'Μωρό μου;' ακούω την γλυκιά φωνή της να με φωνάζει. Πρέπει να είναι όνειρο.
'Helen;' ρωτάω μη πιστεύοντας ότι είναι όντως εδώ. Την κοιτάω και είναι πραγματικά πιο όμορφη από ποτέ. Φοράει μόνο την μπλούζα μου που στέκεται σαν φόρεμα επάνω της, ενώ μαγειρεύει στην κουζίνα και είναι τόσο σέξυ που με αναστατώνει. Τώρα είναι σίγουρο , ονειρεύομαι.
'Ξύπνησες επιτέλους; Κοιμάσαι πάνω από δώδεκα ώρες!' λέει και γελάει ενώ γυρνάει τις μπριζόλες στο τηγάνι. Την κοιτάω μαγεμένος καθώς γελάει, είναι σίγουρα ο αγαπημένος μου ήχος. Τα μαλλιά της πέφτουν επάνω στους ώμους της, ενώ με το χέρι της τα περνάει πισώ από το αυτί της επειδή την ενοχλούν. Ξεφυσάει όταν ξαναμπαίνουν μπροστά στο πρόσωπό της και γελάω. Με κοιτάει θιγμένη και την πλησιάζω δύσπιστα, όλα αυτά είναι τόσο ψεύτικα.
Την βάζω στην αγκαλιά μου και γυρνάει και με φιλάει στα χείλι. Κάθε τρίχα πάνω στο σώμα μου έχει σηκωθεί, έχει μεγάλη επιρροή επάνω μου.
Την σφίγγω επάνω μου και κουρνιάζει στην αγκαλιά μου βάζωντας το κεφάλι της στον λαιμό μου και βολεύεται καλύτερα.
'Σ'αγαπώ, Dave'
'Σ'αγαπώ, Helen'
Πλέον είναι σίγουρο,είναι όνειρο.
