2 = Yalnızlık Hikayesi

117 8 3
                                    

Kardeşimle beraber, Üstümü giyme işlemini yaptıktan sonra odamdaki bir koltuğa oturup yine hayal kurmaya başladım. :)

Hayalimdeki ben olmak çok da istemem, çünkü hiç kimsenin beni sevmemesi dünyanın sıkıcı olarak geçmesi demek olabilir.

Koltuğa oturmuş hayal kurmaya çalışırım.

Ortam güzeldir herşey güzel ama beni kimsenin sevmemesi kötü neyseki hayalimde beni seven bir tek çekirdek ailem olmuştur. :)

Can sıkıntısından elime bir kitap alıp okumak istemişimdir. Bunun için de okuduklarım bittiktiğin de kütüphaneye gidip, hemen kitap seçerim.

Okuduğum kitabı oradaki görevlilere verdim.

Kendime yeni bir tane daha seçmek için raftaki kitaplara bakıyordum, bakarken ilgimi çeken bir kitabı elime alıp hemen incelemeye başladım, kitabın adı " Yalnızlık Hikâyesi " idi.

Kitabın ilk sayfasını açtım hiçbirşey yazılı değildi. Bu normaldir, çünkü her kitabın ilk sayfası boş olur. Derken diğer sayfaların hepsini birden çevirmeye başladım ama garip olan şu ki kitabın diğer kısımları da boştu.

Şaşkınlıklar içinde etrafa bakınıyordum bir yandanda içimden nasıl böyle bir şeyin olabileceğinden tekrarlayıp duruyordum.

Sonunda birşey yapmaya karar vermiştim, o kitabı almıyacaktım. Elimdeki kitabı ait olduğu yere yani rafa koydum.

Arkamı döner dönmez bir ses işitmiştim, arkamı döndüğüm de kitabın yere düştüğünü gördüm. Bu kitap beni şaşırtmaya devam ediyordu.

Ama buna aldırmadan kitabı yerden alıp tekrar aynı işlemi yaparken yine düştü, bunu koyabilmek için hızlı hareketlerle yapmaya çalıştım ama sonuç başarısız oldu.

Sonunda bir karara vardım bu kitabı almam gerekiyordu, eğer almazsam böyle yapmaya devam edecekti ve bende bu durumdan fazlasıyla sıkılmış olacaktım.

Bir karar verdiğime sevinmiş ve ya endişe duymuştum.

Görevlilerin yanına gittiğimde.

Ben ( Açelya Göçmen ) = Bu kitabı almak istiyorum işleme geçer misiniz ?

Ben görevliye kitabı verince bana şaşkın şaşkın bakmaya başladı merakımı gidermek için ona soru sordum.

Ben ( Açelya Göçmen ) = Bana neden öyle baktığınızı sorabilir miyim ?

Görevli titreyerek şöyle cevap verdi.

Görevli = Hi-Hi-hiiiiiç sadece bu kitabı bu güne kadar kimse almamıştı da ondan öyle bakmış olabilirim.

Ben ( Açelya Göçmen ) = Normal bu kitabı almayan kişinin belki de zevki olmaya bilir değil mi ?

Görevli benim bu sözüme karşılık vermeden alacağım kitabı işlemden geçirdi.

Bana kitabı verirken elleri titriyordu ben görevliye kaşımın tek tarafını kaldırarak görevliye bakıyordum ona bakarken de uzattığı kitabı hızlıca aldım, görevli de koltuğuna oturdu.

Kütüphaneden çıkmıştım, kitabı okumak için can atıyordum doğrusu tabi işin espirisi bu. :)

Bir kitapta yazı olmadan nasıl okuyabilirdim ki değil mi ?

Belki de bu kitabı benim yazmam isteniyor olabilir di ama aklım da sorular uçuşmaya başlamıştı bile, bu kitapta hiçbirşey yazılmadan nasıl oluyor da bu kitabı satışa çıkarabiliyorlardı. Anlamış değildim doğrusu.

Kütüphaneden eve doğru yürümeye başladım.

------- Bir kaç saat sonra -------

Sonun da evime varmıştım çok da yorulmuş vaziyette bir halim vardı.

Elimdeki kitabı masanın üzerine bıraktım biraz dinlendikten sonra kitabı araştırmaya koyulacaktım.

Ve tabiki de hayal kurmayı bırakmıştım, çünkü gerçek hayatta böyle gözümü kapatmış vaziyette durmuş olsam belki de benim öldüğümü felan zannederler değil mi? :)

Çok uzun zamandan beri oturduğundan dolayı ayağa kalkıp biraz genleştim ki kendimi biraz rahatlamış hissedeyim diye. :)

Uzun zaman dediysem de bir kaç saat olmuştur demek istedim.

Bu sırada bir kapının çaldığını duydum kapıyı annem ( Hafize Göçmen ) açtı.

Gelen postacı idi, şöyle dedi.

Postacı = Açelya Göçme'nin evi değil mi?

Bende tam odamdan çıkıp kapıya doğru gelirken duymuştum ve şöyle dedim.

Ben ( Açelya Göçmen ) = Buyrun benim.

Postacı = Bu hediye size gelmiş efendim.

Şaşkınlıklar içerisinde kalakaldım kim bana hediye gönderirdi ki üstelik doğum günüm felan da değil ? Derken.

Postacı = Şurayı imzalamanız yeterli olacaktır.

Ben postacının gösterdiği yeri imzaladım ve bana verilen hediyeyi aldım.

Hediyenin üzerindekini okumadan içindekini merak ederek açtım.

Şaşkınlıklar içerisindeydim hayalimdeki kitap gerçeğe dönüşmüştü.

Üzerindeki notu daha çok merak edip okudum. Notta şunlar yazıyordu.

Not=HEDİYEMİ BEĞENDİN Mİ ?

Ve bölüm sonu...


Yalnızlık HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin