Ben buyum

Bölüm 4

Bölüm şarkısı
Pera- Kimseler
Still I Fly-Macy Kate

7'den 70'e herkesin hataları, sıkıntıları,pişmanlıkları oluyordu. Oysa küçükken anne babamı hep hatasız, dertsiz sanardım. Onlar gözümde hep kahramandı.

Sonra,çoklu kişilik bozukluğu tanısı konuldu. Babamla uzaklaştık. Her gece yatağıma gelip başımı okşayan sabahları öperek uyandıran adam bir yabancıya dönmüştü.

Oysa tepkisi bir bana değildi,annemle de uzaklaşmış o adamın yerini soğuk bir nevale almıştı.

Sanki bu hastalık benim suçummuş gibi, olabildiği kadar uzaklaştı benden.Defalarca sormuştum sebebini, büyüdüğümü söylemişti bir keresinde.

Halbuki her gece hala yatağına gelip koklayarak öpmesini bekleyen bir kız çocuğu vardı karşısında. Şimşekten korktuğum gecelerde gelip masal anlatmasını beklerdim yağmurlu günlerde.

Kafamı bu düşüncelerden uzaklaştırdığımda,kalabalık hala Kutay - İrem ikilisini izliyordu. İrem' in yüzündeki şaşkınlık herkes tarafından okunuyordu.

Hala şaşkınlık gözlerimde misafirken ders zilinin çalması herkes için çok iyi olmuştu. Kutay'ın ani çıkışı üzerine oluşan kalabalık dağılırken İrem koşarak okula girmiş Kutay ise iki elini saçlarına daldırmış düşünüyordu. Neler olduğunu köpekler gibi merak etsem de sormaya çekiniyordum. Herkes bir bir içeri girerken ben hiçbir şey yokmuş gibi ders dinlemek istemiyordum.

Bahçede ikimiz kaldığımızda gözlerimiz buluştu. Gözlerindeki hayal kırıklığı oni yalnız bırakmamamı söylüyordu adeta.

Yavaş adımlarla arka bahçeye gittiğinde sebepsizce ben de arkasından ilerliyordum.

Sonunda bir banka oturduğunu gördüğümde yeniden gözlerimiz buluştu. Yavaş adımlarla banka yaklaştığımda kafasını diğer tarafa çevirmesi her geçen saniye cesaretimi kırsa da merak etmiştim bir kere.

Mekanik bir hareketle yanına yerleştiğimde olabilecek en uzak köşeye oturmuştum. Sorar gözlerle baktığımda yüzünü bana çevirmesini beklemiyordum.

Ne kadar süredir birbirimize baktığımızı bilmiyordum fakat o gözlerini çekmeden ben gözlerimi çektim. Arkaya yaslandığını gördüğümde bir şey demesini bekliyordum.

" Ben çok hata yaptım, her şey kontrolüm dışında gelişiyor. 17 yaşında olmama rağmen o adamın anneme şiddet uygulamasına müdahale edemiyorum. O adamdan nefret edemiyorum. Her gece annemin acıyla bağırmasıyla uykuya dalmaktan bıktım."

Şaşkınlıkla kirpiklerimi kırpıştırırken bana kalbini açmasını beklemiyordum. Ama herhangi bir tepkim anlatmaktan vazgeçirir korkusuyla sustum.

"Bir gün, canıma kıymak istedim. Çok düşünmüştüm artık canıma tak etmişti. Koca bir bıçağı saplayacaktım kalbime." acı acı güldü, derin bir nefes aldı ve devam etti.

" Biliyor musun ? Onu bile yapamadım." gülüşü kahkahaya dönerken artık korkmaya başlamıştım.
"Şu an karşısında durup dinlediğin adam var ya?"
Kafamı hızlı hızlı salladım. Nihayet kahkahası son bulmuştu.
"Korkağın, cesaretsizin teki. Onca yaşanılana rağmen, ölümden çekinmemesi gerekirken o hala yaşama dair umut besliyor. O umudun peşinde bilmem kaçıncı kızla ilişkisini bitirdi. Biliyor musun Beste, şu an beni bu kuyudan çekip çıkarabilecek birine öyle bir ihtiyacım var ki."

Kutay'ın son dediklerini gözümü kırpmadan dinledim. Bu duruma ne kadar üzüldüğünü gözlerindeki ifadeden gördüm. Bana kalbini açması bir yandan beni ona yakın hissettirirken diğer yandan da beni ölesiye korkutuyordu. Çünkü, ne ben onu şimdiye kadar koşulsuz dinledim ne de o koşulsuz bana sorunlarını anlattı. Ve şimdi de yaşama dair bir umut aradığını söylemişti. Bu beni tedirgin ediyordu. Açıkçası hiç alışık olmadığım bir durumdu. Öteki yanda ise sabahki durum göz önündeydi.

"Ama bugün anladım ki,insanlar çıkarcı pisliklerin teki. Onca arkadaşıma rağmen sen gelip dinliyorsun. Normal şartlarda senin yerinde en yakınlarım bulunmalıydı. Sahi neden beni dinliyorsun?"

Sahi,neden onu dinliyordum? Neden hala kalkıp gitmemiştim. Aksine,o gider diye korkmuştum üstelik.

Benim hiç yakın arkadaşım olmamıştı, dert dinlemek nedir bilmem bile. Ama şu an ölesiye Kutaya yardım etme isteğim baş gösteriyordu. Cevaben dudaklarımı bilmiyorum anlamında büktüğümde gülümsedi. Belki de bana ilk kez böyle gülümsemişti. Ama o gülümsemenin ardında bir şeyler aramaya yeltenmedim.

" Ve senden bir şey istiyorum. İlk kez. Belki de" derin bir nefes alıp devam etti.

"Son kez. Çünkü bunu senden başkası soğukkanlı bir şekilde bunu yapamaz. "

Sözleri tüylerimi ürpertirken kafamı salladım. Kulağıma doğru eğilirken tüylerim ayaktaydı. Ağzından dökülen sözler kanımı dondurmuştu.

"Beni öldürmeni istiyorum."