Aşkına Eşkiya

5.♣Bölüm

Medyada Samira var⤴ bakabilirsiniz.

"Eşkiya mıdır? nedir ne yapmaya çalışıyordu.Emir vermelerinden belli kesin zengin züppesi Egemen Bey!"

Attığı mesajından sonra.Kendimi tehlikeye atmamak için sessiz adımlarla odamdan çıkmaya karar verdim.Karşımda eniştemi görünce vücudumda hissettiğim soğukluk tüylerimi ürpertti.Eniştem şaşkın gözlerle bana bakmayı sürdürdü "Sen,hala yatmadın mı? Ne işin var burada?" Parmaklarımla oynamayı bırakıp "Ş-şey ben su içmek için kalkmıştımda."

"Tamam pekâla zaten son günlerin iyi değerlendir."Diye cevap vermişti.Resmen yarama tuz basıyordu.Bilerek yapıyordu sırf canımı yakmak için.Eniştem yanımdan uzaklaştıktan sonra hızlı adımlarla apartmandan çıktım.

Egemen,arabasına yaslanmış ellerini birbirine sürterek ısınmaya çalışıyordu.Yanına yaklaştığımda kaşlarını çatarak gözlerini devirdi."Hiç gelmeseydin. Kolundan ,sürükleyerek getirsem daha az üşürdüm kaskatı kesildim burada. Diyerek gözlerini kaçırdı.Bu durum ne kadar sırıtmama sebep olsada kendimi toparlayıp cevap vermeye çalıştım. Cevap vermeme izin vermeden. Arabasına dönüp önüme bir kaç tane kutu attı "Her neyse al bunları hepsi senin köylü güzeli."Bu kutuları alıyorsun okulda olacak partiye katılıyorsun.

"Pardon da sen hangi şehrin eşkiyasısın?Tehdit etmeler, emir vermeler falan ayrıca o partiye katılacağımıda nerden çıkarıyorsun?"

"Seni,orada görebilmek için sabırsızlanıyorum.Köylü güzeli" Yüzüne sinsi bir gülümseme yerleştirerek hızlıca arabasına geçti.Ben daha olayı ve dediğini kavrayamadan gözden kaybaldu.

Kutuyu alıp içine bakmayı sürdürdüm.İçinde çok şık güzel bir elbise ve aynı şekilde gayet zarif bir ayakkabı vardı.Biraz yanında ise bir zarf ve zarfın içinde de bir kağıt vardı.Zarfın içini açıp kağıdı okumaya başladım. "Okulumuza Hoş Geldin Köylü Güzeli..!"Tekrar içine sıkıştırıp apartmana geri döndüm.Bu işin içinde bir şey vardı.Ve gitmemem gerekiyordu.Sonuçta o zengindi baba parasıyla büyümüş egosu kalıbına sığmayanlar içerisinde bayrak sallıyordu.Kaba ve merhametsizdi de aynı şekilde..

Egemen'den

Arabamı hızlıca garaja park edip,kapıya doğru ilerledim.Anahtarımla açtıktan sonra Melisa'nın koltukta uyumuş bir vaziyette buldum.Yanına yaklaştığımda çok yorgun olduğu yüzünden belliydi.Annem yine evde yoktu.Acaba hangi cehennemdeydi?yine.Hızlıca telefonumu cebimden çıkarıp aramaya başladım çaldı..çaldı ama yine açan olmadı.Melisa'ya dokunup "Hadi güzelim,kalk yatağına yat.Üşüyeceksin burada."Sersem gözlerle etrafı inceledikten sonra "Peki tamam gidiyorum.Zaten kafam kazan gibi ayrıca annem hala gelmedi mi?"

-"Hayır güzelim,gelir herhalde birazdan." Melisa kafasını olumlu anlamda salladıktan sonra merdivenlerden çıkmaya başladı.Gözden kaybolunca Yiğit'i aramaya karar verdim.Yiğit telefona cevap verince "İşte tamamdır.Bu köylü güzelini çöplüğüne geri gönderme zamanı gelmişti.Her şey konuştuğumuz gibi değil mi? Bi aksilik yoktur umarım?" Yiğit olumlu cevap verince telefonumu kapattım.

