Chapter 41

10.9K 225 12
                                    

'Demoniese'

=======

Why the hell's my father's house so dark? Most of the lights are off. Yun agad ang napansin ko pagkakita ko pa lang sa bahay galing sa labas ng gate. Pasado alas nuwebe na pero konti lang ang nakabukas na ilaw sa loob. I went outside the car with Fred. Hindi pa yata ako napansin ng gwardiya kaya hindi man lang binuksan ang gate.

Fred pressed the doorbell. Ilang ulit pa niya itong pinidot bago may sumagot.

"Sino po sila?" tinig ng lalaki iyon, pero hindi ko iyon makilala. Did they change the guards?

"Si Fred po, manong buksan niyo ang gate. Nandito si Miss--"

"Pasensya na po, bawal po ang bisita ngayon, bumalik na lang po kayo sa susunod." Pagtataboy niya samin.

"Who the fuck are you to shoo me away in my own house? Open this gate now!" gigil na wika ko.

"S-sorry po talaga ma'am, sabi po ni Senyora Celina, walang papasukin basta hindi namin kilala."

"What the hell!" I gritted my teeth to ease my anger. Si Fred na ang kumausap sa gwardiya nang makita niyang nagpupuyos na ako sa galit.

"Manong, si Miss Reese Davila ang kinakausap mo, nag-iisang anak ni Sir Clark. Buksan mo na yan."

"P-po?"

"Isa, open this damn gate now!" sigaw ko roon mismo sa doorbell with it's voice detach. Bumukas ang malaking gate, hindi na ako nag-abalang bumalik sa sasakyan at nilakad nalang ang papasok sa gate. Nakita ko ang gwardiya sa gilid ng control room ng gate. "You're fired!" And I continued my way towards the house living the poor man dumbfounded, I even heard Fred saying 'Ginalit mo pa kasi manong eh, hayan natanggal ka pa tuloy' Tss. I don't even know him.

Nang makapasok ako sa bahay ay wala ni isang tao ang sumalubong sakin. Wala sina Manang Erna, Manong Ricky at ang ibang kasambahay.

"Fred, nasaan ang mga tao dito?" tanong ko sa kanya na nasa likuran ko.

"Ang sabi ng gwardiya, umalis daw ang mag-ina kanina. Ang mga kasambahay naman ay pinauwi ni Celina sa kani-kanilang mga bahay. They're not stay in anymore, matagal na raw."

What the heck?

"Where's my Dad?"

"Nandito siya." Holy fuck! I hurriedly went upstairs and look for my father. He's not in his room. Isa-isa kong binuksan lahat ng kwarto kasama si Fred but my father's not anywhere.

"Miss." tawag sakin ni Fred and saw him opening the room--my mother's room. "He's here."

I saw my father lying peacefully in my mother's bed--their bed. Naninikip ang dibdib ko ng makita kung gaano nahulog ang katawan nito. Pumayat ng husto ang ama ko, nanglalalim ang mga mata dahil sa payat. He doesn't look like my Father anymore, my Papa King! What the hell happened to him? At bakit iniwan nila ang Papa na mag-isa dito gayong may sakit pala siya? What the fucking hell is happening in here?

"Fred, sunduin mo lahat ng kasambahay." agad itong umalis. I sat beside my father and hold his thin hands, the hands that always hugs and tickles me when I was little.

"I'm sorry Papa. I am sorry for leaving you." I cried hard. My father's situation is a painful sight. Ang sakit makitang ganito ang kalagayan niya.

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa tabi ni Papa habang nakayuko.

Kinaumagahan naramdaman kong may humahaplos sa buhok ko.

Pleasuring The Hottest JerkTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon