Sadece Biz

#1

Multimedya Asya~Rüzgar

Evden ağlayarak çıkmıştım. Nereye gittiğimi bilmeden gecenin 2'sinde koşuyordum. O amcam denilen herif yine annemden para istemeye gelmişti. Tabi annemde vermeyince ona vurmaya kalkmıştı. Annem cimri biride değildi verirdi ama kibar bir dille isteseydi.
Dayanamayıp annemin önüne atlamıştım sıkıysa bana vur dermişçesine bu deli cesareti de bana nerden geldiyse...Ama anneme kimsenin zarar vermesine asla dayanamazdım.

Aslında amcamı severdim ama son bi kaç aydır bu haldeydi. Ona da üzülüyordum boğazına kadar borca batmıştı bir süre borcunu ödemeyince de küçük kızı tefeciler tarafından öldürülmüştü.Bize veya diğer kardeşlerine söyleseydi bu borcu bir şekilde öderdi ama demek ki onları pek kayle almamıştı. İşte arada da efkarlanıp içip bu hale geliyordu sonrada gelip bize çatıyordu. Acısı da var diye herkes alttan almaya çalışıyordu ama acıda bi yere kadar ha yani.

Teyzemler sağolsun yan evden sesleri duyunca hemen geldiler derken bende dayanamayıp kendimi dışarı attım. Aklım annemdeydi ama teyzem ve eniştem yanındaydı nasıl olsa bişey olmazdı değil mi?

Ağlamaktan makyajım akmıştı ve âdeta bi hortlağa dönmüştüm yolda biri görse korkar kaçardı heralde. Yağan yağmurunda makyajımın akmasında etkisi vardı. Saçlarımda ıpıslaktı. Yaz yağmuruydu çabuk durmuştu ama ben koştukça açık saçlarımdan hâlâ damlalar damlıyordu. Yağmurdan dolayı kıyafetlerim üzerime yapışmıştı ve beyaz ayakkabılarımında yeni rengi kahverengi olmuştu. İğrenç görünüyor olmalıydım. Gerçi şu an nasıl göründüğümün pek de umrumda olduğunu söyleyemem. Aklımdan bin bir türlü düşünce geçiyordu. Müzikde düşüncelerime eşlik ediyordu.
Koşarken müzik dinlemekte ayrı bir huzur veriyordu.

Koştum... Koştum...

Çok yorulmuştum.Sahile gelince bi banka oturup dinlenmeye başladım bayağıdır koşuyordum ve evden çok uzaklaşmıştım. Gözümün önünde uzayıp giden karanlık deniz insanının içini ürpertiyordu. Hırçın deniz dalgaları da karaya vuruyordu. Karaya vuran dalgalardan bazen üzerime küçük damlalar sıçrıyordu.
  Yüzümü ellerime yaslamış şekilde oturuyordum. Birden yanımda bi hareketlilik hissedince hemen sağıma baktım. Kulağa melodi gibi gelen kendisi kadar karizmatik sesi bakışlarıma son verdi. "ilk defa mı insan görüyorsun acaba?" iyi de ben ona bakarken o bana bakmıyordu ki acaba bu çocuğun yanlarda gözü mü vardı?
"Pişst sana söylüyorum yoksa çok mu beğendin de alacaklı gibi inceliyorsun beni? " dedi pis pis sırıtırken.
"Aa ne beğenmesi ne bakması ya gözüm dalmış sadece gözümün daldığı yerde de sen varmışsın hem senin neyini beğenecem hııı?" yalandan kim ölmüş sonuçta.
"Demesene öyle ya ben seni beğenmiştim halbuki üzüyosun beni"
"Üzülme nolur ya" dedim yapmacık bi ifadeyle
"tamam seni kırmayayım bari"dedi ve sırıtmaya başladı.
"Başka bank mı yokda geldin yanıma oturdun gider misin şurdan"
"Çok bank var da onlarda sen yoksun" konuşurken bi yandan da sigarasını içiyordu.
"Sapık mısın gece gece seninle uğraşacak durumda değilim"
"Deme öyle benim gibiside her gece oturmaz yanına"
Abi çocuk haklı ama hiç onu çekecek durumda değildim kafam çok bozuktu ve kafa dinlemek için geldiğim sahildede rahat bırakmadı.

Bi hışımla banktan kalktım ve yer çekiminin caniliğine uğrayıp yere yapıştım. Ayakkabılarımın kahverengiliğine saçlarım, bacaklarım ve kıyafetlerimde eşlik ediyodu. Offf. Neyse ya çamur banyosu da sağlığa iyi geliyo diyolardı. Arkamda duyduğum kahkahayla irkildim. Tabi ya o çocuğun orda olduğunu unutmuştum. Bi de ona rezil olmuştum de mi ya bi offf daha çektim." Gülmesene bee"
diyince dudaklarını birbirine bastırdı. Hâlâ kalkmayı akıl edememiştim. Geldi ve kalkmam için elini uzattı bense elini itip kendim kalktım. "Bişeyin var mı"dedi ayaktada pek duramıyordu sanki "seni ilgilendirdiğini sanmıyorum" diyip tekrar koşmaya başladım.

15-20 dakikalık koşma mesafesinden sonra eve gelmiştim...
Umarım annem uyumuştur yoksa benim için hiç iyi olmazdı.
Anahtarlarımı çıkarıp kapıyı açtım ve eve girdim. Güzel bir evimiz vardı. İki katlıydı ve site içerisindeydi. Güzel annem evi çok güzel döşemişti yani güzel kızı sağolsun o da çok yardımcı olmuştu. O güzel kızda tabiki ben oluyorum çok mütevaziyimdirde ayıptır söylemesi.

Annem Allahtan uyumuştu.Yoksa beni bu halde çamurlu çamurlu görse kalpten giderdi kadıncağız. Odama gittim. Aynanın önüne geldiğimde bi an küçük çaplı kalp krizi geçirdim. Tipimin kötü olduğunu tahmin ediyordum da bu kadarını da etmemiştim.
Hemen duşa girdim. Duş birazda olsa rahatlatmıştı. Duştan çıkıp odamda pijamalarımı giydim. Odamda ev gibi güzel döşenmişti. Beyaz oda takımımın dışında duvarlarım gri ve aksesuarlarım bordoydu. Odam bana huzur verici geliyordu. Ama şu an annemin yanında uyumak daha huzur verirdi. Babam kısa süreliğine il dışına çıktığı için zaten annem çift kişilik yatakta tek uyuyodu orası da anneme fazla gelirdi bide onun yatağı daha rahattı. İnşallah annem yatağın ortasında uyumamıştırda yanına sığarım derken kenarda uyuduğunu gördüm ve hemen yanına sığıştım. Gözlerini aralayan annemi gördüğümde uyuma taklidi yapmaya başladım ama yemedi galiba.
"Asya hanım saat 4 olmuş nerelerdesiniz ayıptır sorması" dedi. Saat o kadar olmuşmuydu ya?
"Sahile gittim anne? Hem sen nasılsın iyi misin ?" Beni kollarının arasına alarak
"Kızım benim, canım. Iyiyim ben merak etme sen beni tamam mı? "
"Anne o adam hep aynı şeyi yapıyo " baş parmağını dudağıma getirip beni susuturarak
"O adam senin amcan Asya. Biliyosun kolay şeyler yaşamadı. Neyse düşünme artık olanları. Uyuyalım ha ?" Başımı olur anlamında salladıktan sonra uyku moduna geçtik. Annem her ne kadar üzülmediğini belli etsede üzülüyordu biliyorum.
Her neyse umarım yarın güzel bi gün olur.