Daha ders listelerimiz dağıtılmadığından bize şubeler verilmişti. Anlaşılan dağıtmaya niyetleri de yoktu. Gerçi hoş. Yanımda yakışıklı bir çocukla saatlerce yan yana olmak. Ama bi yandan da en başta felsefeci olmak üzere benden nefret eden hocalar. Galiba bununla yaşayabilirdim. Bu ulaş denen çocukta ne var bilmiyorum ama o gece bana yaklaşmasına engel olmamın bi nedeni olmalı. Ben aptal değilim her ne kadar o gece sarhoş olsam da aptal olmadığımı ve onu sebepsiz reddetmeyeceğimi biliyorum. Neden bu kadar içtiğimi sorguladım. Kendime kızdım ve içimden küfürler ettim ama hiçbir neden bulamadım. Ne o çocuğu reddetmek için nede içmek için bir sebebim vardı. Merve beni geldiğin için kutlama yaptık diye avutmaya çalışsa da bir sebebim yoktu. Kendimi aptal hissettim. Bu hisse yabancı değildim ancak bu sefer ciddiye aldım. Yaptığım şey şımarıklıkmıydı yada neden içtiğimi hatırlamayacak kadar çok içmiş ve ilk defa içkinin işlevini bulmasını sağlamıştım. Neden? Uzun süre bu soru üzerinde takılı kalacaktım. Ulaş bu kadar ilgimi çekerken neden hayır dedim?
(Ulaş'dan)
Hala Duru'nun yanımdan uzaklaşma şokunu atamadan mert ve merve beni arabaya gitmem için çağırdı. Duru neden bana kızgın değildi. Bi an beni affettiği düşüncesi kalbimde bir çırpınmaya neden oldu. Beni affettmiş olabilirmiydi. Yaptığım affedilir türden değildi. Bunu kabul ediyordum ancak umut ettim. En küçük umut kıvılcımı bile beni ona bağlayabilirdi. Kardeşinin kanı ellerimdeyken beni affedebilirmiydi. Eskiden kardeşi olduğunu bile bilmediğim bir kız çocuğu şimdi hayatımın odak noktasının kaybolmuş en kıymetlisiydi. Duru küçük kız kardeşine hayrandı. Bunu o gece gözlerindeki parıltıdan anlamıştım. Aylin dediğim anda gözleri dolmuştu. Soy adını bile söylememiştim. Ne malumdu o Aylin olduğu. Ona Aylin'in katilinin oğlu olduğumu değil eskiden tanıdığım küçük bir dost olduğunu söylemiştim. Bana nefretle baktı nedenini anlamadan nefretle baktı. Sanki benim katil olduğumu düşünürcesine.
(Duru'dan)
Gece kafamda hala netleşmeye çalışıyordu. Gece olmuştu ben yatağımda kaç saat döndüm biliyorum ama gözlerim kapanırken sabahın ilk ışıkları aydınlanmaya başlamıştı saate baktım alarmıma daha 1 saat vardı. Yorgun gözlerimi kapattım.
Yine Aylin ve yine bir kabus ama bu sefer her zamanki gibi değil rüyamda ulaş da var ve Aylin'le sarılmışlar. Benim küçük yumuk elli sarışın prensesim Aylin.
Alarmın sesiyle yatağımdan fırladım. Yastığımın sırılsıklam olduğunu farkettim. Gece ağlamıştım. Rüyamda ki kanlar içindeki Aylin için. Benim küçük güzel Aylinim için.
Okuduğunuz için teşekkürler lütfen yorum yapın ve kitapta rahatsız oldugunuz bölümler varsa söyleyin lütfen düzeltmek isterim:)
medya:Aylin
