KADERİN İZİNDE

KAYIIIT, MOTOR!

Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Yastığımın altından telefonumu çekip çıkardım. Saat 10.15 di. Bir de mesaj gelmişti. Mutlu'dan:
"Günaydın kankaaaa :D" Deli kız ya. Günümün çoğu onunla geçiyor zaten bir de mesaj atıyor. Neyse, ne olursa olsun çok seviyorum Mutlu'yu.

Dışarıdan sesler geliyordu. Sanki birsürü insan vardı. Lavobaya doğru yürüdüm. Elimi yüzümü yıkadım. Pembe pijamalarımla vedalaştım. Üzerime açık renk kot bi pantolon ve turkuaz renginde sade bi tişört giydim. Saçlarımı da dağınık bi topuz yaptım. Evi dolaştım, kimsenin olmadığını farkedince ben de dışarı çıktım.

Uzakta olan kalabalığa balkondan baktım ancak ne olduğunu anlayamadım. Birkaç da araba vardı. Acaba biri mi bayılmıştı? Ya da ölmüş müydü? Titredim.

Saçma sapan düşüncelerimi aklımdan kovup yürümeye başladım. Biraz yürüyüşten sonra geldim. Bu da neydi böyle? Bütün köy buradaydı. Pek de gürültülüydü. Herkes birbiriyle konuşuyordu. Tanımadığım garip garip giyinmiş adamlar ve genç kızlar vardı. Koşuşturma içindeydiler. Kızların çoğu şort ve mini etek giymişti. Canlı canlı ilk kez görüyordum böyle garip insanları. Ah işte annem orada!

-Anneee!
Gürültüden duymamıştı bile. Belli ki o da şaşırmıştı bu duruma. Şaşkın şaşkın etrafı inceliyordu. Tekrar seslendim ince sesimle. Daha yüksek sesle:

-Anneeeee!
Sonunda. Başını bana çevirdi "Ne var" der gibi iki yana salladı ve ellerini açtı. Belli ki anlaşamayacaktık böyle. Küçük bi savaşın ardından insanları iterek annemin yanına gelebildim.

-Anne bunlar kim, ne yapıyorlar böyle?
-Film çekeceklermiş kızım.
-Ne filmi ya?
-Ben nerden bileyim?

Off şimdi çatlıycam meraktan. Gidip sorsam mı acaba şu kızlardan birine. Bunlar da çok havalı duruyor ya cevap vermezse? -‚-

-Niiil!
Bu Mutlu'nun sesiydi. Koşarak bana doğru geliyordu. Ve geldi. Meraklı gözlerle bana bakıyordu. Tam o konuşacaktı ki; ondan önce ben davrandım.

-Film çekmek için gelmişler kanka başka da bişey bilmiyorum.
- ...

Tanımadığım bi erkek sesi:
-Arkadaşlar hazır mıyız?
Başlarını yukarı aşağı salladılar. İşte hazırdılar. Çok merak ediyordum olacakları. Herkes yerini aldı.

Oluşan sessizliği sert ve kalın bir erkek sesi bozdu:
-Kayıııt, motor!

İşte çekim başladı. Ama ben arka taraflarda olduğum için duyamıyordum oyuncuların ne dediklerini. Sadece hareketlerini görebiliyordum. Mutlu da yanımda olduğu için benimle aynı kaderi paylaşıyordu. Çok şanslıyız -‚- .

Bi süre hareketlerini izledim fakat seslerini duymadığım için hiçbir şey anlayamıyordum ve çok sıkılmıştım bu durumdan. Mutlu da öyle gözüküyordu. Göz göze geldik.

-Gidelim mi ben çok sıkıldım? Sanki birşey düşünüyordu. Nereye bakıyordu o öyle?

-Mutluuu! Şşt kızım napıyosun ya nereye bakıyosun? Elimi gözlerinin önünde salladım dikkati dağılsın diye. Ancak o hala aynı yere bakıyordu. Eliyle baktığı yeri işaret etti. Dönüp baktım.

Erkek oyuncunun elinde bir silah vardı ve silahı kadın oyuncun kafasına doğru tutuyordu. Kadın oyuncu da gözlerini kapatmış öylece bekliyordu. Mutlu birden insanları iterek o tarafa doğru koşmaya başladı.

-Duur! Mutlu nereye? Dur diyorum sana!
- ...

Bende arkasından koşmaya başladım. Ne yaptığını sanıyordu bu böyle? O kadar hızlı koşuyordu ki, şu an yarışmada olsa kesin kazanırdı. Kesin. Sonunda yavaşlamaya başladı. Başladı ama yine hayırlı birşey yapacak gibi gözükmüyordu. O da ne? Ama bu kadarı fazlaydı gerçekten. Artık müdahale etmenin vakti gelmişti. Oyuncu adamın üzerine atlamak da ne demekti. Adam resmen yerle bir olmuştu. Herkes ayaklandı. Adamın elindeki silahı almıştı Mutlu. Amacına ulaşmıştı. Bende yanına vardım.

-Naptığını sanıyorsun sen gerizekalı?!
-Asıl sen napıyorsun bırak şu silahı elimden alma çabalarını. Adam az daha vuracaktı kızı.

Ah mutlu ahh! Şimdi anlaşıldı neden bunu yaptığın! Adamın, kızı gerçekten öldüreceğini sanmıştı. Bu yalnızca bi filmdi. Bu kız tam bi beyinsiz.

Yine bir aksiyon daha. Yaşlı sayılacak bi tipte adam bize doğru koşarak geliyordu. Ve bağırarak:

-Naptın kızım ya mahvettin herşeyi! Zaten güzel oynayamıyorlar bir de siz batırdınız!

Çok utandım ve adamın bize bağırdığı için sinirlendim. İçimden küfredip rahatladım. Bi an herkesin bize baktığını farkettim. Adam aniden sustu ve sanki içimden dediklerimi duymuş gibi bana çok dikkatli bir şekilde bakmaya başladı. Diğer arkadaşlarının da buraya gelmesi için ıslık çaldı.

Kısa süre içinde herkes başıma toplandı. Çok korktum bi an. Neden herkes başıma toplandı? Neden herkes bana bakıyordu? Noluyor ya???