KATİL

Bölüm 1

Okuldan eve geldiğimde yorgunluktan ölüyordum. Kapıyı sessizce kapatıp üst kattaki odama çıktım tabi sessiz adımlarla çünkü üvey babama görünmek istemiyordum üstümü hızlıca değiştirdim sonra ılık bir duşa girdim. Pijamalarımı giyip yatağımın yanındaki pencerenin önüne oturdum , kitap okumaya başladım. Arada bir pencereden sessiz ve karanlık sokağa bakıyordum. Karşı evde okuldaki en yakın arkadaşım Ece oturuyordu , bugün babaannelerinde kalacaktı. Bazen gözüm oraya kayıyordu. Sonra Ece'nin babası Adnan amca arabasıyla garaja girdi.Hızlı bir şekilde eve girdi, yüzünde çözemediğim bir ifade vardı. Pencereden evlerinin içini görebiliyordum ama yarısı perdeyle örtülmüştü. Ayaklarını ve bacaklarını görebiliyordum , evleri gözetlemek pek huyum değil ama Adnan amcanın davranışları dikkatimi çekmişti. Çünkü Adnan amca eğlenceli ve esprili bir adamdı. Sonra birden topuklu ayakkabılı biri ki muhtemelen bu Hale teyze olmalıydı. Salonun ortasına doğru gitti. Adnan amca kunduralarıyla Hale teyzeye doğru yürüdü. Hale teyze geri geri giderek sırtını duvara yasladı , sonra birden yere yığılıverdi. Yüzünü pek göremiyordum , bayıldı mı acaba diye düşünerek doğruldum. Adnan amca pencereye yaklaştı , perdeyi açtı ve etrafa bakınmaya başladı. O an elindeki silahı gördüm. Gözlerim fal taşı gibi açılmış Adnan amcaya bakıyordum. Pencereden beni gördü, simdi suratındaki ifadeyi görebiliyordum. Saf öfke. Gözlerimin içine bakarak işaret parmağını sağa ve sola doğru sallayarak dudaklarına götürdü, perdeyi kapattı. Ben mi? ben yere yığılmış şoku atlatmaya çalışıyordum. Ellerim titriyor başım dönüyordu, kan beni hep tutardı ve hergün hayatımda biri ölmüyordu. Bacaklarım titreyerek banyoya girmeye çalışırken elektrikler kesildi yere yığıldım, hızlı hızlı nefes alıyordum. Karanlıktan ölümüne korkardım. Titremem üç katına çıktı , nefes almam zorlaştı, karanlık sanki etrafımı sarıyordu ,gözlerimi sıkıca yumdum. Ayağa kalkmayı son güçle denedim ama kalktığım zaman sert bir yere çarptım ve kendimi yerde buldum. Bayılmadan önce son gördüğüm şey yine karanlıktı. Uyandığımda sanki başım çatlayacak gibiydi, odadaki kokuyla hastanede olduğumu anladım, doğrulmaya çalışırken başım yine dönmeye başlayınca başımı yastığa koydum. Annem sandalyede başını koymuş uyuyordu , benim doğrulurken çıkardığım sesle uyandı.

" Ah Gece bizi çok endişelendirdin. Çok korktum kızım , nasılsın hemşireyi çağırayım mi? "

Evet karanlıktan korkmama karşın adım Gece idi. Ne kadar ironik!

" Hayır anne gerek yok iyiyim. Cidden. "

" Ne oldu kızım eve geldiğimde baban uyuyordu, sana seslendim ama sen duymadın. Odana geldiğimde bayılmıştın. "

" Babam değil anne AHMET AMCA . Odama çıktım elektrikler kesildi, biliyorsun karanlıktan korkuyorum. Telaşlandım telefonumu ararken kafamı bir şeye çarptım sonra düşüp bayılmışım. "

Ahmet amcayı vurgulayarak söylemiştim. Bir aile olmamızı istiyordu. Babam küçükken öldüğü için baba hasretini çok çekiyordum. Bunu biliyordu o da kendince Ahmet amcaya baban diye hitap ediyordu. Ama gerçeği hiç de kolaylaştırmıyor. Sonra jeton yeni düşmüşcesine Hale teyzenin ölümü aklıma geldi ,anneme yalan söylemiştim ve Hale teyzeyi Adnan amca öldürmüştü. Tenim renkten renge girmiş olacak ki annem telaşla bana bakarak.

