BÖLÜM 2

154 10 2
                                    


Hee-Young öğretmen bizi görünce hiç tepki vermedi. Sanki bizi hiç tanımıyormuş gibi davranıyordu. Tüm üyeler içeride toplantı yaparken bizde bayan Sei-hee ile birlikte mutfakta oturuyorduk. Sonra birden bir ses duyduk;
-hoş geldiniz kızlar nasılsınız özlediniz mi burayı?
-Hee- Young seonsaengnim...(ikimizde aynı anda)
-evet.. görüşmeyeli uzun zaman oldu demi?
-evet
-Sei-Hee sende özlenin mi bunları?
-evet efendim evde bunlar gibi iki kızın olmasına bende çok alışmıştım
-Cho-Hee, annen içeride. Haneul seninde annen içeride onlar ile yakından ilgilenip konuşacağım
-konuşmak...(ben bir şey diyemeden Hanuel devreye girer)
-konuşmak... ne hakkında konuşacaksınız?
- siz daha iyi bilirsiniz
Diyerek göz kırpıp çıktı mutfaktan şaşkın bir şekilde Hee- Yeoung seonsaengnim'in arkasından bakarken bayan Sei-Hee bize bir şey içmek isteyip istemediğimizi sordu;
-bir bardak yeşil çay iyi gelir kızlar size
Dedikten sonra çayları koymak üzere yanımızdan ayrıldı. Ne yapacağımızı pek bilmeden elimizde telefonlar uğraşıyorduk. Bu şekilde tam 3 saat geçti, 3 saat boyunca toplantı yaptılar daha sonra da herkesin yavaş yavaş üs kattan inerken ki ayak seslerini duyunca kalkıp kapının yanına gidip neler oluyor diye bakmaya başladık. Herkes yavaş yavaş gidiyordu ama annelerimiz yoktu, sonra geri dönüp bayan Sei-Hee ye "annelerimiz neden gelmedi?" diye sorunca
-neden siz gidip öğrenmiyorsunuz?
-biz mi?
-evet siz
-tamam
Dedikten sonra gidiyorduk ki içeriden bize seslendiler
-kızlar hadi gelin
-tamam geliyoruz
Dedikten sonra yan tarafa geçip yanlarına gittik. Hee-Yeoung seonsaengnim "otursanıza neden ayakta bekliyorsunuz" dedi. Bizde dediğini yapıp oturduk seonsaengnim bir koltuğun başında ben de birinin sanki yan yana oturuyoruz... "Cho,Hee konuyu daha açmadım ne zaman uygun olur açmam konuyu" diyerek kısık sesle konuşuyordu. Ya sanki beni tehdit ediyordu ya da ben öyle anlıyordum ama olsun ben böyle beklemelere gelecek bir kız değildim ki... Hanuel'a dönerek :
-ben artık dayanamıyorum bu ne ya hep bir gerilim, hap bir heyecan...
-yapma Cho,Hee sakın, hayırasla böyle bir şey yapma
-maalesef Hanuel dayanamıyorum(sessiz konuşurken bayan Sei-Hee gelip)
-hanımım çaylarınız geldi
Dedikten hemen sonra ayağa kalkarak yüksek sesle herkes bir dakika beni dinleye bilir mi acaba, bir şey söylemem gerekiyor hepinize annem "hem otur yerine " diyerek kızdı ama hiç dinlemedim... seonsaengnim de Hanuel da Hanuel'un annesi de annem de pür dikkat bini dinliyorlardı.
-öncelikle bugün bizi evinde ağırlayan bayan Hee-Yeoung'a teşekkür ederim ama bizim derneğin yeni başkanı olma nedenini de bilhassa anlatmasını isterim(sözümü kesek)
-şey,ben...
-lütfen devam etmeme izin verin. Ben ve Hanuel yurtta kaldığımız süre boyunca bayan Hee-Yeoung'ın evine gelerek yani buraya özel ders alıyorduk, aslında bundan sonrasını annem iyi biliyor...(bu sefer de annem sözümü keserek)
-ne yani o kadın...
-evet anne o kadın bu kadın Hee_yeoung seonsaengnim bu...
...
Hanuel'un annesine de durumu anladıktan sonra o da kabul etmediğini söyledi açıkladı ama bu benim umrumda da değil d
Herkes birden konuşmaya başlayınca "susun,lütfen" diyerek bağırdım bir an salonda sessizlik oldu. Bende fırsat bu fırsat söyleyeceklerimi söyledim
-ben bayan Hee-Yeoung'ın manevi kızı olmayı kabul ediyorum çünkü hem benim hem kendilerinin hem de kardeşlerimin ve ailemin geleceğini önemsiyorum... anne biliyorum bana çok kızıyorsun ama bir dinle benim burada olmam demek kardeşlerimin okul masraflarının bitmesi demek babamın emekli olduktan sonra çalışmasına gerek kalmadığı demek en önemlisi sen benim hep daha iyi yerlerde olmamı isterdin işte bak bu sayede olabilir. İşte ben bu yüzden kabul ediyorum anne eğer beni biraz seviyorsan benim iyiliğimi istiyorsan sen de onaylarsın...
-tamam ben onaylıyorum ama ya baban?... hem bayan Hee-Yeoung siz Che-Hee ye dayana bilecek misiniz?
-siz merak etmeyin, aslında tam tersi oluyor o bana dayanabilecek mi?
Gülümseyerek Hanuel'un annesine döndüm ve aynısı sizin içinde geçerli dedim o ise:
-eğer senin annen izin verdiyse ve bu hepimizin iyiliği için ise tamam bende kabul ediyorum(Hanuel sözü keserek)
-ya babam?
-sen o işi merak etme ben hallederim kızım(diyerek göz kırptı)
Bir saat boyunca sohbet ettikten sonra eve gitmek üzere yola koyulduk giderken anneme "babam sence izin verir mi?"diye sorduğumda hiç bir şey demedi?

Arkadaşlar okuduğunuz için teşekkür ederim ama yorumlarsanız bende hatalarımı düzeltip seveceğiniz bir hikaye yazmış olurum. Okuduğunuz zaman oy vermeyi de unutmayınız...


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 04, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

한국어 가짜Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin