumral tenli ,saçları kızıl olan yine kahve rengi gözleriyle bana bakıyordu.Bakışları diğer kızdan farklıydı.Şaşırmasının yanı sıra gözlerin de öfke vardı.Bu kız diğerine göre hırçındı. Eğer bunlar arkadaşsa açık gözlü olan ikincisiydi.Hala kızlara bakarken başka bir erkek sesi duymamla sağ tarafa döndüm.Salon da Volkan ve Kaan'ın yanında tanımadığım biri oturuyordu.Daha önce gördüm mü diye hafızamı yokladım da hiç bir sonuç alamadım.Seside tanıdık değildi.

" Davetiye mi bekliyosunuz?"
Kızlara ikinci kez yüksek sesle konuşunca ayaklarımı harekete geçirip kızların yanından geçtim.Onlar söylemeden de kendim tekli koltuğa oturdum.Ne yani izin alıcak halim yoktu.Sonuçta onlar beni kaçırmıştı...

Volkan'ın ağzından;

Kızı kaçıralı üç gün olmuştu.Bu süre zarfında sadece ilk geldiğinde kızın yanına gitmiştik.Bize sorular sormasını istemiyorduk.Sevgililerimizide bu süre zarfında hiç eve getirmemiştik.Tabi bugün bize süpriz yapana kadar.

"Ne işiniz var sizin burda?" Kaan'ın kızlara sorduğu soru karşısında kızlar şaşırmıştı.Bende tepkilerini ölçerken Heves'in gözleri dolmaya başlamıştı.Ah hadi ama bu kadar duygusal olunmaz ki.Gökçe bana sinirle bakarken kaşlarımı çattım.

" İzin mi almamız gerekiyordu Kaan abi"

Evet Gökçe benim onu uyarmam üzerine Kaan'a abi diyordu.Kaan ondan bir yaş büyüktü.Ama fazla samimi olmalarını istemiyordum.Bu onlara güvenmediğimden değil prensip meselesi.Aynı şekilde Heves'de bana abi diyordu.

" Evet Gökçe haber vermeniz gerekiyordu."Bunu söylememin ardından kırgın gözlerle bana baktı.Onu üzmek istemiyorum ama Kerem kızı almaya gelicek ve bizde yanlış anlamalarını istemiyoruz.En azından kızı bizim evde görmelerini.Kapının çalmasıyla Çalışanımız kapıyı açtı.