Κεφάλαιο 2

65 11 18
                                    

Είχα ήδη σκεφτεί την έκφραση της μητέρας μου όταν θα μάθαινε τα «νέα».

«Έτοιμη;» ρώτησε ο Μανώλης.

«Πανέτοιμη!» του απάντησα και ένωσα τα χέρια μας. Και εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται η μητέρα μου.

«Τι λένε τα παιδιά μου;»

«Εεμμ... Κυρία Άννα, θα θέλαμε να σας ανακοινώσουμε κάτι.» είπε ο Μανώλης.

«Τι έγινε, παιδί μου; Σε πήρανε στον στρατό; Ααα το παιδί μου φεευγειιι... Μεγάλωσε... Ολόκληρο παλικάρι έγινε.» άρχισε να «θρηνά».

«Μαμά, ηρέμησε! Εξάλλου ο Μανώλης μου έχει χρόνια ακόμα για τον στρατό.»

«Όπα, ο Μανώλης σου;» είπε και η χαρά της δεν μπορούσε να κρυφτεί.

«Εεμμ, κυρία Άννα αυτό θέλαμε να σας πούμε. Εγώ και η Μελίνα είμαστε μαζί.» είπε και στο πρόσωπο της μητέρας μου υπήρχε ζωγραφισμένο ένα χαμόγελο τόσο μεγάλο που με το ζόρι χωρούσε στο πρόσωπό της.

«Ααχχ παιδάκια μου. Τι χαρούμενη που με κάνατε! Αλλά εδώ που τα λέμε ο κόσμος το 'χε τούμπανο και εσείς κρυφό καμάρι. Πάω να το πω στους συμπέθερους! Εσείς καθίστε εδώ. Και ήρεμα, έτσι;» είπε και έκλεισε το μάτι της πονηρά.

«ΙΟΥ» είπα μόλις έφυγε.

«Χαχαχα... Θέλω να δω τα μούτρα της μητέρας μου όταν το μάθει.» είπε και γέλασε. «Να σου πω. Μέχρι πότε θα είμαστε «ερωτευμένο ζευγαράκι;»» ρώτησε.

«Δεν ξέρω. Μπορεί όντως να με ερωτευτείς και να μην ξεκολλάς! You never know!" του είπα με στυλ ντίβας.

«Μμμ... Πολύ μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου Miss-είμαι-πολύ-ακαταμάχητη!» είπε και γελάσαμε. «Όμως, σοβαρά τώρα. Μέχρι πότε θα κάνουμε πως είμαστε μαζί;»

«Δεν ξέρω. Όσο κρατήσει. Δες το και σαν ευκαιρία να ξεφορτωθείς όλες τις λυσσάρες που τρέχουν από πίσω σου.» είπα και άρχισε να γελάει. Όμως, εγώ σοβαρολογούσα. Κυριολεκτικά όλα τα κορίτσια στο σχολείο τον ήθελαν. Όμως ο Μανώλης δεν είναι από τα αγόρια που πληγώνουν τα κορίτσια παρατώντας τα. Είναι πολύ προσγειωμένος και ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο. Συνέχεια τις απορρίπτει, αλλά αυτές συνεχίζουν να του την πέφτουν.

Ποτέ δεν είχε σχέση και απορώ γιατί. Το παιδί είναι Θεός. Ασχέτως αν δεν του το λέω. Δεν θέλω να του δίνω δικαιώματα για να κοκορεύεται. Είναι ψηλός, με καστανά μαλλιά, μαύρα σαγηνευτικά μάτια και έχει και ελάχιστο μούσι. Εντάξει, πρέπει να το παραδεχτώ. Ίσως να έχω τον καλύτερο και ομορφότερο κολλητό σε ολόκληρο τον κόσμο. Από τις σκέψεις αυτές με έβγαλε ο Μανώλης. Κατά φωνή κι ο γάιδαρος.

A Life Full of SecretsWhere stories live. Discover now