Kaybetmek Mi Oda Neymiş ?

Bölüm -2 ( Ortak)

Allahım lütfen görmemiş olsun lütfen lütfen burada çalışmama bile zor izin vermişken bide o aptal adam yüzünden işimden olmamalıydım "Babacım hoşgeldin ne işin var burada" ard arda sorduğum sorular karşısında kaşlarını çatıp bana bakan babama zorlada olsa gülmeye çalıştım
" Ne o küçük hanım geldiğime pek memnun olmamış gibisin hem ben bu hastahanenin sahibiyim ne zaman istersem gelebirim değil mi ?" Ohh görmemiş işte şükürler olsun "Tabi babacım istediğin zaman gelebilirsin de ben biraz şaşırdım normalde pek uğramazsın buraya" kafasını sallayıp bana baktı "Yeni ortağımızın oğlu trafik kazası geçirmiş hani sana bahsettiğim Muhsin bey vardı yaa işte onun oğlunu ziyarete geldim. Bi bakıp çıkıcam" ne yani bence o olamaz yok artık bu kadarı da fazla "Adı ne baba sana yardım ediyim" suratıma mal mısın der gibi baktıktan sonra "Kapısında durduğumuz oda kızım buraya kadar boşa gelmedim heralde" biraz garipti aniden tüm hayatıma damdan düşer gibi girdi "Tamam baba sen gidersin artık ben dün nöbete kaldım çok yorgunum eve gidip dinlenecem." arkamdan gelen sesle duraksadım "Kızım yarın çiftlik evinde bir aile yemeği olacak sen de gel hem ortaklarımızla da tanışmış olursunuz" Ne diyor ya bide yemek mi yiyecez şimdi gelmiyecem desem babam beni gebertir. Ben daha yaşamaya doymadım hem alt tarafı bir yemek ne kadar kötü olabilir ki. "Tamam gelirim ben" Babam memnun olmuş bir ifadeyle yüzüme baktı "Annenin doğum gününe az kaldı unutma bak üzülüyor sonra"
Ayy bide o var değil mi? "Unutmam babaaaa" yeter be adam sen tüm gece uyurken bu kız çalışıyordu be diye söylenerek odama doğru gittim. Üzerimde ki önlükten kurtulup hastanenin çıkışına doğru ilerledim hayattım hep monoton olmuştur aslında ama dün ne gündü bee ama varya hep benim şom ağzım hayatıma dıkıcı sıkıcı dedim al sana sıkıcı uğraş bakalım Araz beyle gör gününü. Hızla arabama bindim. Eve geldiğim de hızla bir duş alıp yatağıma geçtim yarın çok yorucu bir gün olacaktı o yüzden hayatta en sevdiğim şeyi yapıp uykunun huzurlu kollarına bıraktım kendimi.
Sabah alarmın o lanet sesiyle güne başladum saat 9.30 tu hızla yataktan çıkıp. Hira'yı aradım bugün o yemeğe beni yetiştirse yetiştise Hira yetiştirir.
Yarım saate oradayım dedikten sonra telefonu kapattıp bende hemen odamı toplayıp aşağı indim birşeyler atıştırp
Hira'yı beklemeye başladım iki dakıka sonra zil çaldı. Tataa bingo Hira hızla içeri daldı. Beni sürükleyerek odama çıkardı kolumu ondan kurtarıp "Ayy kızım sakin olsana akşama daha çok var hem alt tarafı bir yemek" kafasını sallayıp lafa atladı hemen "Kızım mal mısın? Sıradan bir yemek değil Araz orada olacak hem sen büyük patronun kızısın akıllım" haklıydı aslımda çok şık olmalıydım ama düğün kaçkınları gibide abartı olmamalıydı. " Tamam haklısın ama çokta abartı olmasın" dolabıma bakıp burun kıvırdı "Bu elbiseleselerle istesemde abartamam zaten o yüzden ne yapıyoruz" ne yapıyoruz der gibi yüzüne bakınca hemen cırlayarak konuşmata başladı "Tabiki alış-veriş yapıyoruz" Yok artık "Hira yaa abartı olur boş ver seç burdan bir tane işte" İtiraz istemeyen bakışlarını bana gönderip "Çabuk hazırlan bugün ben ne istersem o olacak diyip odadan çıktı" hızlıca üzerime günlük dar paça ve salaş bir tişört geçirdim altınada alış-verişte rahat edeceğim sporlarımı geçirdim hızla aşağıya inerken çantamı unuttuğumu fark edip yukarıya tekrar çıktım spor siyah çantama cüzdanımı, telefonumu ve lazım olabilecek bir kaç eşyayı daha içine attım tam odadan çıkarken gözüm neredeyse hiç kullanmadığım parfümüme kaydı hızla üzerime sıkıp odadan çıktım. "Nihayet gelebildin" diyen Hira'ya gözlerimi devirim cevap verdim "Ne yapayım son anda alış-veriş diye tutturan sensin"
"Ben burada senin içincabalıyıyorum Bengi hanımcım keyfim değil yani"
"Tamam be kızım hemen küüsme hadi geç kalmadan bin şu arabaya" hızla alış-veriş merkezinin önüne geldikten sonra arabayı park edip. İçeriye geçtik. Hira Amerika'ya gitmeden önce hep alış-veriş yaptığımız mağazanın önüne geldik. Elime ilk aldığım mor prenses model diz üstü elbiseyi alıp kabine geçtim. Çok güzel olmuştu abartı da durmuyordu ama Hira beğenmedi neymiş efendim küçük bir kız çocuğu gibi olmuşum. Her giydiğim elbise de kusur bulan Hira sonunda pes etti ve benim ilk denediğim mor elbiseyi alıp çıktık. Sonun kuaföre gelebilmiştik Mevlüt bizi görür görmez yanımıza geldi sanırım kadınlarla çok içli dışlı olduğu için biraz yumaşak olmuştu.
"Ayy ayol gözlerine inanamıyorum kız siz kocaman olmuşunuz neredeydiniz
H

ira hemen kısa kesmek adına lafa girdi."Mevlüt abi ocağına düştük bizim bu saftiriğin çok güzel olması lazım senden başka kimseye de güvenemiyeceğimiz için sana geldik" mevlüt abi böbürlenip konuşmaya başladı "Tabi bana geleceksiniz ayol" pek abartmaya gerek yoktu kırık bir fön çekecektim. "Mevlüt abi kırık fön istiyorum pek bişey yapmaya gerek yok" suratıma iki saniye baktıktan sonra "Suz kız bana bırak sen hem bu saçın hali ne böyle buna da bir şekil vereyim" ay hayyatta saçlarımı kesmesine izin vermem "Mevlüt abi saçımı kesmesen olmazmı kıyamam ben kesmeye zorla uzattım hem" kaşlarını kaldırarak konuşmaya başladı "Ay kız çok safsın iki parmak kesecem hem benim kestiğim saç çabuk uzar susta çabuk bitsin" saçlarım bittikten sonra hafif bir makyaj yapıldı aldığım elbiseyide orada giydim benim saçım yapılıncaya kadar Hira da ayakkabı ve çanta almaya gitmişti o gelince artık tam anlamıyla hazırdım. Tam istediğim gibi sade ve şıktım. Mor elbisemin altında önü açık dolgu topuk şeker pembesi bir ayakkabi ve yine aynı renkte olan çantasıyla çok yakışmışlardı boşuna Hira'ya güvenmiyorum bu kız işini biliyor. Saçlarım açık kahve olduğu için şimdiye kadar hiç boyama gereği bulmadım hep doğal olmayı severim saçlarımada kırık fön yapmıştım gerçekten bayağı hoş görünüyordum. Hiradan ayrılıp araba bindim. Ve çiftlik evine doğru yola çıktım yolda kaç defa babam aramıştı. Sonunda çiftliğin kapısından içeri girdim ve bahçede gördüğüm manzarayla dilim tutuldu ne yani şakamıydı bu. Hira ne zaman buraya gelmişti..
################################
Multimedia : Hira ve Yabancı Damat Dean