Odama çıkıp dinlenmeye başladım.Pencereden gelen ışık gözümü kamaştırıyordu .Hızlıca yerimden kalkıp ışığın olduğu tarfa pencereye doğru ilerledim.Siyah spor bir arabanın yaydığı far dışarıyı aydınlatıyordu.Biraz sonra gördüğüm görüntü karşısında kendime hakim olamadım.

2 Gün Sonra...

Samira'dan

Bu gün, belkide bu mutlu ve bir o kadar da hüzünlü hayatımı geride bırakıyordum.Ama içimde biriktirdiğim umudum asla tükenmemişti.Tükenmeyecektide.Bişeylere başlamak için bişeyleri geride bırakmak gerekiyor du.Keşke insan anılarınıda bi bavula koyup yanında götürebilse...

Teyzemin omuzuma dokunmasıyla kendime geldim.Hala çok üzgündü.Gözlerinde gördüğüm acı ne kadar kalbimi acıtsada gitmek zorundayım.Kollarını açıp sarılmamı bekliyordu.Karşılık verip sıkı sıkı sarıldım.Beni büyüten iyi yürekli kadına sımsıkı sarıldım.Valizimi aşağı indirdikten sonra son kez baktım.Büyüdüğüm eve son kez..

Dışarı çıkıp valizimi arabanın bagajına yerleştirdim.Eniştem direksiyona geçip binmemi bekliyordu.Teyzeme el sallayıp arabanın arka koltuğuna yerleştim.Yavaş ,yavaş evden uzaklaştıktan sonra eniştem; "Yine dört ayak üstüne düştün kız."diyerek laflarıyla iğnelemeye çalıştı.Gözlerimde canlandırdım.Hayatımda olup bitenleri tek tek analiz ettim beynimde.Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Yaklaşık 10 dakika sonra arabadan çıkıp boyaları eskimiş,orta büyüklükte bahçesi olan yurda baktım.Bagajdan valizimi aldıktan sonra ilk adımlarımı atmaya başladım.Adımlarımı hızlandırıp yurda girdim.Benimle karşılaşan bir çift mavi gözle karşılaştım.Gülümsedim ama karşılık vermeden çekinik bir şekilde yanımdan uzaklaştı.Biraz daha ilerledikten sonra odalar,odaların üzerinde numaralar ve isimler yazıyordu.Kendi ismimi görünce içeriye geçtim.Tanımadığım bir çok kız vardı şaşkın bakışlarla beni süzüyorlardı.Valizimi pencereye yakın bir yere koyarak yeni yatağımın üzerinde oturmaya başladım.Biraz önce yanımdan hızla geçen kızın kendi yatağına geçtiğini fark ettim.Kitabını açıp okumaya başladığında Yanına gelip "Merhaba ben Samira istersen arkadaş olabiliriz."diyerek elimi uzattım.O da gözlerini kitabından ayırıp "N-neden b-burdasın?"demişti.Kelimeler boğazıma düğümleniyor konuşamıyordum.Verecek cevabım da yoktu zaten.Ne diyecektim ki zaten annem ve babam beni terk etti.Bende eniştemin isteği üzerine buraya mı geldim diyecektim.Tam bir saçmalık

Benden cevap alamayınca tekrar gözlerini kitabına kaydırdı.Bende kalkmam gerektiğini anlayıp hareketlenmeye başladım.Bileğimde hissettiğim doku ile tekrar gözlerimiz buluştu.Yüzüne sıcak bir gülümseme yerleştirip "Bende D-Deniz."dedi kekeleyerek."Neden kekeliyorsun?"Sorumun karşılığında "H-heyecanlanmadığım ve k-kormadığım s-sürece pek f-fazla kekelemiyorum.Diyerek kafamda oluşan soru işaretini kaldırmıştı.

Biraz vakit geçirdikten sonra.Yaşlı bir o kadar da çatık kaşlı kadının odaya girmesiyle bütün dikkatler oraya toplanmıştı."Hadi kalkın yemek hazır."Odadaki kızlar olumlu anlamda baaşını sallayıp teker teker kalkıyorlardı."Deniz'de bana dönerek "H-hadi b-bizde g-gidelim.İ-isteren s-sen de gel s-sonuçta artık buradasın a-allışsan iyi olur s-senin için."

Haklıydı.Ama aç değildim.O yüzden gitmemeye karar verdim.Odada sadece ben kalınca düşünmeye başladım.Belkide bu gün Sonun Başlangıcıydı..