Bella'nın Günlüğü

9. BÖLÜM VE YİNE İŞ ZAMANI

Emma kıyafetini denedikten sonra, ben babama:

Ben:
Baba artık ben çalışmalıyım. İşe gitmem lazım benim...

Babam Jon:
Kızım sen daha küçüksün ama yinede kendi kararın.

Tamam ben kaçtım deyip uçtum. İş aramaya başladım. Evet orada "ELEMAN ARANIYOR" yazıyordu. Girdim içeriye sohbet ettik, çay, kahve falan içtik. İyi haber işe kabul edildim. Yarın saat 08:00' da gel dedi. Şimdi eve gitmek için yola çıktım. Gittim gittim eve vardım.

Babam Jon:
Ne oldu kızım çok erken geldin yoksa bulamadın mı?

Ben:
Buldum baba buldum. Tam kendime göre bir iş buldum.

Babam Jon:
Ne buldun? Meraklandırma da söyle şunu artık.

Ben:
Bir restorantta aşçı olarak çalışacağım. Aylık 1.500 TL alacağım hemde. Ne kadar iyi değil miii?

Babam Jon:
İyi tamam akıllılarım benim. Paranla ne yapmayı düşünüyorsun? Yani iyi para 1.500 TL mesela üniversite okumak için harcayabilirsin.

Ben:
Zaten tam öyle yapacaktım.

Artık ben odama geçeyim deyip odama geçtim. Biraz telefonu karıştırdım. Eee genç kızım tabii. Facebook' a girdim. Biraz gezindim. Facebook' tan sıkılınca Twitter' a ondan sıkılıncan İnstigram' a derken saat olmuş 01:00. Yattım. Uyudum. Sabah olunca üstümü giyinip çıktım. Yeni işime geç kalmak istemiyorum tabi ki. Her neyse gittim işime. Aşçıyım yine. Yemekleri ben yaptım garson götürdü, ben yaptım garson götürdü. Artık içinden gülmek geldi. O kadar komikti kiii. Koşar adımlarla geliyor, ağır adımlarla geri dönüyordu. Neyse işime odaklanmam gerekiyor. Dalganın vakti değil. Evet sonunda iş bitti diyecekken bide bulaşık yıkama derdi çıktı başıma. Neyse sonuçta benim işim bu. Atalarımızın dediğine göre "BAŞA GELEN ÇEKİLİR" neyse zor değil zaten. Saat 17:00 olmuş. Bulaşığı yıkayana 1 saat daha geçer. Bayağı bulaşık var çünkü. Aman konuşmayımda yıkayım şunları. Yıkadım, yıkadım ohh sonunda bitti.