Tantrums

210 8 0
                                    

CHAPTER TWO: TANTRUMS

“Ke aga-aga, may nakikita na akong ganito. Great! Nakakadagdag ng badtrip.” Muttered by someone who is in front of me. Tiningnan ko kaagad kung sino’ng nagsalita.

Lumaki ang mga mata ko.

She’s there, gloriously standing in front of me with her hands placed at her waist while tapping her blue, studded, killer heels.

Oh my. Ground, swallow me now!

Nilapitan ko kaagad siya pero naglakad kaagad siya na pasrang hindi niya ako nakita. Hindi ako papayag na hindi ko siya makakausap kaya sinundan ko na siya. Sumusunod din ang ibang estudyante sa kanya.

Tsk. If I know, nagpapapansin lang sila kasi isa siya sa CHROME.

Dahil nga, hindi pa rin ako pinapansin. I started to talk.  “H-hi, M-miss M-maurgaux. I-I’m s-sorry for my display of clumsiness. By the way, I-I’m—“

“I’m in a bad mood right now. So, if you’re the interviewer, ask Kuya Rafe.” Sabi niya sabay turo sa gwapong tumulong sa akin kanina. Patuloy pa rin siya sa paglalakad. Nakatingin lang sa dinadaan niya.

 “He knows everything about me.” Pagpapatuloy niya.

Kumaway naman  si Robi-look-a-like sa akin sabay pakita ng nakakapasong ngiti.

Sa ginawa niya, bigla naman nag-react ang pisngi ko.

Ampupu lang, Jewel! Mag-concentrate ka nga muna. Kalandian na naman ang pinapairal mo eh.

“P-pero…”

Nagulat ako ng bigla siyang tumigil sa paglalakad at nakisabay din niyong sumusunod sa kanya. Tumingin kaagad siya sa direksyon ko at halatang annoyed na siya pinanggagawa ko.

“Stop stammering. If you keep doing that, get out of my sight! Humarap ka ulit sa akin kapag diretso na ang dila mo. Oh? Baka gusto mo ako pa ang gumawa?” Napaatras ako sa sinabi niya.

Before I could respond, she already gives us a big slam of the registrar’s door.

Now, I’m now face-to-face with the door and whole being is stunned by the events earlier. Wow, Jewel! You just have been door-slapped.

Na-disperse naman kaagad ang mga sumusunod sa kanya. Siguro, natakot na din sumubok dahil ayaw nila maging katulad ko.

Umalis ako sa harapan ng pintuan at umupo sa gilid. Napahawak ako sa buhok ko. Oh? Paano na yan? Paano ko pa siya mai-interview kung hindi ko kayang hindi mautal sa harapan niya?

Leshe! She’s so intimidating!

“Ganyan talaga siya. Masanay na lang kayo.” May lalaki naman na nagsalita sa tabi ko. Naku! Si Kuya Robi-look-a-like pala yon! Nag-react naman kaagad ang pisngi ko.

 “Hi. I’m Reiner Rafael Vargas but you can call me Rafe.” He said politely while he reaches his hands to me, indulging me to do the handshake, and then he shows me his smile.

And as if right on cue, my cheeks once again reacted. Pero, para matago iyon, tinanggap ko iyong kamay niya. Syempre, binitawan ko kaagad. Nakakahiya kaya!

“S-so K-kuya, k-kilala m-mo s-si M-miss M-maurgaux?” nauutal ko pang tanong.

“Oo. Actually, I’m her PA”

“You mean, Personal Assistant?” nabigla ako sa sinabi niya.

Tumawa siya. Namula na naman ako na parang kamatis Kakaiba sila ha?

Iyong isa, papatayin ako sa takot. Ito naman, papatayin ako sa kilig. Lord? Kinukuha mo na ba ako?

“Yeah. So, if you’re the interviewer, I will be willing to help you out. Don’t you mind if I treat you a coffee?”

He sees my hesitation that’s why he gives me an assuring smile. Well, once lang naman ‘to mangyari sa buhay ko kaya…

Why not?

_____________________________________

Miss R's Note:

I dedicated this one to my Miss Too Good, Khayle Monique Rodriguez! Friend, miss ko na talaga ang CREECKAN! T^T

Picture of Kuya Rafe at the right side ------------------>

(If you don't see the image, Rafael's imaginary character is Robi Domingo.)

The Other Girl in AnubisTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon