Sadece Bir Umut

2.BÖLÜM

Zil çaldı ve duvar kenarında olan ikili sıralardan birine oturduk. Uzun zamandır konuşmadığımız için hararetli bir sohbete dalıp gitmiştik ki okula girer girmez gördüğüm o çocuğun sınıfa adımını atmasıyla adeta dünya durmuştu benim için.

"Eylülll , kanka orda mısın ? Heyooo!" diyen bitanecik kankam benim için dünyayı tekrar döndürmeye başlamıştı şimdi.
"Melisa, ben biraz önce halisülasyon mu gördüm kanka ?" evet,evet kesinlikle öyleydi."Yoo,hayır. Görmedin hepsi gerçekti, çocuk şuan arkamızda oturuyo sakin ol tamam mı ?" Melisa bana eşek şakası yapıyordu galiba." İnanmıyorsan arkana bak deli kız." Hayır,hayır,hayır ! Şuanda arkamda oturuyor olamaz, inanmıyorum. Kesinlikle halisülasyon görüyorum.

Vee Eylül arkasına bakar...
"Me-me-me-melisaa kanka kalk gidelim çünkü eğer biz gitmezsek ben kalpten gidicem." Ya koskoca okulda böyle yakışıklı bi çocukla niye aynı sınıfa düşerim ki ? Niye yani niye ? Şimdiden söylüyorum; bakın, benim gelecek sizlere ömür. Ben derslerde bu çocuğa bakmaktan ders dinlemem ki şunun gözlere bak saçlara bak ya. Ben nereye düştüm böyle.

Ben kendi düşüncelerimle başbaşayken hoca gelir ve bu andan çıkmamı sağlar. Teşekkürler bunun için daha tanımadığım canım hocam.
"Oturabilirsiniz çocuklar." Kadının sesi feci cırtlak bağırırsa falan boku yedik. "Sen de benimle aynı şeyi mi düşünüyosun kanka ?" Düşünüyodur tabi kimin kankası." Aynen öyle kızım bu ne biçim ses böyle." Demiştim kimin kankası diye biz geçen yıl bakışmalarımızla anlaşıyoduk,hayırdırrr ?

Neyse işte kadın kendini tanıttı falan adı necmiyeymiş,tarih hocasıymış,çok disiplinliymiş bilmem ne bilmem ne.
Aha şimdi çocuğun adını öğreneceğim kısma geldik. "Yağız Devrim , annem ve babam mimar, tekim." Yağız... Demek adın Yağız öyle mi ? Yağız Devrim, çok tanıdık geldi bana bu isim neyse bu ismi aklıma kazıyorum şuan ama ne yazık ki sıra bende. "Eylül Bulut. Annem diyetisyen, babam bilgisayar mühendisi. Tek çocuğum." Oh bunuda atlattık sonunda. "Seninkinin ismi de senin en sevdiğin isimdi yanlış hatırlamıyosam." Hafızaya bak ulan, bir şeyi de unut be Melisa.
" Hayır yanlış hatırlamıyosun, evet o ismi çok severdim ve şimdi daha da çok sevmeye başladım." İsmi seveyimde çocuğu sevmesem iyi olacak. "Kızım bu çocuk ne sana bana bakar ne de şu sınıftaki kızlardan birine bak-"
"Noldu ya devam et ne diyodun kanka ? Devam etsene Melisaaa !" Şuan neden devam etmediğini anlıyorum sanırım çünkü iki sıra önümdeki çakma sarışın kız Yağız'a bakarak kendini tanıtıyo ! Bunlar benim delirmemi istiyo galiba ya şuna bak resmen çocuğun içine düşücek orda olmasa. Yağız da kıza bakıp sırıtıyor ya deliricem valla deliricem ! "Kızım neden bana dönmüyorsun, arkada birine bir şey mi oldu da oraya bakıyorsun öyle ?" Yaşa be Necmiye hocaa ! Ne güzelde göt ettin kızı, helal olsun be ! Yaaa öyle "şey..ımm hocam şey..." der kalırsın öyle.

İlk gün olduğu için hoca sınıfı serbest bıraktı. Yağız ve arkadaşı arkamızda oturduğu için Melisa'yla konuşamıyorduk doğru düzgün. Başka yer yokmuş gibi arkamıza geçtiler off , gerçi ciddende başka yer yoktu. Yağızlar en arkada bizde onların önünde oturuyorduk. İyiki Melisa vardı yanımda o olmasa çok yalnız kalırdım çook diye düşünüyordum ki "Selam, tanışabilir miyiz sakıncası yoksa ?" diyen Yağız'ın sesini duymamla kalbim hızla çarpmaya başladı. Kırk yıl düşünsem aklıma gelmeyecek bir tanışma anı yaşayacaktık sanırım.