KARANLIK

Gülerken Gözleri Kısılsın İstiyordu

Herkes eşitse? Adilliği biz belirliyorsak? Hayat pençelerimizin arasındaysa? ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Odasının balkonuna çıktı genç kız. Etrafı izledi bir süre. Bisiklet süren yaşlı insanlar , ellerinde çicekle bekleyen aşık gençler. Ben de böyle olabilirdim diye geçirdi aklından. Sonra sert bir şekilde yutkundu. Kendi seçimiydi bu halde olmak. Çatı katında olduğundan ortam çöl sıcağındaydı. Yere bastığı an o küçük ve narin ayakları yanıyordu. Bu genç kızın hoşuna gidiyordu. Derin bir nefes aldı. Burnuna doldu deniz kokusu. O an çıkmak istedi dışarı ama o dışarıya yabancıydı. Herkes onu depresyonda sanıyordu babaannesi , annesi, babası, kardeşi bile. Ama o depresyonda değildi sadece.... İşte sadeceden sonra olan kısmı yoktu. Sebepsizdi bütün bunlar. Arkadaşı öyle çok yoktu. Okulda görüştükleri vardı ve onlarda yaz tatilinde bir kenara bırakılırdı. Kız içeri girip herzamanki gibi yatağına uzandı çok fazla terlemişti tişörtünü çıkartarak bir kenara fırlattı. Ansızın odasına biri girdi. Umursamadan tavanı izlemeye devam etti
"Abla bisiklet sürelim mi?" Çoğu zaman cevap vermeye bile tenezzül etmezdi insanlarda kendiliğinden giderdi. Dışarıya çıksa nasıl olurdu diye düşündü bir an. Bu zamana kadar aklından geçmeyen şey geçti. Belki hayat dışarda akıyordu. Kardeşi umutsuzca tam odadan çıkıyorken durdurdu onu
"Bekle biraz geliyorum" Dedi sakince, kardeşi mutlulukdan ablasının kucağına atladı. Geri çekilip ablasının giyinmesi için izin verdi. Genç kız rahat olmak için şort ve salaş bir tişört giydi. Aşağıya indi. Kardeşiyle birlikde bisiklete bindiler. Genç kız uzun zamandır bisiklete binmiyordu. Biraz sarsıldı fakat bisiklet sürmek araba kullanmak gibidir asla unutulmaz. Biraz alıştırma yaptıkdan sonra ana yola çıktılar. Etrafda bir sürü genç vardı yaşamayı bilen. Buranın yerlesi olmasına rağmen bir okadarda yabancıydı. Yoldaki gençleri izliyordu. Önüne gelen bisikleti dikkat etmedi ikiside çarpışıp yere düştü. Genç kız dışarıya çıktığına lanet okuyordu
"Önüne neden bakmazsın ki?!" Burda ilk defa gördüğü çocuğa döndü
"Özür dilerim bir şeyin yok ya" Dedi isteksizce. Hiçbirşey demeden gidemezdi çocuk ukala birine benzemiyordu
"Yok ama olabilirdi" Genç kız daha fazla muhabete girmedi Bisikletini yerden kaldırıp bindi. Sürmeye başladı. Kardeşide arkasından geliyordu. Buyüzden dışarı çıkmıyorum insanlarla uğraşılmaz diye geçirdi aklından. Ama bu durum sıkıcı geliyordu artık ona. Gülerken gözleri kısılsın istiyordu.