EN BAŞTAN

9.Bölüm

Aylin in ağzından;

Ağzımdaki feci kuruluk,başımdaki güçlü ağrı,gözlerimdeki bulanıklık devam ediyordu.Hiç bir tepki veremiyordum.Vücudumdan herhangi biryerimi oynatamıyordum.Tilki ise susmuyordu."Aylin iyimisin?""Aylin?"...

Sonunda odaya biri daha girdi.Bulanık gözlerimle zor da olsa görebildiğim doktor yanıma geldi."Başın ağrıyor mu Aylincim?"

Cevap veremiyordum.Ama çok yavaş bir şekilde gözlerimi kapayıp açtım.Bunu yapmamla gözümdeki bulanıklık gitmişti ama başımdaki ağrı her saniye güçleniyordu.Doktor bunu yapmamla beni muayyene etmeye başladı.Tilki ise sadece izliyordu.Odamın kapısı açıldı.İçeri girenin Elçin olduğunu görmemle ağzımdaki kuruluğu unuttum ve fazlasıyla çatlak sesimle "Elçin" dedim.Ama sesim çok kötü çıkmıştı.Doktor gülümserken Tilki hâla sadece bakıyordu.Elçin çok ağlamıştı.Gözlerindeki şişkinlikten ve kızarmış burnundan çok iyi anlaşılıyordu.

"Aylin"diye fısıldadı.Gülümsemeye çalışıyordum ama olmuyordu dudaklarım çok kuruydu ve başımdaki ağrı resmen beni öldürecekti."Su"diye mırıldandım ama beni kimsenin duyacağını sanmıyordum.Elçin hemen bardağa su doldurdu ve yanıma geldi.Demek ki duymuştu...

Su,yavaş yavaş,acıtarak mideme doğru ilerledi.En azından biraz rahatladığımı hissettim.Elçin"İyimisin?" diye sordu.

Başımdaki ağrı daha da güçlendi.Gözlerim kapandı kapanaktı."Başım...Baş-başım çok kötü.Bayılacak gibiyim."

Dedikten sonra gözlerimin kapanması bir oldu...

Tilki nin ağzından;

Aylin in gözleri kapandığı gibi gözlerim açıldı ve "Aylin!"diye bağırdım.Doktor durumuna bakarken,yastıktaki kanı farkettim.Ne oluyordu?İçimi bir korku sardı.

"Yastıkta kan var!!!"

Diye bağırdım Aylin i muayyene etmeye çalışan doktora.Yastığa baktığı gibi "Amelliyathaneyi hazırlayın!!Ölebilir!!Yara açılmış!Beyin kanaması olmalı!"

Bu sözlerinden sonra hemşireler,doktorlar hızla amelliyathaneye girdiler.Ben oraya çivilenmiştim.Elçin hemen yanıma geldi bağırmaya başladı.

"Bana bak!Eğer Aylinime birşey olursa,seni yaşatmam!!Yetmedi mi çektirdiğin acılar?Niye geldin sen?Aylin iyileşmeye başlamıştı!Ama sen ne yaptın?Hiçbirşey olmamış gibi geri geldin!Yalan söyledin!Kızın duygularıyla oynadın!Oysa senden hiç vazgeçmedi!Ne kolyeyi çıkardı,ne de sana olan aşkını!Depresyona girdi!Nöbet geçirdi!Eğer Aylin uyanırsa,ve sen hâlâ burada olursan kötü olur!O kızı artık rahat bırak!!"

Doğruydu.Ne diyebilirdim ki?Haklıydı sonuna kadar.Nasıl dönmüştü gözüm?Ama Aylin i son bir kez görmeden olmazdı.Onu tekrar bırakamazdım.

Amelliyathanenin önüne geldim.Diz çöktüm.

Aylin beyin kanamasından ölebilirdi!Sevdiğim kadını kendi ellerimle itmiştim ölüme...

Yazarın ağzından;

Tilki,çökmüş bir şekilde oturuyordu yerde.Kapının ardında ise sevdiği kadın,ölümle burun buruna,mücadele veriyordu.Aylin zaten herşeyle mücadele etmişti.Bunda mı edemeyecekti?Elçin korkuyordu.Arkadaşının yaşadıklarını,o da yaşamıştı resmen.Zaten gerçek dostluk da bu değil miydi?

6 saat sonra amelliyathaneden çıktı Aylin.Bu sefer normal odaya alındı direk.Kafasını sıkan sargı yüzünden dikişleri patlamıştı.Ama beyin kanaması yoktu.Herkesin içini rahatlama almıştı.

Ertesi gün,Aylin in uyanmasını bekleyen Tilki,annesi,babası,abisi ve Elçin odada boncuk gibi dağılmışlardı.

Aylin in ağzından;

Gözlerimi yavaşça açtım ama,gözüme yansıyan ışıkla tekrar kapattım.Başım ağrımıyordu ve sargı başımı sıkmıyordu.Gözlerimi tekrar açtığımda,karşımda ilk gördüğüm kişi Tilki oldu.Ondan nefret ediyordum!!Kalbim hâlâ ondaydı ama artık aşkım bile güvenimi onarmazdı.Ondan hemen gözlerimi çektim.Annemi gördüm çektiğim gibi.O kadar ağlamış mıydı?

"Anne?" diye fısıldadım.Elimi tuttu öptü annem.

"Burdayım kuzum."

Bakışlarım Elçin i buldu.O kadar dağılmıştı ki...Herzaman düşündüğü ve özen gösterdiği makyajı akmıştı,demek ki o kadar çok üzmüştüm onu da...

"Elçin!!"

Elçin hemen yanıma geldi ve sarıldı bana.Başım hareket etmemle acısada takmadım ve sıkıca sarıldım dostuma.Gözümden bir damla aktı.Ve bir tane daha,ve bir tane daha...Hıçkırdığımda başım o kadar basınç yaptı ki bayılacağım sanmıştım.Herkes bizi izliyordu.

Babama baktığımda,o güçlü adamdan eser yoktu.Kızarmış burnu ve kanlı gözlerini hiç görmemiştim daha önce.Gülümsedim ona.

Abim yine duygularını açığa vurmuyordu ama ona gözümü kırptım.Tilki ye döndüğümde alevlendi gözlerim.

"Git burdan!"diye fısıldadım.

"Aylin..."

"Ne Aylin ne?Beni bırakıp gittiğin yetmiyormuş gibi bir de nasıl yalan söylediğini mi anlatıcaksın?Ya da beni nasıl yıktığını?Ben sana güvenmiştim!!Güvenim ilk gitmenle kırıldı!!Ama sonra bir yalanla kandırdın beni!!Tekrar güvendim sana!!Ama artık sana verebilecek birşeyim kalmadı!Ne sevgim,ne aşkım,ne de güvenim!!Şimdi git burdan!!Nefret ediyorum senden!!Git!!"

Çok konuştuğumdan bağırdığımdan başım ağrımaya başlamıştı.Tilki ise son kez gözlerime bakarak acımı gördü ve hızla odadan çıktı.Ağlamaya başladım.Hıçkırarak ağlıyordum.Ama bu başımı ağrıtıyordu.Son gördüğüm,elindeki sakinleştiriciyle bana yaklaşan hemşire olmuştu...

...