Derdin, yılları biriktirip tek mısrada yazmaktır,
aynı mısrada sen ve ben ihtimaline yazılmaktır.
Yağmurun yağması,
yağmurun nefes kokması,
her yerde görmek gibi;
Elif diye yazılmış aynı kafiyeyi...
Sonra bir bakarsın,
bütün bilgilerin, bütün yollar,
ne roman ne hikaye,
namazdan sonra şiir okuyan bir çift gamze...
Seninle en çok namaz kılmayı seviyordum,
dua ederken yüzünde beliren
o nur çukuru olan gamzelerin yetiyordu
namazıma huşu katmaya...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elif gibi Sevmek
PoesíaKimse duymasın bilmesin diye sessiz ağlıyor insan bazen. Gece yarısı kimseyi uyandırmadan yağan o yağmur gibi. Kimse bilmez yağıp geçmiştir. Sabah kalkıp pencerenizi açtığınızda içeri giren o tatlı soğuk esinti ve kokudan anlarsınız yağmurun yağdığı...
