Arabadan inip tekrar yurda doğru yürümeye başladık... biraz yürüdükten sonra bir bankta oturmaya kadar verdik;
-Hanuel sence iyi bir şey mi yaptık?
-bilmiyorum ki Cho Hee
-kötü değil mi hem de çok kötü (kendimi tutamayıp ağlamaya başladım ama neden ağlamama bile değmeyecek bir sebepten ötürü)
- Cho Hee ağlama lütfen
-yapamıyorum Hanuel elimde olmadan ağlıyorum
Tamam... artmıyorum yarım saat aralıksız ağlamışımdır herhalde. Hanuel zar zor sakinleştirdi beni
-Cho Hee hadi kalk yurda gidelim daha toplanacağız ve vedalaşacağız.
-tamam Hanuel. Hanuel sen hep benim yanımda olacaksın değil mi? Beni asla yalnız bırakmayacaksın değil mi? Sende şimdi bizim Hee-Young öğretmeni bıraktığımız gibi sende beni bizi bırakmazsın değil mi?
-bırakmam Cho Hee bırakmam
-Hanuel sen benim evim, arkadaşım, kardeşim, yoldaşım her şeyden önemlisi sen benim ailemsin.(bu sefer yine ağlamaya başladım )Hanuel ben çok yalnızım yine kimse beni anlamıyor, ailem dediklerim bile beni anlamıyor.
-tamam Cho Hee ağlamayı kes yeter bak bende ağlarım yoksa
-tamam sen ağlama... bak bende artık ağlamıyorum.
Yüzümde küçük bir gülümseme belirdi ama sonra tekrar kayboldu.yurda gittiğimizde herkes derste olduğu için bizde zil çalana kadar her şeyimizi toplamaya çalıştık aşağı indiğimizde biraz bekledik bir 5dk falandı herhalde sonra zil çaldı sınıfın önünde bekliyorduk. Kapı açıldı herkes ayakta duruyordu Elif hoca yanımıza gelip bizi içeri aldı ve kapıyı kapattı.
-çocuklar
Demesi ile herkesin aynı anda "sizi çok özleyeceğiz Cho Hee ve Hanuel kendinize iyi bakın umarız tekrar gelirsiniz. Burada bizim için yaptıklarınız için teşekkür ederiz. Hoş cakalın."
-kızlar duydunuz sınıfı tekrar gelmeyi unutmayın olur mu? Bu yurdun kapısı size sonuna kadar açık, benim evimde bende sonuna kadar yanınızda ve dertlerinizi dilmemeye hazırız.
-Elif hocam(sabahtan beri ağlayan birde bendim, Hanuel'un bu halini görünce ben onun yanında toz zerreciği kalırım ama olsun ben yinede seviyorum onu ya)
-tamam Hanuel ağlama artık bak beni de ağlattın
-hocam tek sizi değil sınıfı da ağlattı.
-haklısın Cho Hee
Tüm arkadaşlarımızla ve Elif hoca başta olmak üzere diğer hocalarımızla da vedalaştık sonra otobüs durağına doğru yürümeye başladık.geldiğimizde;
-Hanuel ayrılık vakti.
-evet ama okulda yine görüşeceğiz
-evet inşallah
Birbirimize sarıldıktan sonra önce o sonrada ben otobüslerimize bindik. Eve geldiğimde annem bahçede oturmuştu, yanına gidip oturdum ve;
-geldin demek
-evet geldim
-söyledin mi?
-evet söyledim söylemesine ama...
-aması ne?
-ama neden yurttan ayrılmak zorun daydım?
-kalamazsın.
