Με αρπάζει από το χέρι και τινάζει το σώμα μου προς το δικό του. Πλέον βρίσκομαι μέσα στην αγκαλιά του και με κρατάει σφικτά κολλημένη επάνω του. Φιλάει το κεφάλι μου και αναστενάζει,
'Χαίρομαι τόσο που είσαι καλά' λέει και δάκρυα μαζεύονται στα μάτια μου ξανά. Είμαι τόσο χαρούμενη που έχω έστω την ευκαιρία να τιν ξαναδώ. Ακόμη και έτσι.
Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω στα μάτια. Τα κάστανα του μάτια που πριν ηταν θαμπά, μέχρι που να με κοιτάξει, μετά με κοιτούσαν με αγωνία μέχρι που να βρεθεί κοντά μου. Και τώρα, που είναι κοντά μου με κοιτάνε με αγάπη, μπορώ να το δω. Όμως δεν είναι σωστό, ξέρω πως θα αισθανθεί η γυναικα του αν μάθει τις σχέσεις μας, έτσι νιώθω κι εγώ. Πρέπει να σταματήσει αυτό κάποια στιγμή, σε θέλω-δεν πρέπει-έλα εδώ. Είμαι πολύ αναποφάσιστη. Όμως το μόνο σίγουρο είναι οτι σεν θέλω να μπω ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, ιδικά όταν πρόκειται για τον Dave. Μου υποσχέθηκε πως θα με σώσει αλλά δεν το έκανε, με άφησε και έφυγε.
'Πρέπει να φύγω' μουρμουρίζω χαμένη μέσα στα μάτια του και χωμένη μέσα στην αγκαλιά του. Τα δάχτυλά του γραπώνουν απαλά το πιγούνι και σηκώνει το κεφάλι έτσι ώστε να τον κοιτάω στα μάτια.
'Δεν θα φύγεις'λέει και χάνομαι στα μάτια του. Είναι τόσο όμορφος, γαμώτο. Με μία μάτια του με κάνει ότι θέλει, μετά από τόσα χρόνια έχει την ίδια επίδραση επάνω μου. Πάω να φύγω από το κράτημά του αλλά δεν με αφήνει, με κρατάει σφικτά,
'Δεν θα ξαναφύγω' λέει καο σκουπίζει με τους αντίχειρες του τα δάκρυα γύρω από τα μάτια μου. Η αγάπη μου, αν όχι απαγορευμένη, είναι αδύνατη. Φεύγουμε από το ένα εμπόδιο και βρισκόμαστε σε άλλο. Μου αρέσει αυτό το ψέμα του, το να είναι εδώ δίπλα μου, κι όμως θα ξαναφύγει.
'Όχι, όχι Dave. Θα φύγεις' λέω και το σμπρώχνω όμως δεν με αφήνει. Εγκλωβίζει τα μπράτσα μου και με κρατάει δυνατά, όχι υποφερτά, και με πονάει.
'Γιατί δεν καταλαβαίνεις γαμώτο;' φωνάζει ενώ το πρόσωπό του απέχει μόλις λίγα εκατοστά μακρυά από το δικό μου.
'Να καταλάβω τι Dave; Πάντα με παρατάς, και πάντα είναι για άλλη γυναίκα' του φωνάζω κι εγώ όμως δεν φαίνεται να ξαφνιάζεται και να πτωήται. Με κοιτάει εξοργισμένος και σύγχρονος λυπημένος,
'Ξέρεις πόσο γαμημένο καιρό περίμενα να ξυπνήσεις; Ξέρεις τι προσπάθειες έκανα για να σε φέρω πισώ; Ξέρεις τι αγώνα έκανα για να είμαι δίπλα σου ακόμη και έτσι; Όχι!' φωνάζει αγανακτισμένος στο πρόσωπό μου,
