Basta na lang (KathNiel Fanfic) (Editing) (Completed)

Gala Time

Kathryn's POV

Nandito kami sa mall ngayon. Alam nyo yun? Hindi dapat ako kasama dito eh. Dapat eh tatambay lang ako sa bahay with my beauty rest. Psh. (=_=)

>>Flashback About an hour ago<<

Nagpapakasaya ako ng biglang nag-ring ang cellphone ko...

From: Kiray

Guys! Mall tayo mamaya. Yiee. <3 Kasama natin P5 ah. Don't be late. Exact na 1:00 eh nandyan na ako para sunduin kayo. Hihi. <3

Teka? Anong oras na ba?

Tumingin ako sa relo...

WHUUUUT?!!!

12:25 na eh!

Grabe naman itong mga ito. Pinagmamadali nila ako eh. (-_-) Di pa nga ako nakain eh. Huhuhu! Kaiyak naman itong mga kabarkada ko.

Di bale na, sa mall na alng ako kakain. Marami namang pagkain dun. Hahaha.

Nag-ayos na ako at makalipas ang ilang sandali eh may bumusina na sa labas ng bahay. Paniguradong si Kiray na yun.

Bumaba ako at medyo nagulat ako sa nakita ko. Nandun silang lahat!!! (-_-)

It's like oh my gee. XD Ako ang huling sinundo? So ganun?

Ang matindi pa eh yung space na alng ni Daniel ang bakante. Sabi ko naman sa kanila eh dadalhin ko na lang yung car ko kaso sabi nila, wag na daw. Kasya pa naman daw kami dito sa van eh. (-_-)

Eh di no choice naman ako kundi dun na lang sa seat ni Daniel. May magagawa pa ba ako? Wala na diba.

>>end of flashback<<

Iniwan muna kami ng mga boys. Boys bonding daw muna sila. Eh di naiwan kaming girls? Kung sila eh may Boys Bonding, may girls bonding kami.

Kain dito. Kain doon. Lakad here. Lakad there. Walang katapusang lakad. Medyo nakaka-stress kaya. Hahaha.

Habang naglalakad kami eh nakasalubong namin ang Parking5.

"Kath, ako na.." sabay na sabi ni Katsumi at? Daniel? Ano sumapi sa mokong na yan? o.O

Daniel's POV

"Kath, ako na..." bakit lumabas sa bibig ko yun? Meron na bang sariling utak ito ngayon? Buti na lang at kasabay ko magsalita si Katsumi. (-_-)

"Ah, hindi na. Kaya ko na ito." sabi nya sa amin ni Katsumi sabay ngiti. Nakng!!! Ang ganda nya pala pag nakangit---

Ano sinabi ko? >_< Wala akong sinabi ah. Sabi ko pangit sya.

"Sus, mukha ka na kayang hirap na hirap dyan sa mga bitbit mo." pang-aasar ko sa kanya.

"Tumahimik ka dyan. Ang sabihin mo eh baka pag ikaw ang nagdala neto ay magka-lasog lasog ang patpat mong katawan."

ABA'T ANG LAKAS NG LOOB NETO AH?!

"Sigurado ka bang patpat ako? Hindi mo nakikita ang mga muscles ko?" sabi ko bahang papalapit ako sa kanya.

"WOW. Asan dyan? Yaan? Eh wala naman eh. Hahaha. Hindi ka lang assuming. Feeler ka pa. Haha--" kaso natigilan sya kasi inilapit ko ang mukha ko sa kanya. Siguro mga ilang inch na lang yun.