Multimedia-Azra Çakır.
Adım Azra.Yapraklı Çocuk Esirgeme Kurumu ' na annem ve babam beni terk ettikten sonra akrabalarım beni buraya bırakmış.22 yıldır burdayım. Koskoca 22 yıl ne kadar çabuk geçmiş. Eski yıllara dönüp bakıyorum da pek çok anım yok. Beni doğduğumda annem ve babam istememiş bundan sonra da kim ister ki.Bu koca 22 yılda bir çok şey yaşadım. Mesela Yetimhane nin Müdüründen hunharca dayak yedim. Peki sebebi neydi biliyor musunuz? Sadece küçük bir çikolata. Bu olaylar dışında hayatım gayet normaldi.Bu yetimhaneyi pek sevmezdim sabah çıkar akşam geri yatmaya gelirdim.Sabah saat 7 de çıkar akşam 9 da gelirdim.Hayatımda işim dışında düzgün giden bir şey yoktu.Okul mu? Üniversiteden atılmıştım.Bi daha da hiç okumayı düşünmemiştim. Sonuçta hayat yine devam ediyordu okusam da okumasam da.En azından böyle kendi paramı kazanıyordum. Bi gün yine yetimhaneden çıkıp çalıştığım cafeye gidiyordum. Bir ara sokağa girdim.Sokakta yürürken kaldırımda oturan biri dikkatimi çekti . Zaten bu sokakta fazla kişi olmazdı. En fazla 5 kişi falan. Gözlerimi çocukta sabitledim ve onu izlemeye başladım lacivert bir ceket giymiş ve kapşonunu kafasına takmış kulağında kulaklık karşısındaki duvarı izliyordu. Yanına gidip gitmemek arasında kaldım ama gitmedim. Sonra hafif bir rüzgâr beni kendime getirdi çocuktan gözlerimi çektim.Telefonumu çıkartıp saate baktım ve saat 7:50 ydi. Saati görünce şok oldum. Hızla koşmaya başladım ve cafeye yaklaştığımda yürümeye başladım. Tam saatinde gelmiştim eğer geç kalsaydım patron beni bu sefer kesin kovmuştu. İçeriye geçip hemen üstümü değiştirdim. Bugün kalabalık bir grubun yemeği vardı. O yüzden herkes bir telaş içindeydi. Öğlene doğru beklediğimiz grup geldi . 10 erkek 8 kız vardı. Hemen masalarına oturdular. Yalnız buraya gelen kızlar baya taştı. Erkekler desen iüüfff. Mübarek yaratmış ya onlar ne lan öyle öf anam hepsi senin mi vücuda bak Allah Allah heytt yavrum benim. Bir anda adımı duyunca bu sapık düşüncelerimden uzaklaşıp arkası döndüm yemekhaneden birileri sesleniyodu. Hemen yemekhaneye gidip elime verdikleri yemekleri grubun masasına götürmeye başladım .Tam masaya yemekleri koyacaktım ki gruptaki kızlardan biri bütün yemeği üstüme boca etti ve pis pis sırıtmaya başladı. Sonra bana dönüp "Pardon canım ya bilerek oldu" diyip bu sefer kahkaha atarak gülmeye başladı daha sonra diğer kızlara gülünce yerin dibine girdim işte şimdi bitmiştim. Bu sefer patron beni kesinlikle kovardı. Pis pis sırıtan kız hemen patronu çağırdı ve bilin bakalım ne oldu onların karşısında beni azarlayarak kovdu. Bende bu olaya çok sinirlendim ve hızla önlüğü kızın kafasına attım. Sanırım bu yaptığım biraz kötü olmuştu ama hak etmişti gıcık. Hemen üstümü değiştirip hızla ordan çıktım. Tam kulaklığımı çantamdan çıkarmıştım ki biri beni kolumdan tutup hızla kendine çevirdi .O hızla kafalarımız birbirine tokuştu. Ben kafamı ovarken karşımdaki hiç bir şey olmamış gibi sırıtıyordu. Manyak herif!! Az kalsın kafam yarılıyordu. Daha sonra elimi kafamdan çekip çocuğa "ne oldu" dedim . "İçerde olanlar için Üzgünüm arkadaşım kendinden güzel birini görünce onu rezil etmek için elinden geleni yapıyor da yani kusura bakma onun yüzünden işinden oldun " dedi. Oha ben şok!! Bu çocuk bana güzel mi dedi yoksa ben kafayımı yedim. Bende " Bana mı dedin" diyip etrafına baktım ama hiç kız falan yoktu.Çocuk beni izleyip gülmeye başlayınca "Evet sana dedim" dedi. Ben mal mal çocuğa bakarken çocuk "Heyy orda mısın " dedi. Ben yine kabalığımı kullanarak "Haa burdayım bir an şaşırdım da neyse sorun değil "dedim ve arkamı dönüp yürümeye başlamıştım ki bir korna sesiyle her yer karardı.
NASIL SİZCE GÜZEL Mİ???
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetimhane Kızı
Teen FictionHerkesin hayatı gibi değil benim hayatım.Sorunların var. Yaşantım güzel değil. Herkesin olduğu gibi benim bir Ailem yok.Hayat herkese gülmüyor. Beni seven ve isteyen bir ailem yok. BABAM yok. Eğer bir babam olsaydı belki daha farklı bir kız olurdum...