Kalbim Sende

Gülümse

MEDYADA İRİS VAR ARKADAŞLAR

Bugün kızlar gelecekti fakat ben sabah geç kaldığım için hiçbir hazırlık yapamamıştım.Ama kalktığımda kahvaltının hazır olduğunu gördüm.Canım babam söz verdiği gibi hazırlamıştı kahvaltıyı.Koşarak babamı öptükten sonra hızla kahvaltımı yaptım.Çünkü bizim kızlar biraz erken gelirdi.Hemen pastaneye gidip birşeyler almam lazımdı.Örneğin sigara böreği.Çünkü biz ona bayılırdık.Babamdan bir miktar para aldıktan sonra koşarak evden çıkıp yiyecek bir şeyler alıp eve geri döndüğümde kızlar çoktan gelmişlerdi.Yazın neler yaptığımızı konuştuk biraz.Yeliz yeni biriyle tanışmıştı Işıl ise hala yalnızdı.Ama olsun biz birbirimize yeteriz erkek neymiş falan diye kendimizi avuturken içeri birden abim girdi.Konuşmaya dahil olduktan sonra kendini hala dün için suçladığını farkettim.Dışarı çıkalım mı diye bir teklif sunduğunda düşünmeden kabul ettik.Ben üstümü değiştirip salona geldiğimde çoktan çıkmış olduklarını farkettim ve koşarak yetişmeye çalıştım.Arkalarına geldiğimde koşarak abimin sırtına atladım.Küçükken de böyle yapardım çok eğlenceliydi.Onun sırtında ne kadar gittim bilmiyorum ama kafeye ulaştığımızda inmek zorunda kalmıştım.Kafeden içeri girdiğimizde soğuk havayla karşılaştım ve bu harika birşeydi.Bu sıcakta çok iyi gelmişti.Masamıza oturduğumda bu kadarı da olmaz demiştim.Çünkü ben her Allahın günü Gökmen ile karşılaşmak zorunda mıydım?Ama sonuçta arkadaş olmak istediğini söylemişti.Çok da garipsememiştim çünkü cana yakın biriydim.Masaya doğru gülümsediğimde kafasını çevirmişti.Aslında biraz bozulmuştum ama umursamadan masadaki sohbete döndüm.Hafta sonu ne yapacağımızla ilgili konuşuyorlardı.Abim kolunu omzuma atıp çektiğinde sanırsam karşı masadaki erkeklerden kıskanmıştı.Haklıydı da.Yiyecek gibi bakıyorlardı bizim masaya.Abime döndüğümde sinirli bakışlarını karşı masaya atıyordu.Ve çocuklar hala bakışlarını çekmemişlerdi bizde.Abim ayağa kalktığında bir sorun çıkacağını anladım ve kolundan tuttum ama karşı masaya doğru dönerek

''-Bir sorun mu var birader?'' dedi abim sinirli bir şekilde.Eğer kavga çıksaydı abim kesinlikle dayak yerdi.Çünkü onlar 4 kişiydi ama abim tekti.Karşı masadan cevap ise fazla gecikmemişti.

''-Olmasını mı isterdin''dedi masadaki çocuk.Bunu ukala bir biçimde söylemesi ve ardından kahkaha atması abimin daha da sinirlerini bozdu.Artık tüm kafe bizim masaya doğru bakıyordu.Abimin kollarındaki kasların gerildiğini farkettiğim zaman kendini zor tuttuğunu anladım.Gökmen'de dikkatli bir şekilde bizim masaya doğru bakıyordu.Abim dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.

''-Olmamasını isterdim.Çünkü eğer olursa bu sizin için iyi olmaz.''

Karşı masa umursamaz bir şekilde bize bakarken abime karşılık vermekte gecikmedi.

''-Yanındakini paylaşırsak bir sorunumuz olmaz.''deyip arsızca bir teklif sunduğunda abim masadan bir ok gibi fırladı karşısındaki çocuğun yakasına yapıştı.

''-Bana bak piç kurusu.Sen kimin yanında kime sarkıyorsun lan.''diye bağırdığında abimin ilk defa küfür ettiğini duymuştum.Masadaki diğer çocuklar abimin üzerine yürüyünce korkudan abimin yanına koşup geri çekmeye çalıştım.

''-Bence yanındaki sarışının sözünü dinle geri çekil.''diyince abim daha da sinirlendi.

''-Abi hadi gel gidelim boşver.'' derken sesim yalvarır gibi çıkmıştı ama duyulacak tondaydı.

''-Bak bu güzellik kardeşinmiş bence onu dinle ve yol al.Biz 4 kişiyiz ve sen tek kişisin.Seni döverken nasıl zevk alacağımızı anlatamam.''

''-Yanlış tahmin.Biz 6 kişiyiz siz 4 kişisiniz ve siz şimdi yol almazsanız sizi döverken aldığımız zevki roman yapar satarız.''diyen kişiye döndüğümde Gökmen olduğunu farkettim.Ve arkasında az önce aynı masada oturduğu 4 çocuk vardı.O ukala çocuklar masaya parayı bıraktıktan sonra çekip gittiler.Abim Gökmen'e doğru döndü.