KATİL

Bölüm 2

Duyduklarım karşısında sinirden titremeye başladım. Sırf karanlık korkum yüzünden pskiyatriye falan gitmem. Herkes korkar karanlıktan bu gayet normal bir şey. Merdivenlerin yarısını hızlıca inerek annemgilin karşısına dikildim.

" Pskiyatri yada psikolağa gitmiyeceğim. Siz bana sormadan neler yapıyorsunuz. "

Annem ve Ahmet Amca bir anda karşılarına çıktığım için afallasalarda annem kendini toplayıp konuşmaya başladı.

" Kızım sen bizimi dinliyordun? Çok ayıp. Korkun yüzünden bayılmıştın başına daha kötü bir şey gelebilirdi. Ya merdivenden düşseydin. Aynayı kırıp bir yerini kesseydin. Biz seni düşünüyoruz. "

" Hayır düşünmüyorsunuz. Abartmayın sadece bayıldım. Ve Piskoloğa G-İ-T-M-E-Y-E-C-E-Ğ-İ-M! "

Annemin vereceği cevabı beklemeden merdivenleri indim hızla çıktım. Odama girip kapıyı kitledim. Bana sormadan kararlar vermeleri çok kötü değilmiş gibi bu fikri ortaya atan Ahmet Amca' nın olması kalbimi kırmıştı. Annemgile olanları anlatsam ortalık karışacaktı. Ece babasından ayrılacaktı. Ama annesini öldüren bir babayı kim severki? Off kafam çok karışık bir şekilde duşa girdim. Duşa girmek her zaman beni rahatlatırdı. Ama nedense bu kez işe yaramadı. Duştan çıktıktan sonra pijamalarımı giyip yatağıma oturdum. Telefonumun sesiyle irkilerek doğruldum. Bir mesajım vardı. Hemen baktım.

0546*******
Hemen şimdi Ecegile geliyorsun.

Çok saçma bir mesajdı. Ecegilde ne yapacaktım. Tabi ya Adnan Amca beni çağırıyordu. Numara bir yerden tanıdık gelmişti. Hemen odadan çıkıp koridordaki sehpanın çekmecesindeki telefon defterini çıkardım. Ve Adnan Amca' nın numarasına baktım. Evet aynı numara. Onun katil olduğunu bildiğimi tabikide biliyordu. Şimdi bitmiştim. Piskologla uğraştığım, bir cinayeti gizlediğim yetmezmiş gibi birde Adnan Amcayla görüşecektim. Korkudan 3,5 atmış bir halde odada volta atarken ikinci bir mesaj sesi duydum. Hemen açıp okudum.

0546*******
Sen gelmezsen ben gelirim küçük fare hemde silahımla.

Oha! Adam resmen beni öldürmekle tehdit ediyor. Tırnaklarımı kemirmeye başladım. Ve hızlı bir şekilde geleceğimi mesaj attım.
Üzerimi değiştirdim. Merdivenleri inip ev halkına bağırarak seslendim.

" Ece biraz üzgünmüş yanına gidip geleceğim."

Annemin içerden " Ah ah kızın hali çok kötüydü. Arkadaşına destek ol." gibi cümlelerini duyunca evden çıktım. Şuanda Ahmet Amca' nın izin verip vermemesi umrumda değildi. Ona kalbim çok kırıktı. Kaldırıma geçtiğimde etrafıma baktım. Hava kararmıştı. Sanki izleniyor olduğuma dair hisler vardı içimde. Karşı kaldırıma koşarak geçtim ve zili çaldım. Adnan Amcayla hemen görüşüp yatağıma girip her şeyin kabus olduğunu anlayıp uyanmaya ihtiyacım vardı.

Ama malesef herşey gerçekmiş. Adnan amca kapıyı açtı ve "içeri gel" dedi. Suratında hala kızgın bir ifade vardı. Önceden bana hep gülümserdi şimdi ne olduğunu bilmiyordum. Çok garipti. İçeri girip oturdum. Çok korkuyordum. Sanırım o an korkudan ölebilirdim. Kalbim çok hızlı atıyordu. Bu arada Adnan amca konuşmaya başlamıştı.

"Bu olaydan kimsenin haberi olmayacak eğer birinden duyarsam seni o an öldürürüm. Tamam mı? "

Ben titrek bir sesle "Tamam" dedim.

" Şimdi Ece'nin yanına çıkmak istiyorsan çıkabilirsin" dedi.

Ben korkudan ne diyeceğimi bilmiyordum ve hiç bişey demeden Ece'nin yanına çıktım. Ece beni gördüğünde şaşırdı.

" Aa Gece hoşgeldin. Geleceğinden haberim yoktu. " dedi.

" Benimde yoktu " dedim gülerek.

O da güldü. Biraz oturdum konuştuk. Sonra ben eve gitmek için dışarı çıktım. Kapının önünde Ece ile vedalaştıktan sonra kaldırıma doğru yürüdüm. Düşünceli bir şekilde karşıya geçerken ani bir fren ve gözümü kamaştıran bir ışıkla kendimi yerde buldum. Hissettiğim acıyla doğrulmaya çalışırken yanımda biri belirdi. Gözlerimi kapatmadan önce gördüğüm son şey arabanın gidişiydi.

