A Life Full of Secrets

Κεφάλαιο 5

Πάτησα το εικονίδιο με τα μηνύματα για να δω τι μου έστειλε ο Πάνος. Που με θυμήθηκε τώρα αυτός; Και από πού βρήκε το κινητό μου; Δεν του το έχω δώσει εγώ, αφού δεν μιλάμε καν. Εγώ το έχω γιατί μου το είχε γράψει η Έλενα στο κινητό για λόγο που δεν θυμάμαι. Ανοίγω, λοιπόν, το μήνυμα.

"Πρέπει να μιλήσουμε." Τι στο καλό; Τι έχουμε να πούμε εμείς οι δύο έτσι ξαφνικά;

"Να πούμε τι;" του έστειλα πίσω. Με έχει φάει η αγωνία. Πολύ ξαφνικό ήταν αυτό.

Κλείνω το κινητό μου και μπαίνω στο σπίτι. Οι γονείς μου λείπουν αλλά ευτυχώς η μαμά έχει ετοιμάσει φαγητό. Μμ, σνιτσελ με πατάτες, το λατρεύω αυτό το φαΐ. Βάζω το φαγητό σε ένα πιάτο, γεμίζω ένα ποτήρι με νερό και κάθομαι στο τραπέζι. Πριν, ακόμα, πιάσω το πιρούνι ακούω το κινητό μου να χτυπάει με τον χαρακτηριστικό ήχος κλίσης που του έβαλα. Ποιος τολμά να διακόψει την ιερή αυτή στιγμή που τρώω; Θα τα ακούσει τώρα.

«Ποιος;» λέω με νεύρα. Δεν κοίταξα την οθόνη γι' αυτό και δεν ξέρω ποιος είναι.

«Γεια σου, Μελίνα. Ο Πάνος είμαι. Ενοχλώ;» μμ ευκαιρία να τον ρωτήσω τι ήθελε να μου πει. Πολύ ευγενικός μου ακούστηκε. Να θυμηθώ να ακούσω ειδήσεις, όχι τίποτα άλλο, να δω μήπως και γκρεμίστηκε κανένας φούρνος.

«Γεια σου, Πάνο. Τι ήθελες να μου πείς;» τον ρώτησα με αγωνία. Μην τα ξαναλέμε, είμαι πολύ περίεργη.

«Γι' αυτό σε πήρα. Πρέπει να τα πούμε από κοντά.» κρίμα. Βαριέμαι να ξαναβγώ από το σπίτι αλλά πρέπει οπωσδήποτε να μάθω. Η περιέργεια που λέγαμε πριν.

«Καλά, αφού πρέπει. Πότε και που.»  ρωτάω βαριεστημένα.

«Σε μία ώρα, στο παρκάκι, απέναντι από το σχολείο.» το έκλεισε χωρίς να με χαιρετήσει και δεν μου έδωσε περιθώρια να αρνηθώ. Και μετά περιμένει να τον πάρω στα σοβαρά.

Υπέροχα, τώρα θα πρέπει να περπατήσω μέχρι εκεί. Συνήθως με πήγαινε με τη μηχανή του αλλά δεν ξέρω αν θα πρέπει να του πω για την συνάντηση. Μπορεί να μην το πάρει πολύ καλά και να μην με πάει αυτός ή ακόμα χειρότερα να μην με αφήσει να πάω. Οπότε δεν έχω άλλη επιλογή.

Τρώω γρήγορα το φαγητό μου χωρίς να το απολαύσω καθόλου, ελπίζω να έχει να μου πει κάτι καλό γιατί διαφορετικά θα τον πνίξω, και πλένω τα πιάτα για να μην το κάνει η μαμά μου που θα είναι κουρασμένη. Ελπίζω να προλάβω να επιστρέψω πριν γυρίσει γιατί μετά άντε να της εξηγώ που ήμουν. Αφού τελείωσα με τα πιάτα, πήρα το μπουφάν, τα κλειδιά και το κινητό μου και έφυγα γρήγορα από το σπίτι για να είμαι εκεί στην ώρα μου.