Yalnızlık Hikayesi

3 = Yalnızlık Hikayesi

Merak ve sorular kafamın içerisinde dolanıp duruyordu. Annem bile kitabın boş olduğunu fark etti, oda şaşkınlıklar içerisinde bir kitaba bakıyor, bir de bana bakıyordu.

Annem ( Hafize Göçmen ) = Kızım bu nasıl bir kitap böyle içinde hiç bir tane bile yazı yok. :o

Ben ( Açelya Göçmen ) = Anne sakın şimdi bana sorular sorma lütfen kafam çok karışık benim biraz düşünmeye ihtiyacım var.

Annem ( Hafize Göçmen ) = Teşekkürler postacı bey şimdi siz gidebilirsiniz. :)

Postacı = Peki size iyi günler. :)

Derken annem kapıyı kapatır, bende odama geçerim elimdeki kitabı yatağımın üzerine fırlatıp odanın içinde bir sağa bir sola doğru dolanmaya başlarım.

Sağa dönerken kitabı görürüm sonra tekrardan elime alırım.

Kardeşim evin salonunda oturur annemle konuşurlar.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Kimmiş gelen anne. :)

Annem ( Hafize Göçmen ) = Pastacıydı gelen kızım. :)

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Aaaa kime gelmiş olabilir ki anneciğim :o

Annem ( Hafize Göçmen ) = Ablana geldi böyle çok garip bir şey getirmiş açıkçası ben de çok merak ettim doğrusu bu kitabı kim getirebilir ki üstüne üstün içinde hiçbir şey yazmıyordu.

Kardeşim bu sözleri duyarken anneme şaşkınlıklar içerisinde bakar ve şöyle der.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Ne... Nee... Doğru mu duydum anne ? Ben neyse anne sen burada otur keyfine bak :) ben işin aslını öğrenmeye gidiyim ablamın yanına.

Annem ( Hafize Göçmen ) = Peki kızım gelişmelerden banada haber ver bak sonra merak ediyorum tamam mı ? Kızım.

Annem bunu söylerken ben ablamın yanına gitmiştim bile :)

Kardeşimin benim odama girdiğini gördüm.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Duyduklarım doğru mu ? Abla böyle bir şey nasıl olabilir ki ?

Ben ( Açelya Göçmen ) = Hiç bilmiyorum kardeşim ama sana bir şey desem anneme felan söyleme bunu duyunca başta inanmıycaksın ama birinin bunu bilmesi gerekiyor yoksa çıldıracam ben.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Nasıl yani Abla şöyle bak iyice meraklandım şimdi. :o

Ben ( Açelya Göçmen ) = Şimdi ben iyi dinle kardeşim, ben hani o gün hayal edip duruyordum ya hani.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Eee..vet noldu sonra ?

Ben ( Açelya Göçmen ) = Ben konuşurken lafımı kesme kardeşim zaten bunu söylerken bile zorlanıyorum.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Tamam ablacığım sen devam et dinliyorum. ;)

Ben ( Açelya Göçmen ) = Tamam bak şimdi her şeyi baştan anlatıyorum. Hani odamda hayal kuruyordum ya işte bi böyle bu şöyle diye felan ama bir gün işte kitap hayalini kurmuştum adını da ' Yalnızlık Hikâyesi ' olarak kendi kafamda uydurmuştum ama bu çok garip birşey olmaya başladı. Postacı evimize gelip hayal ettiğim kitabı bize teslim etti.

Elimdeki kitabı kardeşime vererek şöyle dedim.

Ben ( Açelya Göçmen ) = Tuhaf olan kitap değil tuhaf olan hayal kurduğum bir kitabın aynısı bizim eve bir postacı tarafından getirilmesi.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Eee... Ne var bunda sadece normal bir kitap.

Ben ( Açelya Göçmen ) = Sadece tuhaf olan bu değil kardeşim esas olan konu kitabın içinde birşey yazmaması işte bu beni düşündürüyor anlıyor musun ? beni şimdi kardeşim.

Kardeşim kitabın içine bakar ve şaşırmış haldedir.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Aaaa... ama bu nasıl olabilir :o dediğin gibi hiçbirşey yazmıyor.

Kardeşim bunu derken şaşıyarak ayağa kalmaktadır.

Ben ( Açelya Göçmen ) = İşte sorun olan ve sana tam olarak anlatmam gereken şey de bu kardeşim ama bir sorun var.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Başka ne sorun olabilir ki ? abla. :o

Ben ( Açelya Göçmen ) = Annem annem ben kitabı açarken o da gördü annemin bu olayı unutturmamız lazım ama nasıl ?

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Gördüyse ne olmuş abla birşey olmaz ki sen rahat ol.

Ben ( Açelya Göçmen ) = Olmaz kardeşim bu olayı sadece ikimizden başka kimse bilmemesi lazım o yüzden bu olayı annem ize geçip gidici ya da ne biliyim birşeyler uydurup ona inandırmamız gerek kimsenin bunu yaparken zarar görmesini istemiyorum.

Kardeşim ( Gülseray Göçmen ) = Tamam anladım o iş bende sen bu işin aslını araştırmaya koyul.

Ve bölüm sonu...