Uyandığımda her tarafım ağrıyordu. Hareket edecek halim bile yoktu. Odaya bakmak sonradan aklıma geldi. Annem sandalyeye oturmuş uyuyordu. Çok kötü görünüyordu. Gözaltları morarmış, teni soluk gözüküyordu. Titrek bir nefesle konuştum.

" Anne. "

Annem irkilerek uyandı. Gözlerini hızlıca açtı. Beni gördüğü an gözleri dolmaya başladı.

" Kızımm. Gecemm. Uyandın. Allahım çok şükür. "

Bana doğru gelip sımsıkı sarıldı. Kaburgalarım biraz sızlasada bende ona sarıldım. Anlımdan öpüp saçlarımı okşadı. Sonra yerine oturup beni büyük bir özlemle süzdü.

" Anne bana noldu. Bir sorun mu var? "

" Kızım sen neden burda olduğunu hatırlamıyor musun? "

Biraz düşündüm. Tabi ya Ecegilden çıkıp karşı kaldırıma geçerken araba çarptı. Evet bana araba çarpmıştı. Hatta yanıma kadar gelip tekrar arabaya binip arkasına bakmadan gitmişti. Anneme bunları anlattım.

" Kızım sen bir aydır komadaydın. Doktor Bey' i çağırayım. "

Dedi ve odadan çıktı. Donmuş bir şekilde duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum. Komodaydım, bir aydır. Bir ay öylece uyumuştum. Annem bir aydır uyanmamı bekliyordu. Düşüncelerimi içeriye giren doktor ve annem böldü. Yerimden doğruldum. Doktor bana sorular sordu, tedavimi yaptı ve gitti. Bende bir aydır kaçırdığım şeyleri düşündüm. Son sınavlar, şu anda tatilde olmam lazımdı ama son sınavlara girmedim. Çok fazla çalışmasamda notlarıma dikkat eden bir öğrenciydim. Anneme sordum. Bana bir hafta sonra son sınavlara gireceğimi söyledi. Başımı sallamakla yetindim. Ahmet Amca' nın odada olmaması gözümden kaçmamıştı. Tam o anda Ahmet Amca geldi.

" Uyandığını duyar duymaz işten hemen geldim. Nasılsın Gece? "

Gelip bana sarıldı. Sarılmasına karşılık verdim. Ama piskolog konusunu hala unutamamıştım. Bugünde hastanede kaldım. Yarın sabah tedavilerin ardından eve geldim. Annem yatağımı salona kurdu. Ayaklarım baya uyuşmuştu. Merdivenleri in çık yapamayacaktım. Yatağıma uzandım. Kaburgalarım çatlamıştı. Kafamdan aldığım darbeyle komaya girmiştim. Bana kimin çarptığını bulamamışlar. Adnan Amca' nın tehditleri aklıma gelince kimin yaptığını tahmin edebiliyordum. Bir ara geçmiş olsuna Ece geldi. Derslerden falan bahsetti. Haftaya gireceğim sınavların konusunu verdi. Biraz oturdu ve gitti. Sıkıntıdan patlamak üzereydim. Annem saat başı ağzıma bir şeyler tıkıyordu. Ahmet Amca bir şey isteyip istemediğimi soruyordu. Şımartılmak güzeldi ama bir yere kadar. Sıkmaya başlamıştı beni. Bir kaç saat uyudum. Uyandığımda telefonumda mesaj vardı. Geçmiş olsun dilekleri olan mesajlar olacağını düşündüm ama sıkıntıdan okudum. Kimin gönderdiğini görünce telefon elimden düşecekti.

Adnan Amca
Küçük bir fare olmana rağmen kapanımdan kurtuldun. Sakın yanlış bir şey yapma. Daha kötüleri başına gelebilir.

Elim titrerken zor da olsa mesajı sildim. Annem bazen telefonumla uğraşırdı. Görmesini istemezdim. Battaniyeyi kafama kadar çekip tekrar uyumaya çalıştım.

Uyandığımda akşam olmuştu. Annem ve Ahmet Amca yemek yiyordu. Annem uyandığımı görünce masadan kalkıp yanıma geldi.

" Kızım günaydın. Seni uyandıracaktık ama uyuyordun. Uyandırmak istemedik. Sanada hemen hazırlıyorum. "

Annem yatakta yemek yememe asla izin vermezdi. Bu koma işi sıkıştığım zaman çok işe yarayacaktı anlaşılan. Gülümseyerek başımı sallamakla yetindim. Gün boyunca bir şeyler yemiştim ama yinede acıkmıştım. İştahla yemeğimi yedikten sonra gireceğim derslerin konularını inceledim. Sonra tekrar uyudum. Bir aydır uyumama rağmen uykuya doyamamıştım.

Stresli bir sınav haftasından sonra kendimi yatağıma attım. An itibariyla tatildeydim. Bir haftada toparlanıp kendime gelmiştim. Ani hareketlerden kaçınıyordum ama çok daha iyiydim. Piskolog konusu şimdilik kapanmıştı. Fakat tekrar açılacağından emindim.