Gelin Ağa♥

29 / Demir İyileşti

4K olmusuz vay bee :)) Ben napacağımı biliyorum yine eğlenceli biseyler yapıcaz ama 33.bölümde :))

Hala uyumadim. Ve saat gecenin ücü. Demiri bekliyorum ama beyefendi daha teşrif edemedi. Derken telefonumda 'Esmerimm' yazısı belirdi. Hanı Demir bana Sarışınım diyor ya bende ona Esmerim diyorum :))

Hemen açtım telefonu.

-"Alo Demir nerdesin"dedim
-"Merhaba Hanımefendi ben Yeşiller Hastanesinden Gurkan Soylu. Demir Bey kaza geçirdi "dedi
-" Ne nasıl ya ben hemen geliyorum"dedim ve telefonu kapattim.

Elim Ayağım birbirine dolaştı ve gözyaşlarım yine sel oldu. Allah kahretmesin ya nasıl olur bu. Allahım sen kocami bana bağışla. Ya onun daha bebeği olucakti.

Hemen evdekilere haber verdim. Ve hemen hastaneye gittik. Bekledik bekledik bekledik.

-"Yenge yapma böyle ağlama artık. Bak abim iyileşecek"dedi Ateş
-"Ya aglamamak mümkün mu Ateş"dedim

Doktor çıkınca hemen yanına gittim.

-"Durumu nasıl Doktor Bey"dedim
-"Eşiniz çok kan kaybetmiş. Acil kana ihtiyacı var"dedi
-"Tabi hemen verelim"dedim
-"Sıfır eras negatif kan grubu olanları alalim"dedi
-"Allah kahretmesin ya benim pozitif."dedim
-"Benim abimle aynı"dedi Ateş ve kan vermek için odaya gitti.

Allahım nolur onu benden alma...

Doktor tekrar odadan çıktığında tekrar yanına gittim.

-"Nasıl oldu"dedim yasli gozlerimle
-"Kan yetersiz durumu kritik"dedi ve hickirarak ağlamaya başladım.

Hemen telefonumdan tanıdıklara mesaj attım. Ama hicbiriyle kan grubu uyusmuyo.
-"Bi kaç arkadaşımın kan grubu uyuyo yenge"dedi Ateş
-"Çağır hemen gelsin"dedim

O da onayladı. Arkadaşları yarım saat sonra falan geldiler ve hemen kan verdiler.

Işılda yanıma gelip beni avutmakla meşgul. Of of.

Saat sabah beş olmuştu ama yok ses yok soluk yok.

Mahvolmuş durumdayım. Keske Poyra piciyle hiç karsilasmasaydik. O sırada telefonum çaldı.

Arayan:Bilinmiyor

Hemen açtım.

-"Ulan pic sen hangi yüzle ariyosun beni. Senin yüzünden kocam hastanede belki de olucek lan. Allah belani versin senin."dedim ve kapattim. Tekrar aradı acmadim.

Lavaboya gidip yüzümü yikadim ve aynaya baktığımda çok çirkin gözüküyordum. Gözlerim şişmiş. Yüzüm kızarmış.

Sonra çıkıp Demir'in odasının camından içeri baktım. Hiç kipirdamiyordu. Öylece yatıyordu. Birden sesler geldi. Nabzı atmamaya başladı. Noluyo Allahım yardım et nolur.

-"Doktorrr"diye bağırdım ve hemen içeri girdiler. Ben çok fena ağlamaya başladım.
-"Sakin ol bisey olmicak"Demeye basladi Ateşle Işıl.

Ama nafile gözyaşlarım dinmek bilmiyordu.

Sonra şok cihazı verdiler ve nabzı normallesti. Allahım sana sukurler olsun. Hemen içeri girdim ve Demir'in elini tuttum.

-"Esmerim. Beni birakcakmisin. Hayır sen beni birakmazsin sen bana aşıksın. Bebeğimiz doğacak baksana. AC gözlerini. Lütfen dayan. Nolur bizi bırakma"dedim ve devam edemedim. Çünkü ağlamaktan konuşamıyorum.

Sonra Doktor kolumdan tutup dışarı çıkardı. Sabahin yedisi oldu.
Hala bisey diyen yok.

Doktor çıkınca tekrar yanına gittim.
-"Demir Bey suanlik iyi sadece bi kişi görebilir"dedi ve bende hemen doktorun verdiği kıyafetleri giyip içeri girdim.