Bugün günlerden Salı hazırlandım kahvaltımı yaptım ve okuluma gidiyorum. İşte okulumdayım.
-Selam Mete
-Selam Aslı. Ne haber?
-İyidir. Senden ne haber?
-İyidir benden de ne olsun.
-İyi. Sınıfa gidelim mi. Dedim ve sınıftan içeriye girdiğim gibi ağzım açık kaldı. Onlar dı evet eski okulumdaki arkadaşlarım dostlarım. Nazlı, Barkın, Efe, Deniz(kız), Ayla, Yeliz, Doğukan, Evren... Ama buraya nasıl geldiler? Benim bu okulda okuduğumu nereden biliyorlardı. Neyse bunu sonra öğrenirim ilk önce onlarsız geçen zamanın acısını çıkartayım.
-Aa siz beni nasıl buldunuz?
Nazlı;
-Bulduk işte. Neyse bunları sonra konuşalım. Aslı sen yoksa sevinmedin mi?
-Canım ne sevinmemesi ben burayı nasıl buldunuz bu okulda okuduğumu nerden biliyordunuz anlamında söyledim.
-Neyse tamam canım bunları sonra konuşuruz seni çok özledik.
-Bende sizi çok özledim.
Benim 9. sınıfta hoşlandığım Barış;
-Merhaba Aslı özlettin kendini. Sen gidince sanki sınıfta bir sessizlik oldu yani sanki bir eksik varmış gibi. Diğer arkadaşlarımdan biri;
-Valla Barışcım biz de özledik ama sınıfta bir eksik varmış gibi hissetmedik. Yoksa sen Aslısız kalamıyor musun? Ben;
-Nesrin ne demek o şimdi. Barış;
-Nesrin sen ne demeye çalışıyorsun?
-Hiç bişey. Bişey demeye çalışmıyorum. Ben;
-Neyse ya. Barış siz bugün okula gitmeyecek misiniz?
-Bizim bu hafta okul kapalı.
-Aa neden?
-Ya çatısı dökülüyordu 1 hafta tadilat yapacaklar.
-Anladım. Dersler ne olucak?
-Sıkıştıracağız 1 haftaya. Yani 1 2 hafta süresince boş ders olmayacak.
-Anladım. Hem bu nedenle beraber bişeyler yapar zaman geçirir özlemimizi gideririz. Nesrin;
-Tamam ama biz iki gün kalabiliriz.
-Olsun o iki günde kızlar bizde kalırlar... Mete;
-O zaman erkekler de bizim evde kalsın.
-Mete gerçekten mi çok teşekkür ederim ama böyle birşey yapmak zorunda değilsin.
-Zorunda olduğumdan değil ki yapmak istediğimden.
-Çok teşekkürler Mete. Nazlı;
-Hee bu arada bizi buraya getiren buraya gelmemiz için uğraşan Mete.
-İnanmıyorum gerçekten mi? Mete sana gerçekten çok teşekkür ederim.
-Bişey değil. Kim olsa aynı şeyi yapardı.
-Peki birbirinizi nereden buldunuz?
Nazlı;
-Mete annenden benim numaramı aldı ve bende buradaki herkesin numarasini Mete ye verdim Mete de böyle bir organizasyon yaptı.
-Güzel de olmuş tekrar teşekkür ederim Mete.
-Bişey değil.Bugün arkadaşlarımla birlikte bugün ki dersleri işleyeceğiz.
Arkadaşlarımın geldiğine çok mutluyum onları çok özlemişim.Bütün dersler bitti kız arkadaşlarımla eve gidiyoruz. Mete de diğer arkadaşlarımı evine götürdü. Eve geldik ve bu durumdan annemin ve babamın da haberi olduğunu öğrendim. Kızlarla yemek yedik. Eğlendik ve gün bitti. Şu an herkes uyuyor bende uyuyacağım. İşte bugün de sürprizli bir şekilde geçti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefret ve Aşk
Novela JuvenilMerhaba arkadaşlar bu benim yazacağım ilk kitabım inşallah beğenirsiniz. Kitabımdaki tüm karakterleri kendim kurguluyorum. #Nefret ve Aşk#