หลังจากที่ฉันเล่าถึงความหลังจบน้ำตาของ
ฉันก็เริ่มไหลลินออกมา
....เอริคดึงฉันเข้ามากอดอย่างไม่ลังเล...
"เอวาอย่าร้องไห้เลยนะเรื่องมันผ่านมานาน
เเล้ว"
เอริคยื่นมือออกมาพร้อมกับใช้นิ้วหัวเเม่มือ
ปาดน้ำตาที่ไหลอาบเเก้มของฉัน
"ขะ..ขะ..ขอบคุณนะ"
"ขอบคุณ เหมือนกันที่เล่าให้ผมฟัง อืมมมม งั้นก็เเปลว่าเขาย้ายมาเรียนที่นี่สินะ"
"คงใช่อะเเหละ เพราะเขาเรียนปีเดียวเเล้วก็ย้ายโรงเรียน
ี่ตอนกำลังขึ้นเกรด11 เเต่ฉันไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่"
"เเต่ยังไงก็เถอะ คุณไม่ต้องคิดอะไรถึงเขาอีกเเล้ว ไม่ต้องสนใจเขาอีกเเล้ว ขอเเค่คุณสนใจผมคนเดียวก็พอ"
"ห้ะ....สนใจคุณคนเดียว หมายความว่าไง"
ฉันทำหน้าตกใจเล็กน้อย
"ก็สนใจฉันคนเดียวไง"
"นี่นายก็ช่วยขยายความให้มันละเอียดกว่านี้
ไม่ได้รึไง"
"ก็คือ คือฉัน ฉันชอบเธอ"
"นี่เอริค อย่ามาล้อเล่นสิ"
"ฉันพูดจริง ถ้าฉันจะขอเธอเป็นเเฟน เธอจะว่าไง"
"เอิ่มมม"
อยู่ดีๆใจฉันก็เต้นเเรงขึ้นมา เมื่อได้ยินคำที่เอริคพูด ฉันไม่คิดว่าเขาจะมาขอฉันเป็นเเฟน
"คิดอะไรอยู่หรอ"
"ป่าว งั้นเอาเป็นว่าฉันตกลงเเล้วกัน"
ฉันยิ้มให้เอริคเล็กน้อยทั้งๆที่ในใจของฉัน
อยากกรี๊ด เเละอยากกอดเอริคมากมาย เเต่เราเป็นผู้หญิงถ้าเราทำแบบนั้นก็ดูจะไม่ดี
สักเท่าไหร่
"ฮิ้ววววว ได้พี่สะใภ้เเล้วเว้ยยย ฮ่าๆ"
เสียงของเอโก้ดังขึ้นมา
"เห้ย นายมาตอนไหน"
พี่ชายถามผู้เป็นน้องชาย
"ก็มาตั้งเเต่ตอนที่พี่ขอพี่เอวาเป็นเเฟน
อะเเหละ เอวาฉันจะขอเธอเป็นเเฟน"
เอโก้ทำเสียงล้อเลียนทำหน้าตากวนๆ
ใส่พี่ชาย
"ไอ้เอโก้~~~~"
เอริคลุกขึ้นออกจากโต๊ะเเละวิ่งไล่เจ้าน้องชายตัวเเสบ ส่วนเอวาก็ได้เเต่ดูพี่น้องวิ่งไล่กันเหมือนเด็กๆ
"พี่เอวาช่วยด้วย~~~"
เอโก้รีบวิ่งมาหลบหลังที่ของฉัน
"ฮ่าๆ พอได้เเล้วทั้งพี่ทั้งน้องเลยเล่นกันเป็นเด็ก
ไปได้"
"ครับๆ คุณเอวา"
"นี่เอโก้เดี๋ยวพี่ต้องกลับบ้านก้อนนะ"
ฉันหันไปพูดกับน้องชายเอริค
"ครับพี่วันหลังมาบ้านพวกเราใหม่นะ"
