Bavuluma eşyaları birer birer yerleştiriyordum. Uçağa nereden baksan 4-5 saat vardı. Ben de o zamana kadar biraz evde vakit geçiririm diye düşündüm.
Bu evden taşınacak olmama her ne kadar üzülsem de hayatta bazı şeylere mecbur bırakılabiliyordu insan. Bu da benim mecbur bırakıldığım durumlardan biriydi.
Annem, babamın bu kendini bilmez tavırları,ilgisizliği yüzünden tüm işini yurt dışına taşıyalı 3 ay kadar olmuştu.
Babamsa,işte onu en son ne zaman gördüğümü tam olarak hatırlamıyorum. Bu konuda bir kaybım olduğunu düşünmüyorum. Halimden gayet memnunum.
Ama annem bunu anlamıyor. Ben her ne kadar yanına gitmek istediğimi,onunla orada yaşayabileceğimi söylesem de o bunu reddediyor. Neymiş burada bir düzenim varmış. Bu şekilde düşünmesi beni gerçekten güldürüyor.
Ben de her ne kadar istemeden de olsa annem artık anneannemle yaşamam gerektiğini söylediğinde kabul ettim.
Zaten annem yeterince yorgun ve yıpranmıştı bir de ben onu üzüp,yormak istemiyordum. Bunları düşünerek geçirdiğim birkaç saatin ardından uçağa yetişmek için evden çıktım. Taksi kullanmayacaktım. Oldum olası sevmedim de zaten. Durakta havaalanı yönünde gidecek otobüsü beklemeye başladım.
***
Uçaktan inip,havaalanından çıktığımda etrafta bir taksi aramaya başladım. İşte bu da bir mecburiyetti.
Anneannem beni alabileceklerini söylese de ben adresi vermesinin yeterli olduğunu,kendim gelebileceğimi söyleyerek onu ikna ettim. Zaten dedemin beni gelip buradan almaktan çok mutlu olacağını düşünmüyordum.
En iyisi kimseyi zahmete sokmamaktı.
Bir taksi bulup bindikten sonra şoföre adresin yazılı olduğu kağıdı verdim.
Bahsedilen İstanbul trafiğine göre kısa sürede geleceğim yere varmıştık. Bavulumu da alıp taksiden indikten sonra artık yeni yaşama bir adım atmıştım bile.
Anneannemlerin üç katlı bir binada yaşadıklarını bilmiyordum. Ama yaşadıkları evi dedemin yaptığından haberim vardı. Güzel yapmıştı doğrusu.
Evi incelemeyi bırakıp kapısına yöneldim ve zili çalıp beklemeye koyuldum. Beni burada nelerin beklediğini gerçekten merak ediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Döngü
Teen FictionHer insan,yaşadığı hayatta bir takım şeylere mecbur bırakılabiliyordu ama tüm bu mecburiyetlerin arasında bizi diğer insanlardan farklı kılan tek şey bu mecburiyetlerle yaşadığımız döngüde yerimizi bulabilmek,kaybolmamaktı.
