Love a Stranger

CHAPTER 14

CHAPTER 14:

"I'm sorry I'm late. Natraffic lang." may narinig akong boses sa likuran ko. It was a familiar voice. Siguro imagination ko lang yun.

"It's ok dear." sabi ni mama. Hindi na ako lumingon. I'm sure sya na ang hinhintay namin. Sh*t!

"Oh, sis. come sit here." sabi naman ni Ashley at tinuro ang upuang kanina pa bakante. Ang upuang nasa tabi nya.

Naramdaman kong umupo ang babae kaya tinignan ko na sya. Ang mukha nyang nakasimangot biglang na gulat. Pati ako gulat na gulat din. O_O. "Lhara/Jayold!?" sabay naming sigaw. Yeah, its Lhara.

"Oh, so you know each other?"-Mr. Lim.

"Yes." sabi ko. Ang saya ko! Nakita ko ulit sya. I want to hug her and ask kung kumusta na sya. Pero paano kung galit sya dahil sa iniwan ko sya sa hospital? Haish.

"So, dahil magkakilala naman pala kayo; it's great! Maiwan na muna namin kayo. Mag-usap kayo. Alam nyo naman siguro kung anong pag-uusapan eh. Lets go everyone?" What the hell! Umalis na silang lahat at kami nalang dalawa ni Lhara ang naiwan. I want to start a conversation but I cant.

"Jayold." napatingin ako sa mga mata nya. "I'm sorry." sabi nya. What is she talking about?

"What do you mean?"

"I'm sorry. I know na ayaw mo ng ganito; but wala akong magagawa. Your company needs us and we as well needs your company. I'm sorry Jayold. Don't worry after ng weeding you are free to continue find the girl you really want to spend with your whole life." umiiyak nyang sabi. Ano bang pinagsasabi nya?

Ibinigay ko sa kanya ang panyo ko. "I already met her, Lhara." sabi ko sa kanya. Bigla syang napatingin sa akin.

"I'm sorry Jayold. Dahil sa akin masisira ang love life mo."

Napangiti naman ako sa kanya. "O, kumusta ka na? Hindi ko na alam anong nangyari sayo dahil naiwan ko yung cellphone ko sa hospital."

"I'm fine. Thank you nga pala sa pagdala sa akin dun. Ah...ito, yung cellphone mo." kinapa nya sa bag nya ang cellphone ko at ibinalik sa akin.

"It's my fault kung bakit nangyari yun. I thank God na walang nangyaring masama sayo. Thanks."-ako

Ngumiti lang sya. Ang ganda nya talaga lalo na pagnakangiti. "Pwede bang hwag na muna nating pag-usapan yung tungkol sa kasal?" sabi ko.

"Why?" nagtataka nyang tanong.

"Basta."-ako

"Ah..ok. Sorry talaga Jayold. Pero don't worry hindi naman ako magagalit sayo kahit maging kayo pa nung babaeng gusto mo." nakayuko nyang sabi. Napangiti nalang ako.

"Liligawan ko muna yung babae. At kapag sinagot nya ako saka na natin pag-usapan ang kasal." nakita kong tumaas ang kilay nya. Siguro nalilito sya pero tumango tango naman sya.