" Kızım ne oldu bir sorun mu var , teninin rengi değişti. "

" Yok anne önemli değil hadi eve gidelim. "

" Tamam hemşireyi çağırayım tedavi etsin gidelim. "

Başımı salladım çünkü konuşamıyordum. Annem odadan çıkınca derin bir soluk alıp ağlamaya başladım. Gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım. Ece'nin annesi ölmüştü ve bunu babası yapmıştı. Arkadaşımın canı ne kadar sıkkındır şimdi. Annesine çok düşkün biriydi ona destek olmalıydım ama benim de onun kadar desteğe ihtiyacım vardı. Bir an annem gelince ona anlatmayı düşündüm ama sonra işaret parmağı dudağında bana bakan sinirli gözleri aklıma geldi , vazgeçtim. Yanaklarımdaki yaşları silip doğruldum. Biraz kendime gelince yataktan kalktım , annem odaya gelip gidebileceğimizi söyledi. Başımla onaylayarak odadan çıktım. Bir taksiye atlayıp eve gittik , taksiden inince istemsizce gözüm Ecegilin evine kaydı. Olay yeri inceleme ve polisler evin etrafını sarmıştı. Annem o tarafa baktığımı görünce üzgün bir sesle konuştu.

" Kızım Hale hanım silahla vurularak öldürülmüş. Eve hırsız girmiş Hale hanıma saldırmış. Adnan bey eve geldiğinde karısını öyle görünce yıkıldı adamcağız. Allah rahmet eylesin. "

Ben sadece şaşkınlıkla annemi dinleyip eve doğru yürüdüm. Eve hırsız girmiş demek! Adamcağız çok üzgünmüş demek! Ah şu anda üzüntüden yıkılan kişi Adnan bey değil benim arkadaşım Ece. Odama çıkar çıkmaz duşa girdim. Biraz rahatlayınca mutfağa gidip bir şeyler atıştırdım. Yarın ilk işim Ece'nin yanına gitmek olacaktı.

Alarmın sesiyle kalktım, elimi yüzümü yıkayıp üstümü giydim. Okula gitmeye hazırdım. Evden dışarı çıktığımda Ece ve Adnan amcayla karşılaştım. Ece çok kötüydü hemen onun yanına gidip sarıldım. Tabi bu sırada Adnan amca bana ters ters bakıyordu , korkmadığımı söyleyemem. Sonra Ece Adnan amcaya doğru yönelerek konuştu.

" Baba biz Gece ile biraz yürüyeceğiz "

" Tamam kızım dikkatli olun tamam mı ? "

Eceyle yürümeye başladık. Ece çok kötüydü ve bu halde ders dinleyemezdi.

" Bak ne dicem , bugün okula gitmeyelim. Hem biraz kafa dinleriz ne dersin? "

Ece başıyla onaylayarak " Olur. " dedi.

Bir yerde oturduk ve konuşmaya başladım.

" Ece biliyorum şu an çok kötüsün arkadaşım ama üzülme hepsi geçecek. "

" Geçecek mi ? Benim hayatta en çok değer verdiğim , her zaman yanımda olan ve çok sevdiğim biri gitti. Ben şimdi ne yapıcağım Gece? "

Ona annesini babasının öldürdüğünü söyleyemezdim. Annesini kaybetmişti ve babasını da kaybetmesini istemiyordum. Polise söylersem hemen hapise atarlardı.
Nerdeyse akşam olmuştu ve annem okula gitmediğimizi bilmiyordu. Ece ile eve gittik o kendi evlerine girdi bende tam giriyordum ki annem sinirli bir suratla bana bakıyordu.

" Okuldan arayıp Ece ve senin okula gitmediğinizi söylediler. Umarım buna verecek mantıklı bir açıklaman vardır küçük hanım ? "

" Iıı şeyy Ece çok kötüydü ve onun bu halde ders dinleyebileceğini sanmıyordum, bende biraz gezelim dedim. "

"Ah kızım bana niye haber vermedin? Çok merak ettim."

" Unutmuşum anne, özür dilerim. "

" Bir daha haber ver kızım "

" Tamam anne "

Odama çıktım. Üstümü değiştirdim. Yemek hazırdı yemek yedik Ahmet amca

" Bir daha bizden habersiz bir yere gitme bak merak ettik." Dedi.

Bende " Tamam " dedim.

Aslında Ahmet amcayı severdim çok iyi bir insandı ama doğruyu söylemek gerekirse ona baba demek gelmiyordu içimden. Her neyse odama çıkıp biraz dinlendim. Dünkü cinayet gözümün önünden gitmiyordu ne yapmalıyım bilmiyordum. Bu sırada annem ve Ahmet amca aşağıda benimle ilgili konuşuyordu sanırım, sesleri yukarı geliyordu, merdivenlerden sessizce inip onlara gözükmeden dinlemeye başladım.

" Gece bu günlerde çok garip davranmaya başladı. Sence de öyle değil mi? " dedi annem.

Ahmet amca yanıt verdi:

" Evet, bunu bende farkettim bir psikoloğa gitmesi gerek. Karanlıktan korkuyor. Bunun saçma bir korku olduğunu anlamalı. Bir yere çarpıp bayılmış, başına daha kötü bir şey gelebilirdi."

"Bunu asla kabul etmez , onun deli olduğunu düşündüğümüzü sanacak"

"Bilmiyorum, ama bir psikolog şart."

Evet arkadaşlar birinci bölümün sonuna geldik bu benim ilk kitabım vote ve yorum gelirse tekrar ikinci bölümü yazmaya başlıyacağım iyi okumalaar :D