Ertesi akşam balkona sigara içmek için çıkmıştı. Saat gecenin 4 ü olmasına rağmen uykusu yoktu ve dertlesmek için birini arıyordu. Yalnız başına yaşayan bir delikanlı olmasına rağmen çok arkadaşı vardı ama anlayanı azdı. Kız arkadaşı Zeynep'i aradı. Zeynep çok sürmeden yanına geldi. Güzel bi kızdı küçük burnu güzel bi ağız yapısı ve omzundaki dövmesi onu farkettiren ozellikleriydi. Murat da yakışıklı bir çocuktu zaten sadece fazla İçmesi ve gece uyumamasi ela gozlerinin altının morlasmasini sağlamış zayiflamasida keskin yüz hatlarını ortaya daha çok çıkarmış olması yinede onu farketmemeyi engellemiyordu.
Zeynep kapıdan içeri girdiğinde murat balkonda sigara iciyordu. "Hoşgeldin" dedi ve yanagindan öptü. "Hosbuldum" dedi. "Noldu?" diye ekledi. "Bu gece seninle uyumak istedim sadece" dedi.
Zeynep içerde kilifindan hiç çıkmayan gitarı gördü ve "baya dertlisin anlaşılan" dedi.
Murat sigaradan derin bir firt çekti ve söndürdü "çok mu belli oluyor" dedi.
Zeynep: Hep böylesin ama bu aksam sanki doz aşımına ugramissin.
Murat: Sadece bana sarılıp gökyüzünü seyretsek olmaz mı ?
Zeynep: Tabi ki, soru sormak yok.
Dedi ve hafifçe gülümsedi. Murat geniş omuzlarinin altına Zeynep'i aldı ve iri kollariyla Zeynep'e sarıldı.
Balkon büyüktü ve en üst kattaydi. Hava soguktu. Zeynep'in usudugunu anlayınca içeri gectiler.
Zeynep : Soru sormak yok dedim ama noldu anlatır misin ?
Murat: Uzaklarda çıkıp gelicek birisi var mıdır?
Zeynep: Gelicek biri varsa uzakta değildir.
Murat: Uzakta!
Zeynep: O zaman gelmeyecek.
Murat: Biliyorum kendimi kandırmak hoşuma gidiyor. Hatta böyle avutuyorum kendimi gelemeyecek kadar uzakta. Her gece kafamı dışarı cikarttigimda aynı yerde bi yıldız var. Gittikçe büyüyor. Sadece umitlenmistim belki geliyodur diye.
Zeynep Murat'ın tek dert ortağıydi sadece sevgili değildi. Her seyiydi. Ailesini trafik kazasında kaybettiği günden beri yanindaydi ve bu olay olalı çok gecmemisti. Hala Murat'ın kulağında kaza olurken radyoda çalan şarkı vardı. Bu gece gitarla o şarkıyı calmisti anlaşılan. Dertliydi bi hayli...
Murat Zeynep'e yaklaşarak mosmor olmuş ela gözlerini ayirmadan Zeynep'in simsiyah gözlerine ayirmadan bakıyordu. Zeynep ellerini Murat'ın yüzünde gezdiriyordu ve cenesindeki kazada oluşan yaraya dokunuyordu.
Murat: Tek ilacim senmissin gibi geliyor.
Zeynep: Evet sevgilim, zor ama yanındayım. Baktığında gördüğün yıldızlar uzak gibi duruyorlar. Onlar gelmiyorlar evet ama karanligini aydinlatan onların sactiklari, ümidini kesme! Kavusacaksiniz. Kavusacagiz.
Murat gülümsedi o ruh hali o karanlık tarafı sanki gulumsemesini tesiri altına alamamış gibi o kadar güzel guluyordu ki yasaklanmali diye düşünen insanlar vardı fakat sadece Zeynep gulduruyordu.
Zeynep'i öptü. O an anladı onun ilk şarkısı Zeynepti.
Ona dokunmak bilmediği notaları duymak gibiydi. Müzik ruhun gidasidir derler ya bu sanki tamda bu anı yakalayabilenler için söylenmiş gibi. Gitarini dolabinin arkasına koydu ve gülümseyerek Zeynep'e dönmüştü. Sanki hayat onun için tekrar başlıyordu...
