GEÇMİŞ...

"Korku"

Uyandığımda odamda değildim. Kanepede yatıyordum üzerimde battaniye vardı. Kalkdım ortada bir masa vardı. Masanın üzerinde tepsi içinde ekmek arası domates peynir vardı. Odalardan birinden ses geldi. Ayağa kalkdım sesin kaynağına doğru gittim. Kapıdan bakdım. Arda yerdeki bardak parçalarını topluyordu. Beni görünce gözleri kocaman açıldı.

-Ahhh uyandırdım dimi sakarlığım tuttu. K.bakma iyi misin sen?
-Evet iyiyim ben buraya nasıl geldim?
-Hatırlamıyor musun?
-Hayır hatırlamıyorum! Ne oldu söyler misin?
-Dün gece kahramanlık yapmaya karar verdin yaa! Kızım sen mal mısın neden bilmediğin yere geliyosun ölmek mi istiyosun?
-Aaaa hatırlıyorum şimdi! Gelmeseydim seni döverek öldüreceklerdi! Heeee evet ölmek istiyorum dedim intihar edip günaha girmeyim nede olsa burda adam öldürüyolar kendimi öldürteyim dedim!!!
-Haa haa haa! Çok komik! Neyse hadi okula geç kalıcazz!
-Aaa annemler beni çok merak etmislerdir... Olamaz benim hemen gitmem lazım!!

Çantamı aldım ayakkabılarımı aldım ve koşarak eve gittim. Kapımın önünde birtane polis arabası vardı. Korkuyordum sanki başımdan aşşağı kaynar sular döküldü. Bacaklarım tutmaz oldu sanki zorla evin kapısına kadar gittim. Tüm cesaretimi topladım ve kapıyı çaldım. Kalbim yerinden çıkıcak gibi oldu.Kapıyı açan annem oldu. Beni görünce tüm gücüyle bana sarıldı. Gözlerine bakdığımda saatlerce ağlamakdan ve uykusuzlukdan şişmiş ve kızarmışdı. Babam ve murat da koşarak geldiler ve onlarada sarıldım.

-Ahh Bilgee nerelerdesin sen iyi misin? Nasıl korktum anlatamam!
-Özür dilerim anne çok özür dilerim! Bayılmışım yolda okuldan gelirken hastanede uyandım ve koşarak geldim.
-Sana bişi oldu diye çok korktum en çokda uğraşıcak kimse kalmadı diye üzüldüm.
-Kızımm canım benim neden aramadın bizi hastanedeyken?
-Kızınız geldiğine göre biz gidelim gözünüz aydın... İyi günlerr...
-Ahh kusura bakmayın memur bey sevinçden sizi unuttuk teşekkür ederiz...
-Önemli değil gayet normal böyle olmanız... Sende hoş geldin küçük hanım...

Memurlar gittiler. Oturduk konuşmaya başladık. İlk lafa giren babam oldu.

-Neden bayılmışsın? Neden aramadın bizi hastanedeyken hemen gelirdik.
-Uyandığımda sabah olmuşdu hemen buraya geldim. Bayilmam konusunda bisi demediler.Neyse okula gitmem lazım.
-Okul mu iyi misin sen okula gitme istersen?
-Yok annem ben iyiyim biseyim yok okula gideyim sıkıntı oluyo sonra konular.
-Peki o zaman sen bilirsain bisi olursa hemen bizi ara!
-Tamamm merak etmeyin iyiyim ben...

Kalkdim ve odama çıkdım. Yüzümü yıkadım ve saçımı topladım. Çantama ders kitaplarimi koydum ve aşşağı geri indim.Sırayla annemi,babamı ve elayı öpdüm. Murat her zamanki gibi benimle geliyordu. Evden çıkdık ama ne yaptığımı yada muratın yanımda yürürken ne saçmalıdığını bilmiyordum. Aklımda sadece o gece ordaki adamlar kimdi? Ne istiyorlardı? Tehlikede miydi? Onu bulabilirlermiydi? O kadar çok dalmışım ki neredeyse belediyenin açtığı çukura düşüyodum. Neyse ki Murat beni uyarmışdı onun o uyarısı beni o soru enkazının altından çıkarmışdı.

Kırtasiyenin önünde Muratla ayrıldık. Murat gider gitmez hızlı bir şekilde okula gittim. Okulun bahçe kapısının duvarının üzerine oturmuş biri vardı. Hada yaklaşınca o kişinin Arda olduğunu farkettim. Biraz daha yaklaşınca beni gördü ve ayağa kalkdı. Beni gördüğüne sevinmiş gibiydi. Hızlı adımlarla yanıma geldi.

-Ne oldu? Sen iyi misin? Annenler bişi dediler mi? Polis varmıydı? Her şeyi anlattın mı?
-Sakin ol ben iyiyim. Annemlere okuldan gelirken bayılmışım hastanede uyandım dedim. Evet polis vardı ama seni ve o adamları anlatmadım.
-Çok teşşekkür ederim. Ve üzgünüm dün olanlar için. Keşke hiç biri olmasaydı.
-Önemli değil şuan daha büyük sorunlarımız var! Onlar kimdi? Neden peşindeler? Tehlikede miyim?
-Onlar kim bilmiyorum sadece bana birini soruyolar sürekli?
-Kimi soruyolar? Tanıyor musun?
-Hayır tanımıyorum? Salih adında birini soruyolar sürekli? Bilmiyorum diyorum yalan söylüyosun diyolar!