Behind the directions - One Direction {DUTCH FANFIC}

-01- It's beginning

'Amber!' Nina schreeuwde me wakker. 'Ambertje!' Ik legde mijn kussen over me heen. 'Wake up, het nieuwe schooljaar is begonnen! Wat betekent dat we weer lekker kunnen kloten, en de school kunnen saboteren.' zei Nina, terwijl ze het kussen uit mijn handen trok. Dat was dus Nina, mijn beste vriendin. We zaten allebei in de vierde, maar waren pas vriendinnen geworden in de derde. We bleken veel dingen gemeen te hebben. We hadden allebei een hekel aan school, waren luidruchtig, en waren obsessed met One Direction. De lessen op school konden ons weinig schelen, en waren vooral gevuld met het kijken naar filmpjes van onze idolen. En niet alle leraren konden dit waarderen. Ondanks dat, overleefden we elk jaar weer op onze suffe school, het Bartemius college. De meeste kinderen keken tegen mij en Nina op. Vooral tegen Nina, zij was de brutaalste, en durfde het meest.

'Kunnen ze ons nou niet een keer uitval gunnen?' zei Nina terwijl ze een hap van haar broodje nam. 'Blijkbaar niet.' zei ik. Mijn moeder, ook wel Alice genoemd, kwam aan de ontbijttafel zitten. 'Lekker geslapen, dames?' vroeg ze. 'Wat je slapen kunt noemen, haha.' lachtte Nina. 'Filmpjes van One Direction gekeken?' vroeg mijn moeder terwijl ze haar wenkbrauwen optrok. 'Nee, joh.' zeiden Nina en ik sarcastisch, waar op mijn moeder lachtte en met haar ogen rolde. 'Typisch.' Mijn moeder wist van mijn slechte motivatie op school, maar ze zei altijd dat het mijn eigen verantwoordelijkheid was, aangezien ik nu 16 was.  

Nina was al bijna 17. Ze logeerde steeds vaker bij ons, aangezien ze het niet kon vinden met haar stiefvader. En liet die stiefvader nou toevallig een leraar zijn. Zijn naam was men. Groeven, en we mochten hem natuurlijk niet. Nina's moeder maakte zich wel zorgen, en hoopte dat Nina en haar stiefvader er uit zouden komen op een dag. Volgens Nina zou dit nooit gebeuren. Ze was gelukkig met hoe ze nu leefde. 

'Nou, klaar om naar school te gaan?' 'Nee, haha.' 

We ruimden onze borden op, en trokken onze jassen aan.

Op school aangekomen, zetten we onze fietsen in het fietsenrek, en liepen naar ons vaste vriendengroepje. Gek genoeg was dat vriendengroepje onze hele klas. We konden allemaal goed met elkaar overweg, en stonden dan ook bekend als de luidruchtigste klas van de hele school. Na wat bijgepraat te hebben, luidde het irritantste geluid ever. De schoolbel.. We liepen met zijn allen sjokkend naar binnen, op weg naar de les. Voor mij zou die les weer bestaan uit One Direction.